بلاگ

  • مهم ترین علائم عقب ماندگی ذهنی خفیف

    مهم ترین علائم عقب ماندگی ذهنی خفیف

    در اختلال عقب ماندگی ذهنی (Intellectual Disability) / Mental Retardation، هوش و یا توانایی ذهنی افراد کمتر از حد متوسط است. این افراد مهارت های کمی برای انجام امور روزمره ی زندگی دارند. افراد عقب مانده ذهنی دارند، می توانند مهارت های جدید را یاد بگیرند ولی آموختن این مهارت ها بسیار کند خواهد بود. درجه ی کم توانی های ذهنی از از خفیف تا بسیار شدید متفاوت است.

    مهم ترین محدودیت های فردی در عقب ماندگی ذهنی
    مهم ترین محدودیت های فردی در عقب ماندگی ذهنی

    فرد مبتلا به عقب ماندگی ذهنی چه محدودیت هایی دارد؟

    1. عملکرد ذهنی: اختلال در عملکرد IQ یا هوش، که توانایی یادگیری، تجزیه و تحلیل، تصمیم گیری و حل مساله  را تحت تاثیر قرار می دهد.
    2. رفتارهای سازگارانه: این مهارت در زندگی روزمره بسیار اهمیت دارد، اختلال در این رفتارها، برقراری موثر ارتباط با دیگران، تعامل و همکاری با سایرین و همچنین مراقبت از خود را تحت تاثیر قرار می دهد.

    تست تشخیص عقب ماندگی ذهنی

    IQ یا میزان هوش از طریق آزمون های استاندارد هوش قابل اندازه گیری است. متوسط هوش 100 است؛ بیشتر مردم بین 85 تا 115 قرار دارند. به فردی که میزان هوش او از 75 کمتر باشد، کم توان ذهنی می گویند. در مقاله تست هوش، با معروف ترین تست های هوش آشنا شوید.

    برای شناخت رفتارهای سازگارانه ی کودکان، یک متخصص باید مهارت های کودک را ارزیابی و به نسبت کودکان هم سنش، وضعیت او را بررسی کند. این ارزیابی بر اساس مهارت هایی مانند توانایی کودک در غذا خوردن، لباس پوشیدن، برقراری ارتباط با خانواده، دوستان، و ادراک آن ها انجام می گیرد.

    آمار عقب ماندگی ذهنی در ایران

    در ایران آمار دقیقی از افراد کم توان ذهنی وجود ندارد. ولی در گزارش آمار عقب ماندگی ذهنی سازمان بهزیستی در سال 88، بیش از یک میلیون و پانصد هزار نفر شناسایی شده اند که بیش از 2 درصد از جمعیت کشور  آن زمان را در بر داشته است. اطلاعات خود را در رابطه با سایر اختلالات مغزی مثل نوروفیدبک افزایش دهید.

    به گفته ی روانشناسان، این آمار بهزیستی فقط آمار خانواده هایی است که  توان نگهداری از فرد عقب مانده را نداشته اند؛ بنابراین آمار عقب ماندگی ذهنی در ایران بسیار بیشتر از این حرف ها است.  85% افراد مبتلا، به نوع خفیف عقب ماندگی دچار هستند. این افراد برای یادگیری مهارت ها زمان بیشتری را نیاز دارند؛ آن ها با حمایت صحیح می توانند در بزرگسالی مستقل زندگی کنند.

    علائم کودکان کم توان ذهنی چیست؟

    نشانه های گوناگونی برای کم توانی ذهنی در کودکان وجود دارد. این علایم ممکن است در دوران نوزادی قابل شناسایی باشند؛ اما در برخی مواقع تا سن مدرسه مشخص نمی شوند. بروز این نشانه ها در سنین پایین تر به شدت بیماری باز می گردد. نشانه های معمول عقب ماندگی ذهنی عبارتند از:

    • چرخیدن، نشستن، چهار دست و پا رفتن و راه رفتن با تاخیر
    • مشکل در تکلم
    • کند بودن در یادگیری مهارت های دستشویی رفتن، لباس پوشیدن و غذا خوردن
    • عدم تمرکز و یادآوری مسائل
    • عدم توانایی در درک نتیجه ی حرکات (مثلا لمس اشیای داغ)
    • مشکلات رفتاری از جمله برافروختگی ناگهانی
    • مشکل در زمینه ی فکر کردن منطقی و حل مسائل

    در کودکانی که کم توانی ذهنی شدید دارند، سایر مشکلات سلامتی مانند تشنج، اختلالات رفتاری (عصبانیت، اوتیسم و … )، حرکتی، بینایی و شنوایی نیز دیده می شود.

    دلایل کم توانی ذهنی
    علت ابتلا به عقب ماندگی ذهنی

    دلایل ابتلا به کم توان ذهنی

    هر موردی که مانع رشد طبیعی مغز شود، منجر به عقب ماندگی ذهنی می گردد؛ با این حال دلایل مشخصی برای این اختلال وجود دارد که به ترتیب اهمیت عبارتند از:

    • ژنتیک: اختلالات ژنتیکی مانند سندروم داون و یا سندروم فرجایل
    • مشکلات در دوران بارداری: مصرف الکل و مواد مخدر یا داروهای خاص، تغذیه ی نامناسب و یا بیماری های واگیردار
    • مشکلات در هنگام تولد نوزاد: اگر اکسیژن کافی به نوزاد نرسد و یا نوراد نارس به دنیا بیاید می تواند منجر به ناتوانی ذهنی شود.
    • بیماری ها و یا صدمات فیزیکی: بیماری هایی مانند مننژیت و یا سرخک می تواند منجر به عقب ماندگی ذهنی شود. صدمات مغزی شدید، سوتغذیه ی شدید، عفونت در سر، در تماس بودن با مواد سمی و یا استفاده از مواد مخدر می تواند منجر به ناتوانی ذهنی شود.
    • دلایل ناشناخته

    آیا می توان از ناتوانی ذهنی جلوگیری کرد؟

    برای کاهش ریسک ابتلا به عقب ماندگی ذهنی، می توان شرایط محیطی را کنترل کرد.

    • عدم مصرف الکل و انواع مواد مخدر
    • تغذیه ی مناسب در دوره ی بارداری
    • واکسینه شدن در برابر بیماری های خطرناک

    می توانند ریسک ابتلا به این اختلال را کاهش دهد. انجام تست های ژنتیکی پیش از بارداری، برای خانواده هایی که سابقه ی عقب ماندگی ذهنی دارند؛ ضروری است.

    تشخیص و درمان کم توانی ذهنی
    تشخیص و درمان کم توانی ذهنی

    راه های تشخیص عقب ماندگی ذهنی

    اگر ظاهر فیزیکی نوزاد طیعی نباشد؛ پیشنهاد می شود تست های متابولیکی و ژنتیکی جهت تشخیص بیماری روی کودک انجام گیرد. نوار مغزی EEG نیز یکی از راه های تشخیص اختلال عقب ماندگی ذهنی است. علاوه بر این موارد؛ تست ژنتیک، مطمئن ترین راه برای تشخیص این بیماری است.

    در کودکانی که رشد کند دارند؛ پزشک علاوه بر تست ژنتیک، تست های دیگری مانند تست شنوایی و بینایی را روی کودک یا مادری که قصد بارداری دارد؛ انجام می دهد.

    روند درمان عقب ماندگی ذهنی

    • پرسش و تحقیق  درباره وضعیت کودک از والدین
    • بررسی و مشاهده ی حالات کودک
    • انجام تست هوش و سازگاری رفتاری

    توجه داشته باشید که شرایط محیطی، درصد خطای تست ها و درستی مشاهدات بر نتایج تاثیر گذارند. تنها راه دقیق بررسی کم توان ذهنی کودک، تست ژنتیک است که در لحظه ی تولد هم می توان آن را انجام داد. تشخیص به موقع این اختلال کمک می کند تا رفتارها و مدل های تربیتی و برنامه های آموزشی موثری برای کمک به این کودکان داشته باشید.

    چگونه می توان به کودک کم توان ذهنی کمک کرد؟

    • اطلاعات خود را درباره عقب ماندگی ذهنی ارتقا دهید. هرچه بیشتر بدانید، بهتر می توانید مهارت تربیتی خود را ارتقا دهید  و برای تربیت کودک آماده شوید.
    • کودک را برای داشتن استقلال تشویق کنید. راهنمایی های لازم را بکنید و به کودک اجازه دهید تا علاوه بر انجام کارهای خودش، چیزهای جدیدی را تجربه کند.
    • وقتی که کودک کار درستی را انجام داد؛ بازخورد مثبت نشان دهید.
    • بگذارید کودکان در فعالیت های جمعی شرکت کند. او را در کلاس های هنری ثبت نام کنید تا بتواند یک مهارت کسب کند.
    • در برنامه های کودک مشارکت کنید. از آموزگاران کودک در مورد پیشرفت و عملکرد کودک بپرسید و با کودک هر چه را که در مدرسه یاد می گیرد تمرین کنید.
    • با والدینی که کودکان کم توان ذهنی دارند، در تماس باشید تا تجربیات خود را باهم در میان بگذارید و نیز حمایت عاطفی دریافت کنید
  • ویژگی تیپ شخصیتی افراد برونگرا، درونگرا و میان گرا MBTI

    ویژگی تیپ شخصیتی افراد برونگرا، درونگرا و میان گرا MBTI

    • تیپ شخصیتی شما چیست؟
    • روانشناسی شخصیت چطور به ما کمک می کند؟
    • چقدر با انواع شخصیت های انسان ها آشنا هستید؟

    تفاوت های تیپ شخصیت می توانند در روابط شخصی، شغلی و اجتماعی آن ها بسیار تاثیرگذار باشند. شاید افرادی را دیده باشید که احساس می کنید شخصیت هایی مشابه با یکدیگر دارید و می توانید بهتر یکدیگر را درک نمایید.

    به کمک روانشناسی شخصیت، می توان افرادی که تیپ شخصیتی یکسانی با شما دارند را راحت تر بشناسید. عوامل مختلفی وجود دارند که می توانند در شکل گیری ویژگی های شخصیتی شما موثر باشند. شما با چند نوع از انواع شخصیت انسان آشنا هستید؟

    برخی از عوامل موثر در روانشناسی شخصیت، محیطی و برخی دیگر ژنتیکی می باشند. به طور کلی شناخت تایپ شخصیت هر فرد می تواند به او کمک کند تا ویژگی های شخصیتی خود را بهتر بشناسد؛ بهترین تست های شخصیتی در این مسیر به افراد کمک می کنند.

    با روانشناسی شخصیت و قدم نهادن در مسیر خودشناسی، افراد راحت تر می توانند برای رفع نقاط ضعف و ایرادات خود تلاش کنند. به همین منظور در ادامه قصد داریم انواع تیپ های شخصیتی در روانشناسی را به همراه شما بررسی کنیم.

    روانشناسی شخصیت چطور شروع شد؟

    تیپ شخصیتی چیست؟ بقراط و جالینوس اولین کسانی بودند که برای ارزیابی و ثبت انواع تایپ شخصیت، ابزارها و روش های مختلفی را ارائه دادند. پس از آن نیز در علم روانشناسی تئوری های متفاوتی در زمینه روانشناسی شخصیت ارائه شدند.

    روانشناسان از جهت های مختلفی به تایپ شخصیتی انسان ها پرداخته اند. البته با توجه به پیچیدگی شخصیت انسان ها و تفاوت های فردی آن ها با یکدیگر، نمی توان شخصیت هر فرد را به طور اختصاصی تعریف نمود.

    با این وجود همچنان تئوری های مختلفی برای شناخت انواع تیپ های شخصیتی انسان ها ارائه شده اند که شخصیت انسان ها را دقیق تر معرفی کنند. به طور کلی نظریه های مختلفی در رابطه با شناخت و معرفی انواع تیپ های شخصیتی ارائه شد، که از مهم ترین آن ها می توان به نظریه یونگ اشاره نمود.

    تاریخچه تیپ شخصیتی

    به طور کلی در ابتدای دهه 1920 نظریه شخصیت شناسی توسط ویلیام مولتون مارستون ارائه شد. که معتقد بود رفتار انسان ها دارای چهار سبک متفاوت است. در سال 1940 بررسی های بیشتری روی شخصیت های مختلف انسان ها انجام شد.

    در اواسط قرن بیستم یونگ، روانشناس سوئیسی نظریه الگوها را برای روانشناسی شخصیت و شناخت انسان ها ارائه داد و بحث انواع شخصیت ها در روانشناسی حسابی داغ شد.

      • نظریه یونگ

    نظریه گوستاو یونگ شکل تازه ای در الگوهای شخصیت شناسی ایجاد نمود. در نظریه یونگ تیپ شخصیتی با توجه به اسطوره های یونان شکل گرفته و به تکراری بودن تیپ های شخصیتی در افرادهای مختلف اشاره دارد.

    به همین دلیل است که می تواند به شناخت شخصیت فردی انسان ها و بازتاب شخصیت اسطوره ها در شخصیت آن ها کمک نماید. نتیجه این نظریه در حال حاضر به صورت تست آرکتایپ یونگ در اختیار همگان قرار گرفته است.

    کاربرد روانشناسی شخصیت

    روانشناسی شخصیت افراد به آن ها کمک می نماید تا بتوانند ویژگی های فردی خود را بهتر بشناسند. از طرفی با شغل های متناسب با روحیه و شخصیت خود آشنایی کامل پیدا کنند.

    در نهایت می توانند شغل مناسب تر و بهتری انتخاب نمایند و در شغل خود به موفقیت بیشتری دست پیدا کنند. به طور کلی شناخت تایپ شخصیت به هر فرد کمک می نماید تا بتواند علاوه بر زندگی شخصی و اجتماعی، در موقعیت های شغلی نیز به جایگاه بهتر و موفق تری دست پیدا کند.

    انواع تیپ های شخصیتی MBTI

    همانطور که گفته شد با توجه به نظریه های مختلف روانشناسان، انسان ها از تیپ شخصیتی متفاوتی برخوردار می باشند. که شاید بارها اسم انواع این تیپ های شخصیتی به گوش شما خورده باشد.

    یکی از معروف ترین آزمون های تیپ شخصیتی تست مایرز- بریگز (MBTI) است. که با بررسی نمودن روحیات، علایق و ترجیحات افراد به بررسی شخصیت آن ها می پردازد.

    این آزمون به شما کمک می نماید تا بتوانید شخصیت افراد مخاطب خود را نیز بشناسید و با توجه به تیپ های شخصیتی هر فرد با او رفتار نمایید. اما برای شناخت انواع تیپ شخصیتی نیاز است تا با ویژگی های هر کدام از آن ها به طور کلی آشنایی پیدا کنید.

    این کار به شما کمک می نماید تا ویژگی شخصیتی مخاطب خود را نیز تشخیص دهید. به طور کلی انواع تیپ های شخصیتی به شرح زیر می باشند. اگر فرزند کوچک دارید؛ با مقاله تیپ شخصیتی کودک، شناخت بهتری نسبت به او پیدا کنید.


    ژنتیک بهت میگه کی هستی!!
    این دفعه به جای تست های شخصیت شناسی، با آزمایش استعدادیابی ژنتیکی، ویژگی های ذاتیت رو بشناس و برای تقویت نقاط قوت و ضعفت راهکار دریافت کن! اینطوری از خیلی ها جلوتری!

    (بیشتر…)

  • چگونه در دوران کرونا وسواس نگیریم؟

    چگونه در دوران کرونا وسواس نگیریم؟

    اختلال وسواس فکری-عملی یا همان OCD، یک اختلال شخصیتی است که فرد در آن درگیر تفکرات وسواس گونه و یا رفتارهای تکراری به گونه ای غیر قابل کنترل است.

    OCD شامل عادت هایی مانند جویدن ناخن و یا داشتن فکرهای منفی نیست. اختلال OCD می تواند فرد را از کار و درس و روابط باز دارد و زندگی عادی او را مختل کند. این رفتارها و تفکرات در فرد مبتلا به اختلال وسواس فکری – عملی از کنترل او خارج است.

    افکار وسواس گونه می تواند فکر کردن در مورد در خطر بودن اعضای خانواده اگر لباس مناسب و با توجه به برنامه ی هفتگی خود نپوشند، باشد. عمل وسواس گونه مانند شستن دست برای 7 بار بعد از دست زدن به چیزی که ممکن است کثیف باشد، است. اگرچه ممکن است که فرد مبتلا به OCD دوست نداشته باشد که این افکار را داشته باشد و یا این اعمال را انجام دهد، اما قادر به متوقف کردن آن نیست.

    همچنین بخوانید :

    از وسواس چه می‌دانید؟ 
    + علائم و درمان

     

    علایم وسواس چیست؟

    بسیاری از افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری – عملی می دانند که تفکرات و کارهای آن ها دلیل و منطق خاصی ندارد. آن ها این کارها را به دلیل اینکه به آن ها احساس لذت می دهد انجام نمی دهند، بلکه تنها قادر نیستند که آن ها را ترک کنند و اگر افکار یا کارهای وسواس گونه را متوقف کنند، احساس بد درون آن ها به دلیل ترک فکر یا عمل وسواسی، باعث می شود تا آن کار را دوباره انجام دهند.

    وسواس در کرونا

    وسواس و تکرار شامل بسیاری از افکار و اعمال می شود، مانند داشتن ترتیبی خاص برای تمیزکردن، احتکار کردن، و یا داشتن تفکرات دایم در مورد دین و خشونت است.

    تفکرات وسواس گونه عبارتند از:
    • ترس از میکروب ها و کثیف شدن
    • نگرانی در مورد آسیب دیدن خود و یا دیگران
    • نیاز به قرارگرفتن چیزها در یک نظم و ترتیب خاص
    • باور به اینکه برخی اعداد و یا رنگ ها خوب یا بد هستند
    • حساسیت در بدن، تنفس سریع و یا پلک زدن های پیوسته بدون آگاهی
    • مشکوک بودن به شریک خود بدون داشتن دلیل
    اعمال وسواس گونه عبارتند از:
    • شستن دست ها بدون وقفه در دفعات زیاد
    • انجام دادن کارها در یک ترتیب خاض و همیشگی و یا باور به عددی خاص
    • چندین بار چک کردن قفل در، پریزها و سایر چیزها
    • نیاز به شمارش کارها مانند قدم ها و یا بطری ها
    • قرار دادن وسایل در یک ردیف خاص و به یک مدل خاص
    • ترس از دست زدن به دکمه های قرارداده شده در مکان های عمومی، دستگیره های در و یا کاغذ توالت
    وسواس در کرونا
    دلایل:

    بخش های خاصی در مغز افراد مبتلا به OCD با افراد نرمال متفاوت است و این اختلال در زنان شایع تر از مردان است. نشان های اختلال وسواس فکری-عملی در نوجوانان و در اوایل جوانی بیشتر دیده می شود. استرس می تواند این نشانه ها را بیشتر و پررنگ تر کند.

    ژنتیک یکی از عوامل بروز این اختلال است.

    اگر شما یکی از موارد زیر را داشته باشید، احتمال ابتلا به اختلال وسواس فکری- عملی در شما وجود دارد:
    • اگر والدین، خویشاوندان و یا فرزند شما مبتلا به OCD است
    • افسردگی، عصبانیت و تیک های عصبی
    • تجربه ی اتفاق خیلی تلخ
    • تجربه های آزار و اذیت در کودکی

    چرخه ی اختلال وسواس فکری-عملی (OCD):

    چرخه ی اختلال وسواس فکری - عملی OCD

    وسواس چهارمین بیماری پرهزینه ی جهان است. به گفته ی معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی ایران، فاکتورهای ژنتیکی و ارثی مهم ترین عامل ابتلای افراد به وسواس است. او افزود که 10 تا 20 درصد از ایرانی ها وسواس شدید دارند.

    چگونه در دوران کرونا وسواس نگیریم؟

    OCD می تواند ناشی از عوامل زیادی باشد، مانند تغییرات شیمیایی مغز یا بدن، ژن‌هایی که به ارث برده اید. وسواس در کودکان هم دیده می‌شود. چیزی که وسواس را منحصر به فرد می‌کند، یک الگوی طولانی مدت و تکراری است. این به طور ناگهانی اتفاق نمی افتد، حتی در مواجهه با چیزی که به اندازه COVID-19 نگران کننده است.

    بسیاری از مردم از شیوع ویروس کرونا احساس نگرانی می‌کنند. اما برای افراد مبتلا به OCD، برطرف کردن اضطراب و اجبار سخت تر است.

    چکار کنیم علائم وسواس کاهش یابد؟

    اگر تحت درمان OCD قرار گرفته اید و پیشرفت خوبی داشته اید ، ممکن است نگران باشید که آیا می توانید درمان خود را ادامه دهید و بین دستورالعمل های بهداشت عمومی و اجبار مرز مشخص کنید. اگر OCD شما هنوز به طور موثر درمان نشده است ، ممکن است ندانید که برای کمک به کجا مراجعه کنید یا چگونه با چالش اضافه شده اضطراب COVID-19 مقابله کنید.

     

    چطور هنگام ابتلا به کرونا (COVID-19) شرایط استرس نگیریم؟

     

    • اکثر افرادی که به COVID-19 مبتلا می شوند عوارض جدی ندارند.
    • با خود مهربان باشید، به خود یادآوری کنید که زمان سختی است و بهترین کاری را که می توانید انجام می دهید.
    • توصیه های متخصصان مراقبت های بهداشتی را دنبال کنید. به عنوان مثال فقط دستان خود را به دفعات و به مدت توصیه شده بشویید.
    • اگر اقدامات احتیاطی COVID-19 با تمرینات رفتاری شما برای OCD مطابقت دارد، مراقب باشید که در مصرف آن زیاده روی نکنید.
    • دستورالعمل های فاصله گذاری اجتماعی را دنبال کنید، اما خود را بیش از حد ضروری منزوی نکنید.
    • اطلاعات را از منابع معتبر به جای رسانه های اجتماعی دریافت کنید.
    • هنگامی که آنلاین هستید، از افراد استرس زا و وب سایت ها در صورتی که احساس می کنید تحت فشار قرار گرفته اید، اجتناب کنید.
    • به خود اعتماد داشته باشید که می توانید روشهای خلاقانه ای را خارج از درمان معمول خود اتخاذ کنید تا به خودتان در مقابله با OCD کمک کنید.
    برای انجام کارهایی که از آن‌ها لذت می برید وقت بگذارید:
    از دور با خانواده و دوستان خود ارتباط برقرار کنید، به موسیقی گوش دهید، کتاب‌های خوب بخوانید، هوای تازه بخورید، بخوانید یا برقصید، تلویزیون و فیلم هایی را ببینید که شما را خوشحال می‌کند و از هر فرصتی برای استراحت استفاده کنید.