بلاگ

کم خطر ترین سرطان ها روند درمان ساده‌تری دارند، پیش‌آگهی بهتری ارائه می‌دهند و در بسیاری از موارد، فرد پس از درمان کامل به زندگی عادی برمی‌گردد. این سرطان‌ها معمولا در مراحل اولیه علامت‌دار می‌شوند یا رشد آهسته‌ای دارند؛ بنابر‌این پزشکان می‌توانند با درمان‌های کم‌تهاجمی، آن‌ها را کاملا مهار کنند. بررسی‌هایی که موسساتی مانند Cancer Research UK و American Cancer Society انجام داده‌اند، نشان می‌دهد نرخ بقای برخی از این سرطان‌ها بالای ۹۰ تا ۹۹ درصد است. دانستن اینکه کدام سرطان قابل درمان بوده و کدام کم‌خطرتر است، نقش مهمی در کاهش اضطراب بیماران ایفا می‌کند. اگر می‌خواهید با فهرست کم خطر ترین سرطان ها، دلایل علمی کم‌خطر بودنشان، نرخ بقا و قابل درمان ترین سرطان ها آشنا شوید، ادامه این مطلب را از دست ندهید.

به چه سرطان هایی کم خطر می‌گویند؟

اگر می‌دانید سرطان چیست؟ جالب است این راهم بدانید که کم خطر ترین سرطان ها معمولا آن‌هایی هستند که رشد کند دارند، احتمال متاستاز پایین دارند و با مداخلات محدود درمان می‌شوند. در جدول زیر، ۱۰ نوع از این سرطان‌ها را بررسی می‌کنیم.

جدول | کم خطر ترین سرطان ها، نرخ بقا و دالایل کم‌خطر بودن

نوع سرطان	نرخ بقای ۵ ساله	دلایل کم خطر بودن
سرطان پوست غیرملانومی	99%	قابل درمان با جراحی؛ متاستاز بسیار نادر
سرطان تیروئید پاپیلاری	98%	رشد آهسته؛ پاسخ عالی به جراحی و ید رادیواکتیو
سرطان بیضه در مراحل اولیه	95-99%	پاسخ کامل به شیمی‌درمانی و جراحی
سرطان پروستات لو-ریسک	96%	قابل مدیریت با پایش فعال
سرطان پستان DCIS	95-100%	مرحله صفر؛ محدود به مجاری شیردهی
سرطان دهانه رحم مرحله 1	90%	درمان‌پذیر با جراحی یا پرتو‌درمانی
سرطان مثانه سطحی	88%	عودپذیر اما کنترل‌شده با درمان موضعی
سرطان کولون مرحله صفر	92%	کشف‌شده در اسکرین؛ درمان‌پذیر با جراحی ساده
لنفوم هوچکین مرحله ابتدایی	90%	درمان موفق با شیمی‌درمانی
سرطان کلیه کوچک و موضعی	85-90%	پاسخ مناسب به جراحی

آگاهی از این موارد باعث می‌شود افراد سریع‌تر به پزشک مراجعه و درمان را شروع کنند و ترس بی‌مورد نداشته باشند.

شما می‌توانید ریسک ابتلا به انواع سرطان‌ها، به‌ویژه کم خطر ترین سرطان ها که اغلب بدون علامت هستند را از قبل شناسایی کنید. چکاپ ژنتیکی HealthX با تحلیل دقیق DNA، احتمال بروز بیش از ۷۰ بیماری—including سرطان‌های سینه، پروستات، کولورکتال و تخمدان—را بررسی می‌کند. این تست کامل، فقط با بزاق دهان انجام می‌شود و نیازی به خون‌گیری ندارد.

اگر می‌خواهید برای پیشگیری زودهنگام و مراقبت هدفمند اقدام کنید، همین حالا روی این کلیک کنید و مشاوره رایگان بگیرید.

قابل درمان ترین سرطان ها کدام‌اند؟

پاسخ به سوال “کدام سرطان قابل درمان است؟” نیاز به بررسی دقیق نرخ بقا، پاسخ به درمان و پیشرفت‌های علمی دارد. بر اساس داده‌های منتشرشده توسط American Cancer Society و National Cancer Institute، برخی از سرطان‌ها جزو قابل درمان ترین سرطان ها محسوب می‌شوند.

انواع سرطان‌هایی با بالاترین پاسخ به درمان:

1. سرطان بیضه: نرخ بقا ۹۵ تا ۹۹ درصد. شیمی‌درمانی و جراحی در بیش از ۹۰٪ موارد موثر هستند.
2. سرطان تیروئید (نوع پاپیلاری): نرخ بقا بیش از ۹۸٪. درمان با جراحی و ید رادیواکتیو انجام می‌شود.
3. لنفوم هوچکین: در مراحل اولیه، نرخ درمان قطعی به ۹۰٪ می‌رسد.
4. سرطان پستان (در مراحل اولیه): نرخ بقا حدود ۹۰٪. با جراحی، هورمون‌درمانی و پرتو درمانی قابل کنترل است.
5. سرطان پروستات لو-ریسک: نرخ بقا بالای ۹۵٪ با مراقبت فعال یا درمان دارویی.
6. سرطان پوست غیرملانومی: با جراحی ساده قابل درمان است و نرخ عود پایین دارد.

این سرطان‌ها به‌شرط تشخیص زودهنگام، پاسخ عالی به درمان می‌دهند و بسیاری از بیماران به زندگی عادی بازمی‌گردند.

چرا برخی سرطان‌ها راحت‌تر درمان می‌شوند؟

پزشکان به‌خوبی می‌دانند که ساختار سلولی، نوع ژنتیکی، سرعت رشد تومور و مرحله بیماری روی درمان‌پذیری سرطان تاثیر دارد. در این خصوص می‌توانید مقاله نقش ژنتیک در سرطان را مطالعه نمایید. سرطان‌هایی که محدود به یک ناحیه خاص می‌مانند، رشد آهسته دارند و پاسخ‌ خوبی به درمان‌های هدفمند یا شیمی‌درمانی می‌دهند، راحت‌تر درمان می‌شوند. عوامل اصلی درمان‌پذیری بهتر برخی سرطان‌ها:

1. سرعت رشد پایین: به‌عنوان‌مثال سرطان تیروئید یا پروستات به‌طور‌معمول آهسته رشد می‌کنند.
2. مرحله تشخیص زودهنگام: درمان در مراحل اولیه موفق‌تر است.
3. در دسترس بودن درمان هدفمند: برخی سرطان‌ها مانند پستان و ریه، داروهای هدفمند موثری دارند.
4. فاکتورهای ژنتیکی: جهش‌های خاص ژنی مثل HER2 در سرطان پستان، امکان درمان هدفمند را فراهم می‌کنند.

در ادامه، بیشتر با دلایل درمان‌پذیری این سرطان‌ها آشنا می‌شویم.

۱. نقش ژنتیک تومور در پاسخ به درمان

ژن‌های تومور نقش تعیین‌کننده‌ای در پاسخ به درمان دارند. برخی از جهش‌های ژنتیکی باعث می‌شوند که سلول سرطانی به داروهای خاصی حساس شود. به همین دلیل، پزشکان برای افزایش شانس موفقیت درمان، ابتدا پروفایل ژنتیکی تومور را بررسی می‌کنند.

به‌عنوان نمونه، جهش در ژن EGFR در برخی از بیماران مبتلا به سرطان ریه مشاهده می‌شود. محققان در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۹ در New England Journal of Medicine منتشر شد، نشان دادند بیمارانی که جهش EGFR داشتند، با داروی Osimertinib تا ۵۴٪ کاهش مرگ‌ومیر نسبت به شیمی‌درمانی کلاسیک تجربه کردند. پروفایل ژنتیکی مناسب می‌تواند:

• اثربخشی دارو را افزایش دهد
• عوارض جانبی را کاهش دهد
• طول عمر بیمار را به‌طور معنی‌دار بالا ببرد

پزشکان می‌توانند با انجام آزمایش‌هایی مانند Next-Generation Sequencing (NGS)، نقشه‌ ژنی تومور را استخراج کنند و درمان شخصی‌سازی‌شده را آغاز کنند. سرطان‌هایی که پروفایل ژنتیکی قابل هدف دارند، معمولا جزو قابل درمان ترین سرطان ها قرار می‌گیرند.

۲. تاثیر مرحله بیماری بر درمان‌پذیری

مرحله‌ای که سرطان در آن تشخیص داده می‌شود، بزرگ‌ترین عامل در تعیین درمان‌پذیری است. کم خطرترین سرطان ها معمولا در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شوند و در این مراحل، پاسخ درمانی بسیار بهتر است. بر اساس داده‌های National Cancer Institute، سرطان پستان در مرحله ۱ دارای نرخ بقای ۵ ساله بیش از ۹۹٪ است، درحالی‌که در مرحله ۴، این نرخ به زیر ۳۰٪ کاهش می‌یابد. همین الگو برای بسیاری از انواع سرطان‌ از جمله روده، کلیه، و بیضه نیز صدق می‌کند.

نوع سرطان	مرحله ۱	مرحله ۲	مرحله ۳	مرحله ۴
پستان	99٪	93٪	72٪	27٪
کولون	92٪	85٪	60٪	14٪
بیضه	99٪	95٪	73٪	48٪

پزشکان همواره توصیه می‌کنند افراد با مشاهده علائم مشکوک، به‌موقع به پزشک مراجعه کنند تا در صورت تشخیص، درمان در مراحل زودتر انجام شود. هرچه مرحله پایین‌تر باشد، احتمال درمان قطعی بالاتر می‌رود.

۳. تفاوت نرخ تقسیم سلولی در انواع سرطان

سرعت تقسیم سلولی در سلول‌های سرطانی، مستقیما روی نوع درمان و پیش‌آگهی تاثیر می‌گذارد. برخی از کم خطرترین سرطان ها، مانند سرطان تیروئید یا پروستات، تقسیم سلولی کندی دارند و رشدشان آهسته است. همین عامل به پزشکان فرصت بیشتری برای انتخاب درمان موثر می‌دهد.

در مقابل، سرطان‌هایی مانند لوسمی حاد یا سرطان پانکراس با نرخ تقسیم بالا، تهاجمی‌تر هستند و سریع‌تر گسترش می‌یابند. در تحقیقی که در مجله Nature Reviews Cancer (2021) منتشر شد، مشخص شد سرطان‌هایی که ضریب تقسیم سلولی‌شان زیر ۱۰٪ است، در ۸۰٪ مواقع به درمان استاندارد پاسخ مثبت می‌دهند، درحالی‌که در تومورهای با تقسیم بالای ۴۰٪، این عدد به زیر ۴۵٪ کاهش می‌یابد. تفاوت نرخ تقسیم سلولی باعث می‌شود:

1. درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی در تومورهای با رشد بالا موثرتر باشند (در کوتاه‌مدت)
2. اما سرطان‌های کندرشد، در درازمدت با مدیریت بهتر کنترل شوند

این ویژگی، بخشی از دلایلی است که پزشکان کدام سرطان قابل درمان است را با بررسی تقسیم سلولی نیز مشخص می‌کنند.

۴. تاثیر درمان‌های هدفمند و ایمونوتراپی بر نتایج

درمان‌های هدفمند (Targeted Therapy) و ایمونوتراپی (Immunotherapy) انقلابی در درمان بسیاری از سرطان‌ها ایجاد کرده‌اند. این روش‌ها، برخلاف شیمی‌درمانی کلاسیک که سلول‌های سالم را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد، فقط سلول‌های سرطانی با ویژگی‌های خاص را هدف قرار می‌دهند.

بر اساس گزارش ASCO (American Society of Clinical Oncology)، نرخ بقا در بیماران مبتلا به ملانوما (نوعی سرطان پوست) پس از استفاده از ایمونوتراپی با داروی Nivolumab، از ۱۶٪ به ۵۲٪ افزایش یافت. همچنین در سرطان‌های پستان با بیان HER2، داروی Trastuzumab (Herceptin) توانست میزان عود بیماری را تا ۵۰٪ کاهش دهد. مزایای درمان‌های نوین:

• کاهش عوارض جانبی
• افزایش اثربخشی در بیماران با بیولوژی خاص
• ایجاد امکان درمان سرطان‌های پیشرفته‌تر

بسیاری از قابل درمان ترین سرطان ها امروز به لطف همین تکنولوژی‌ها، حتی در مراحل متوسط یا پیشرفته هم قابل کنترل شده‌اند.

چکاپ ژنتیکی سلامت یا تست ژنتیک سرطان چه کمکی به سرطان می‌کند؟

پزشکان با استفاده از چکاپ ژنتیکی، الگوهای وراثتی مربوط به سرطان را شناسایی می‌کنند. این آزمایش‌ها به آن‌ها کمک می‌کنند تا:

• استعداد ابتلا به سرطان را قبل از وقوع آن تشخیص دهند
• درمان موثرتر و شخصی‌سازی‌شده ارائه کنند
• خطر را در سایر اعضای خانواده نیز بررسی و کنترل کنند

پزشکان برای تعیین کدام سرطان قابل درمان است، گاهی به داده‌های ژنتیکی تومور نیز رجوع می‌کنند. در ادامه، ۴ جنبه کاربردی چکاپ ژنتیکی را بررسی می‌کنیم.

۱. تشخیص زودهنگام استعداد ژنتیکی به سرطان (مانند BRCA1/2)

ژن‌های BRCA1 و BRCA2 از مهم‌ترین مارکرهای ژنتیکی برای سرطان پستان و تخمدان محسوب می‌شوند. زنانی که این جهش‌ها را دارند، تا ۷۰٪ بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پستان و تا ۴۴٪ در معرض سرطان تخمدان قرار می‌گیرند (منبع: CDC, 2021).

در مطالعه‌ای در JAMA Oncology (2018)، محققان دریافتند زنانی که با آزمایش ژنتیکی BRCA شناسایی شدند، با انتخاب پیشگیرانه‌ مانند جراحی پروفیلاکتیک یا پایش منظم، تا ۵۰٪ کمتر به سرطان مبتلا شدند.

نتیجه چیست؟ پزشکان با استفاده از آزمایش BRCA، ریسک را کاهش می‌دهند و امکان درمان زودهنگام را فراهم می‌کنند. این موضوع در مورد برخی از کم خطر ترین سرطان ها نیز صدق می‌کند که ژنتیکی بودن‌شان قابل شناسایی است.

۲. انتخاب دقیق داروها براساس ساختار ژنتیکی

پزشکان با تحلیل ساختار ژنتیکی تومور، می‌توانند داروی مناسب‌تری انتخاب کنند. به این رویکرد، Precision Medicine یا پزشکی دقیق می‌گویند. برای مثال، اگر بیمار مبتلا به سرطان ریه، دارای جهش EGFR باشد، داروی Osimertinib عملکرد بهتری دارد. طبق مطالعه‌ای که در New England Journal of Medicine (2020) منتشر شد، این دارو در بیماران EGFR مثبت، نرخ بقا را تا ۵۴٪ بیشتر از شیمی‌درمانی کلاسیک افزایش داد. مزایای انتخاب دارو بر اساس ژنتیک:

• کاهش عوارض جانبی
• افزایش اثربخشی
• صرفه‌جویی در زمان و هزینه درمان

پزشکان بسیاری از قابل درمان ترین سرطان ها را با داروهایی درمان می‌کنند که فقط در بیماران با ساختار ژنی خاص جواب می‌دهند. این روش، پایه اصلی درمان‌های هدفمند امروزی است.

۳. کاهش خطر با برنامه‌های مراقبتی هدفمند

زمانی که فردی استعداد ژنتیکی ابتلا به سرطان را دارد، پزشک برای او برنامه مراقبتی ویژه‌ای تنظیم می‌کند. برای مثال، در افراد حامل جهش BRCA، پایش سالیانه با MRI پستان و ماموگرافی آغاز می‌شود. همچنین، در صورت لزوم، پزشک جراحی پیشگیرانه را توصیه می‌کند. در مطالعه‌ای که Lancet Oncology (2022) منتشر کرد، بیمارانی که برنامه مراقبتی هدفمند را پیگیری کردند، تا ۶۵٪ کاهش مرگ‌ومیر مرتبط با سرطان پستان را تجربه کردند. برنامه مراقبتی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش‌های منظم
• تغییر سبک زندگی
• پیشگیری دارویی
• جراحی پروفیلاکتیک (در موارد خاص)

این اقدامات، به‌ویژه در کنترل کم خطر ترین سرطان ها، باعث کاهش نیاز به درمان‌های تهاجمی می‌شوند.

۴. افزایش آگاهی خانوادگی و چکاپ‌های خانوادگی

زمانی که پزشک در یک خانواده جهش ژنتیکی مرتبط با سرطان را شناسایی می‌کند، سایر اعضای خانواده را نیز به چکاپ ژنتیکی دعوت می‌کند. این اقدام، از بروز ناگهانی سرطان جلوگیری می‌کند. در مطالعه‌ای که در British Journal of Cancer (2019) منتشر شد، محققان متوجه شدند در خانواده‌هایی که آگاهی ژنتیکی داشتند، نرخ مراجعه پیشگیرانه تا ۳ برابر بیشتر بود و در ۴۰٪ موارد، اقدامات پیشگیرانه به کاهش بروز سرطان منجر شد. مزایای چکاپ خانوادگی:

• شناسایی به‌موقع افراد پرخطر
• کاهش هزینه‌های درمان در آینده
• مدیریت بهتر سلامت جمعی خانواده

پزشکان در بسیاری از کشورها، مثل ایالات متحده، کانادا و بریتانیا، پروتکل چکاپ خانوادگی را به‌عنوان بخشی از مراقبت‌های سرطان اجرا می‌کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

پزشکان بارها تاکید کرده‌اند که تشخیص زودهنگام سرطان، مهم‌ترین عامل در موفقیت درمان است. اغلب قابل درمان ترین سرطان ها، آن‌هایی هستند که در مراحل اولیه شناسایی شده‌اند. مردم نباید منتظر درد شدید یا نشانه‌های حاد بمانند؛ بسیاری از کم خطر ترین سرطان ها در ابتدا با علائم خفیف بروز می‌کنند. بررسی‌ها نشان داده‌اند بیمارانی که فقط ۳ تا ۶ ماه تاخیر در مراجعه دارند، با کاهش چشمگیر نرخ بقا روبه‌رو می‌شوند (منبع: BMJ 2022). در ادامه، زمان‌های دقیق مراجعه را بر اساس سه محور اصلی بررسی می‌کنیم.

۱. نشانه‌های خطرناک سرطان در مراحل اولیه

پزشکان هشدار می‌دهند که برخی علائم ظاهرا ساده، می‌توانند اولین نشانه‌های سرطان باشند. این علائم نباید نادیده گرفته شوند. نشانه‌های هشداردهنده که نیاز به بررسی فوری دارند:

1. کاهش وزن بدون دلیل (بیش از ۵ کیلو در یک ماه)
2. توده یا برجستگی جدید در بدن، به‌ویژه در پستان، بیضه یا گردن
3. خونریزی غیرطبیعی (در ادرار، مدفوع یا از واژن)
4. تغییر مداوم در عادت‌های گوارشی (یبوست، اسهال، یا خون در مدفوع)
5. سرفه یا گرفتگی صدا بیش از سه هفته
6. خستگی مفرط و دائمی بدون علت مشخص

طبق بررسی Cancer Research UK، بیش از ۴۰٪ از موارد سرطان روده با خون در مدفوع شناسایی شده‌اند. تشخیص در این مرحله، می‌تواند بیماری را در رده کم خطر ترین سرطان ها قرار دهد.

۲. چه زمانی چکاپ تخصصی لازم است؟

پزشکان توصیه می‌کنند که افراد، حتی بدون علائم، در شرایط خاص چکاپ منظم انجام دهند. در موارد زیر، حتما باید به پزشک مراجعه کرد. مواردی که چکاپ تخصصی ضروری است:

• سابقه فامیلی سرطان (در بستگان درجه یک)؛ درباره سرطانی ارثی بیشتر بخوانید.
• سن بالای ۴۰ سال در مردان برای تست PSA (پروستات)
• زنانی که بالای ۴۰ سال هستند، برای ماموگرافی پستان
• وجود جهش‌های ژنتیکی مانند BRCA1/2
• وجود بیماری‌های مزمن مثل کولیت اولسراتیو یا ریفلاکس مزمن

جدول | چکاپ‌های توصیه‌شده براساس سن و جنس

نوع غربالگری	جنسیت	شروع سنی پیشنهادی	فواصل تکرار	مرتبط با چه سرطان‌هایی؟
ماموگرافی	زن	۴۰ سال	هر ۱-۲ سال	پستان
PSA	مرد	۴۰-۵۰ سال	سالانه	پروستات
کولونوسکوپی	زن و مرد	۴۵ سال	هر ۱۰ سال	روده بزرگ
آزمایش پاپ اسمیر	زن	۲۱ سال	هر ۳ سال	دهانه رحم

در گزارش NCI (2021)، نشان داده شده زنانی که از سن ۴۰ سالگی چکاپ‌های ماموگرافی را آغاز کردند، تا ۴۷٪ کمتر به مراحل پیشرفته سرطان پستان دچار شدند.

۳. نقش سن، سابقه خانوادگی و عوامل سبک زندگی در مراجعه سریع‌تر

پزشکان همواره تاکید کرده‌اند که برخی گروه‌ها در خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان قرار دارند و باید زودتر و منظم‌تر مراجعه کنند. عوامل افزایش‌دهنده نیاز به مراجعه سریع:

۱. سن بالا: با افزایش سن، احتمال بروز سرطان بالا می‌رود. به‌عنوان‌مثال ۸۰٪ از بیماران سرطان پروستات، بالای ۶۵ سال هستند.

۲. سابقه خانوادگی: اگر والدین یا خواهر و برادر فردی دچار سرطان شده‌اند، خطر ابتلا ۲ تا ۳ برابر بیشتر می‌شود.

۳. سبک زندگی ناسالم: مصرف دخانیات، تغذیه ناسالم، کم‌تحرکی و چاقی، ریسک را افزایش می‌دهند.

در مطالعه‌ای که در The Lancet Public Health (2023) منتشر شد، مشخص شد افراد سیگاری، ۴ برابر بیشتر از افراد غیرسیگاری به سرطان ریه مبتلا می‌شوند و به‌طور‌معمول در مراحل پیشرفته مراجعه می‌کنند، چون علائم اولیه را نادیده می‌گیرند.

نتیجه چیست؟

پزشک می‌تواند با شناخت این فاکتورها، برنامه غربالگری دقیق‌تری ارائه دهد و احتمال درمان موفق را افزایش دهد. بسیاری از قابل درمان ترین سرطان ها فقط به این دلیل قابل کنترل شده‌اند که افراد به‌موقع و براساس فاکتورهای فردی به پزشک مراجعه کرده‌اند.

فاکتورهای سبک زندگی که در کاهش خطر سرطان نقش دارند

پزشکان تایید کرده‌اند که انتخاب‌های سبک زندگی، مهم‌ترین نقش را در پیشگیری از سرطان ایفا می‌کنند. در واقع، بیش از ۴۰٪ از موارد سرطان، با اصلاح سبک زندگی قابل پیشگیری هستند (منبع: World Cancer Research Fund, 2023).

مهم‌ترین فاکتورهای سبک زندگی موثر در کاهش خطر سرطان:

1. تغذیه سالم: مصرف میوه، سبزی، فیبر و کاهش چربی‌های اشباع شده خطر سرطان روده، معده و سینه را کاهش می‌دهد.
2. فعالیت بدنی منظم: فقط ۳۰ دقیقه ورزش روزانه، خطر ابتلا به سرطان پستان و کولون را تا ۲۰-۳۰٪ کاهش می‌دهد.
3. ترک دخانیات: افراد غیرسیگاری تا ۴ برابر کمتر به سرطان ریه، گلو و مثانه مبتلا می‌شوند.
4. کاهش مصرف الکل: الکل خطر سرطان‌های دهان، گلو، کبد و سینه را به‌شدت افزایش می‌دهد.
5. کنترل وزن: اضافه‌وزن و چاقی با ۱۳ نوع سرطان ارتباط مستقیم دارد (منبع: CDC 2022).

در مطالعه‌ای که در The Lancet (2022) منتشر شد، محققان اعلام کردند که افراد با سبک زندگی سالم، تا ۵۸٪ کمتر به سرطان‌های قابل پیشگیری مبتلا شده‌اند. پزشکان تاکید کرده‌اند که اگر کسی می‌خواهد در آینده درگیر کم خطر ترین سرطان ها هم نشود، باید از همین امروز سبک زندگی‌اش را تغییر دهد.

تشخیص زودهنگام سرطان؛ کلید طلایی برای درمان سرطان‌ های کم‌ خطر

پزشکان همیشه بر اهمیت تشخیص زودهنگام سرطان تاکید کرده‌اند، چون در مراحل اولیه، سرطان‌ها معمولا در دسته‌ی قابل درمان ترین سرطان ها قرار می‌گیرند. بر اساس آمار National Cancer Institute، وقتی پزشک سرطان کولون را در مرحله صفر یا یک تشخیص می‌دهد، شانس درمان قطعی تا ۹۲٪ می‌رسد. در مقابل، اگر بیمار در مرحله ۴ مراجعه کند، این عدد به زیر ۱۵٪ می‌رسد. تشخیص زودهنگام چه مزایایی دارد؟

• پزشک می‌تواند درمان‌های سبک‌تر و کم‌هزینه‌تر تجویز کند
• بیمار سریع‌تر بهبود می‌یابد و به زندگی عادی بازمی‌گردد
• نرخ بقای ۵ ساله به‌طور چشمگیری بالا می‌رود
• احتمال عود بیماری کاهش می‌یابد

بسیاری از کم خطر ترین سرطان ها فقط به این دلیل کم‌خطر هستند که در همان مراحل اولیه شناسایی می‌شوند. برای مثال، پزشکان سرطان پستان مرحله صفر (DCIS) را در ماموگرافی غربالگری تشخیص می‌دهند و بدون نیاز به شیمی‌درمانی، درمان می‌کنند. همین منطق درباره سرطان‌های تیروئید، پوست و بیضه نیز صدق می‌کند. برنامه‌های غربالگری مانند ماموگرافی، کولونوسکوپی، تست پاپ‌اسمیر، تست PSA و آزمایش‌های ژنتیکی، ابزارهای اصلی برای تشخیص زودهنگام هستند.

سرطان‌ های کم‌ خطر اما نادیده گرفته‌شده

متاسفانه، بسیاری از مردم تصور می‌کنند سرطان فقط زمانی خطرناک است که دردناک، مزمن یا خشن باشد. اما برخی از کم خطر ترین سرطان ها به دلیل بی‌علامت بودن یا خفیف بودن علائم در مراحل ابتدایی، از سوی بیماران نادیده گرفته می‌شوند. همین تاخیر، باعث می‌شود آن‌ها وارد مراحل پیشرفته‌تر شوند و درمان‌شان پیچیده شود. مهم‌ترین سرطان‌های کم‌خطر که بیماران معمولا نادیده می‌گیرند:

• سرطان پوست غیرملانومی: در ظاهر یک لک ساده یا زخم کوچک است، اما اگر بیمار آن را جدی نگیرد، می‌تواند گسترش پیدا کند.
• سرطان تیروئید: توده‌های تیروئیدی معمولا درد ندارند؛ اما در ۱۰-۱۵٪ موارد می‌توانند بدخیم باشند.
• سرطان پستان مرحله صفر (DCIS): چون علامت خاصی ندارد، فقط از طریق ماموگرافی شناسایی می‌شود.
• سرطان مثانه سطحی: علامت اولیه آن وجود خون در ادرار است، اما بسیاری آن را به سنگ کلیه نسبت می‌دهند.

طبق داده‌های Cancer Research UK، بیش از ۵۰٪ از سرطان‌های پوست فقط به این دلیل وارد مرحله خطرناک می‌شوند که بیمار آن‌ها را با زخم معمولی یا لک کهنه اشتباه می‌گیرد.

نتیجه چیست؟

هرچند پزشکان این سرطان‌ها را در دسته کم خطر ترین سرطان ها قرار می‌دهند، اما فقط در صورتی می‌توان آن‌ها را کم‌خطر دانست که بیمار در زمان مناسب به پزشک مراجعه کند و مراحل پیگیری را جدی بگیرد.

ریسک ابتلا به بسیاری از سرطان‌ها از جمله کم خطر ترین سرطان ها که معمولا نادیده گرفته می‌شوند، در ساختار ژنتیکی شما قابل شناسایی است. چکاپ سلامت ژنتیکی HealthX با استفاده از جدیدترین فناوری تحلیل DNA، مسیر پیشگیری و تشخیص زودهنگام را هموار می‌کند.

این آزمایش تنها با نمونه بزاق انجام می‌شود و بیش از ۷۰ بیماری ژنتیکی از جمله سرطان‌های شایع را ارزیابی می‌کند. برای شروع مسیر آگاهانه‌ی سلامت، همین حالا مشاوره رایگان دریافت کنید.

جمع بندی

کم خطر ترین سرطان ها نه‌تنها به درمان پاسخ مثبت می‌دهند، بلکه نرخ بقا در آن‌ها بسیار بالاست. به‌عنوان مثال، سرطان پوست غیرملانومی، سرطان تیروئید و سرطان بیضه در مراحل ابتدایی، در بیش از ۹۰ درصد بیماران به‌طور کامل درمان می‌شوند. بررسی‌های آماری در گزارش‌های American Cancer Society (ACS) نشان می‌دهد که نرخ بقای ۵ ساله در سرطان بیضه بالای ۹۵٪ است و در سرطان تیروئید پاپیلاری به بیش از ۹۸٪ می‌رسد. این اعداد، به وضوح نشان می‌دهند که همه سرطان‌ها تهدید جدی برای بقا نیستند.

فهم تفاوت میان سرطان‌های پرخطر و کم‌خطر، به افراد کمک می‌کند تا نگرانی‌های بی‌مورد را کنار بگذارند و در مسیر درمان سریع‌تر و هدفمندتری حرکت کنند. به‌علاوه، چکاپ‌های ژنتیکی، تشخیص زودهنگام، و انتخاب مراکز درمانی معتبر، نقش بزرگی در کنترل سرطان دارند. هرچه آگاهی مردم بالاتر رود، احتمال نجات و کیفیت زندگی بالاتر می‌رود. پس در مواجهه با کلمه «سرطان»، قبل از ترس، باید اطلاعات درست داشته باشیم.