بلاگ

یکی از اختلالاتی که درکودکان دیده می‌شود، بیش فعالی یا اختلال ADHD  است. این اختلال علائم و ویژگی‌های زیادی دارد و تنها توسط پزشک، روان‌شناس و روان‌پزشک تشخیص داده می‌شود. والدین کودک بیش فعال باید فعالیت‌هایی به خصوص در قالب بازی برای افزایش تمرکز و بهبود علائم کودکشان انجام دهند. در ادامه این مطلب به معرفی بازی برای افزایش تمرکز کودکان بیش فعال و بهترین بازی برای کودکان بیش فعال پرداخته می‌شود.

بیش فعالی چیست؟

بیش فعالی یا ADHD یکی از شایع‌ترین اختلالات عصبی رشدی دوران کودکی است. معمولاً برای اولین بار در دوران کودکی تشخیص داده می‌شود و اغلب تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. کودکان بیش فعال ممکن است در توجه و کنترل رفتارهای تکانشی مشکل داشته باشند (یعنی ممکن است بدون فکر کردن به نتیجه عمل کنند)، یا بیش از حد فعال باشند.

ویژگی کلی کودک بیش فعال

طبیعی است که کودکان در زمان‌های مختلف در تمرکز و رفتار با مشکل مواجه شوند. با این حال، کودک بیش فعال علائمشان رفع نمی‌شود و ادامه می‌یابد. این علائم می‌تواند شدید باشد و می‌تواند در مدرسه، خانه یا با دوستان مشکل ایجاد کند.

کودک بیش فعال ممکن است:

• زیاد رویاپردازی کند
• چیزهای زیادی را فراموش کند
• دست و پا بزند یا بی قراری کند
• زیاد حرف بزند
• اشتباهاتی ناشی از بی‌دقتی انجام دهد یا ریسک‌های زیادی انجام ریسکرشررانجام دهد
• مقاومت در برابر وسوسه برایش سخت است
• در سر صف ایستادن مشکل دارد
• در کنار آمدن با دیگران مشکل دارد

• بازی درمانی چیست؟ تفاوت کاردرمانی و بازی درمانی در چیست؟
• نوروفیدبک چیست؟ کاربرد آن در درمان اختلالات

از کجا بفهمم فرزندم بیش فعالی دارد؟

علائم را جدی بگیرید. در صورت بروز چندین مورد از علائم گفته شده در فرزندتان حتما به یک متخصص مراجعه کنید و در صورت تشخیص، درمان فرزندتان را دنبال کنید. نگران نباشید با رعایت دستورالعمل‌ها می‌توانید علائم را کاهش داده و برطرف کنید.

تفاوت بیش فعالی و اوتیسم

تشخیص تفاوت بین اوتیسم و ​​بیش فعالی گاهی اوقات می‌تواند دشوار باشد، به خصوص در کودکان کوچکتر. توضیحات زیر ممکن است به تمایز بین علائم این دو بیماری کمک کند:

کودک بیش فعال اغلب در توجه طولانی مدت به یک چیز مشکل دارند و ممکن است به راحتی حواسشان پرت شود.

کودکان اوتیستیک ممکن است دامنه علاقه محدودی داشته باشند. ممکن است به نظر برسد که آن‌ها در مورد چیزهایی که از آن لذت می‌برند وسواس دارند و در تمرکز بر چیزهایی که هیچ علاقه‌ای به آن‌ها ندارند مشکل دارند. آن‌ها ممکن است بتوانند حقایق و جزئیات را به راحتی به خاطر بیاورند و برخی ممکن است در ریاضیات، علوم، موسیقی و رشته‌های هنری دیگر برتر باشند.

در زمانی که کودک در حال انجام تکالیف خود است، تشخیص این علائم ممکن است ساده‌تر باشد. کودک بیش فعال ممکن است نتواند به هیچ موضوعی توجه کند.یک کودک اوتیستیک ممکن است تمرکز بالایی روی موضوعات مورد علاقه خود داشته باشد، اما ممکن است نتواند در موضوعاتی که کمتر به آن‌ها علاقه دارد شرکت کند.

مشکلات ارتباطی مشخصه اوتیسم است. برخی از کودکان بیش فعال نیز این مشکلات را دارند، اما معمولاً به روش‌های متفاوتی بروز می‌کنند.

اختلال ADHD یا بیش فعالی و تمرکز معمولاً به سختی می‌توانند در یک جمله با بار معنایی مشابه کنار هم بیایند اما راه‌هایی وجود دارد که به کودک بیش فعال کمک می‌کند تا تمرکز کند که روزهایشان متشکل از چرخیدن از یک فعالیت به فعالیت دیگر نباشد. کودک بیش فعالی که دچار کمبود توجه است ممکن است برای تمرکز بر روی تکالیف مشکل داشته باشد، حواسش به راحتی از کارهای خانه پرت شود، یا برای انجام کارهای روزمره خود کشمکش داشته باشد، که باعث اذیت شدن خود و خانواده‌اش می‌‍شود. چگونه می‌توان به فرزند بیش فعال برای رفع این مشکل کمک کرد؟

روتین روزانه برای کودک بیش فعال

داشتن یک روتین روزانه باعث ایجاد تمرکز بهتر برای کودکان  می‌شود. ایجاد برنامه‌های روتین برای تکالیف، زمان خواب و کارهای خانه باعث می‌شود که کودک مجبور نباشد در مورد اینکه چه کاری و چه زمانی آن را انجام دهد فکر کند. حذف عواملی مانند صدای بلند تلویزیون یا زنگ تلفن هنگامی که کودک در حال انجام تکالیف است، می‌تواند مفید باشد.

یک فعالیت روزانه پاداش مانند که کودک باید منتظر آن باشد هم به تمرکز کودکان کمک می کند زیرا آن‌ها برای رفتار مناسب، انتظار پاداش دارند. لازم نیست این فعالیت گران یا مفصل باشد؛ یک شب بازی خانوادگی، یک غذای مناسب برای کودک بیش فعال هنگام شام یا هر رویدادی که کودک بیش فعال از آن لذت می‌برد.

ورزش و بیش فعالی

می‌توان از انرژی به ظاهر بی پایان کودک بیش فعال استفاده کرد و آن انرژی را به بازی‌های فیزیکی و ورزش‌های رسمی هدایت کرد. توصیه می‌شود که کودک بیش فعال 60 دقیقه در روز را صرف انجام ورزش‌های متوسط ​​تا فشرده کنند یا فعالیت‌هایی که نیاز به تمرکز روی حرکات بدن دارند، مانند ژیمناستیک یا رقص. ورزش‌های گروهی به کودکان بیش فعال کمک می‌کند تا تمرکز کنند، زیرا آن‌ها ورزش می‌کنند و در عین حال تعامل اجتماعی را تجربه می‌کنند و باید قوانین بازی را رعایت کنند.

در روزهایی که ورزش بخشی از برنامه نیست، گذران 20 دقیقه در فضای باز در پارک به آرامش کودکان مبتلا به بیش فعالی کمک می‌کند و همینطور به آن‌ها کمک می‌کند تا بهتر تمرکز کنند. هنگام وقت گذراندن در پارک، والدین یا همراه کودک می‌تواند به همراه کودک یک بازی گرفتن با توپ را انجام دهد و در همان زمان یک کلمه را هجی کند یا یک جمع ریاضی ساده انجام دهد وقتی کودک توپ پرتاب شده را تجسم می‌کند، به یاد می‌آورد که چگونه کلمه را هجی کند یا جمع را انجام دهد. این موضوع به یادگیری کودک مبتلا به بیش فعالی نیز کمک زیادی خواهد کرد.

بازی‌هایی برای افزایش تمرکز کودکان بیش فعال

بازی فکری

بازی سکه

والدین این بازی را دوست دارند زیرا حافظه و توالی و همچنین توجه و تمرکز را بهبود می‌بخشد و بچه‌ها از آن لذت می‌برند زیرا سریع و سرگرم کننده است. ابتدا به تعدادی از سکه های مختلف، یک ورق مقوایی برای پوشاندن آن‌ها و یک کرونومتر یا تایمر نیاز است(برنامه‌های تایمر رایگان زیادی برای گوشی وجود دارد). پنج سکه را انتخاب کرده و آن‌ها را در یک ترتیب قرار دهید.

سپس والدین باید روی سکه‌ها با مقوا بپوشانند و تایمر را راه اندازی کنند و سپس از کودک بخواهد با استفاده از سکه‌های دیگر همان الگو را بسازند. وقتی تمام شد، باید زمان را با تایمر علامت زد و پوشش مقوایی را برداشت.

والدین باید مدت زمانی را که برای تکمیل الگو طول می‌کشد و درست بودن یا نبودن آنها را یادداشت کنند. اگر کودک آن را به درستی تکمیل نکردند،  باید از او خواسته شود تا زمانی که بتواند آن را انجام دهد به تلاش ادامه دهد.

• می‌توان سختی الگوها را مرحله به مرحله افزایش داد. هر چه کودک بیشتر این بازی را انجام دهد، توانایی‌اش در تمرکز بهبود می‌یابد.

جدول کلمات متقاطع پازل و پازل تصویر

این بازی ساده به نظر می‌رسد، اما یک بازی فکری مناسب برای کودک بیش فعال است. جدول کلمات متقاطع توجه به کلمات و توانایی توالی را بهبود می‌بخشد. به علاوه، بازی با پازل‌های تصویری، که در آن‌ها کودک باید به دنبال چیزهایی باشد که در تصویر «اشتباه» هستند یا به دنبال اشیایی باشد که به سختی پیدا می شوند، توجه و تمرکز را بهبود می‌بخشند.

بازی ماز

بازی ماز را می‌توان به صورت فیزیکی از اسباب‌بازی فروشی‌ها یا به صورت دیجیتال از سایت‌ها تهیه کرد. برای بازی با کودک بیش فعال ابتدا باید از موارد آسان شروع کرد. به علاوه نباید تشویق کودک را هنگام کسب نمره فراموش کرد.

بازی ماز یک اسباب باز برای کودکان بیش فعال است که برای تمرکز، برنامه ریزی، توالی، سرعت پردازش و ادغام بصری- حرکتی عالی است.

بازی کامپیوتری

 بازی‌های کامپیوتری رقص

بسته به سن کودک و آنچه که دوست دارد، نسخه‌های مختلفی برای انتخاب این نوع بازی کامپیوتری برای کودکان بیش فعال وجود دارد. این نوع بازی‌ها را می‌توان بر روی پلتفرم‌های مختلف بازی‌های ویدئویی از جمله Xbox، Wii و غیره بازی کرد. همچنین باید تشک رقصی را که مناسب سیستم بازی است خریداری کرد.

این بازی‌ها تمرکز، سرعت پردازش، برنامه ریزی، توالی و یکپارچگی حرکتی را بهبود می‌بخشد. علاوه بر همه این‌ها، یک امتیاز اضافی هم دارند و می‌توانند باعث بهبود تمرینات هوازی کودک شود.

بازی های مبتنی بر داستان

برای انجام این بازی‌ها تنها چیزی که نیاز است یک کتاب داستان خوب و یک تخیل خوب است. والدین یا مراقبین کودک به سادگی می‌توانند یک داستان کوتاه بخوانند و بعد از آن چند سوال کوتاه چند گزینه‌ای درباره محتوای داستان از کودک بپرسند. یا می‌توانند یک یا دو پاراگراف از یک داستان را بخوانند و سپس از کودک بخواهند که آن چه را که فکر می‌کند ممکن است در ادامه داستان اتفاق بیفتد، بگوید.

این بازی‌ها به تقویت حافظه کاری و تمرکز کمک می‌کنند و همچنین می‌توانند در توسعه منطق و حس شوخ طبعی کودک کمک کنند.

نتیجه

این پیشنهادات به‌عنوان فعالیت‌هایی برای تکمیل درمان پزشکی یا روان‌شناختی ارائه شده تحت راهنمایی یک پزشک یا روان‌شناس ارائه می‌شوند. این گونه فعالیت‌ها و بازی‌ها مزایای درمان را افزایش می‌دهند اما به تنهایی علائم شدید کودکی را که به طور دقیق مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده شده است برطرف نمی‌کنند. بازی‌های ذکر شده چند مورد از انواع بازی هایی برای کودکان بیش فعال بودند که برای کسانی که دختربچه بیش فعال یا پسربچه بیش فعال دارند بسیار مناسب هستند و به فعالیت مغزی خود والدین نیز کمک بسیاری می‌کنند.

اینکه شما در حال خواندن این مقاله هستید چند دلیل ممکن است داشته باشد: ممکن است در خانواده عزیزی داشته باشید که علائم آلزایمر به تازگی در او آشکار شده، شاید از بیماری آلزایمر می‌ترسید و می‌خواهید بدانید چطور می‌شود جلوی بروز آن را گرفت و یا آن‌قدر نام این بیماری را شنیده‌اید تنها آمده‌اید که بدانید این بیماری چیست و با فرد بیمار چه می‌کند و مثلاً آلزایمر ارثی است یا نه. به هر دلیلی که این مقاله را برای خواندن انتخاب کرده‌اید پاسخ سؤالاتتان را خواهید گرفت. پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

آلزایمر چیست؟

آلزایمر که با نام فراموشی هم شناخته می‌شود یک نوع بیماری زوال عقل است که اولین‌بار در سال 1906 توسط یک روانپزشک آلمانی به نام آلویس آلتسهایما (Alzheimer) کشف شد و به پاس قدردانی از خدمات او نام آلزایمر را بر روی این بیماری گذاشتند. این بیماری باعث تحلیل توانایی‌های ذهنی فرد مثل حافظه و رفتار می‌شود. این بیماری پیش‌رونده است به این معنی که به تدریج باعث کاهش توانایی‌های ذهنی فرد می‌شود و شرایط بیمار به مرور زمان حادتر می‌شود تا جایی که بیمار از انجام وظایف ساده روزانه خود هم عاجز می‌شود.

آلزایمر همچنین متداول‌ترین دلیل دمانس یا زوال عقل هم هست، 60 تا 80 درصد موارد زوال عقل ناشی از آلزایمر بوده‌اند.

باید به این نکته توجه داشت که آلزایمر بخشی طبیعی در روند پیری نیست و گمان نکنید که هر کس پیر شد فراموشی هم باید بگیرد. اگرچه مقداری فراموشی در پیری شاید طبیعی باشد اما آلزایمر یک بیماری حاد است که به هیچ وجه نباید ساده‌انگارانه با آن برخورد کرد.

منظور از ارثی‌بودن بیماری چیست؟ آیا آلزایمر ارثی است؟

بیماری‌ها به انواع مختلفی دسته‌بندی می‌شوند. دسته‌ای از بیماری‌ها در اثر عوامل محیطی به وجود می‌آیند مثلاً ممکن است با خوردن غذای ناسالم فرد به سرطان مبتلا شود. اکثر بیماری‌های محیطی قابل‌درمان و قابل پیشگیری هستند. در نقطه مقابل بیماری ارثی را داریم، در این نوع از بیماری‌ها یک اختلال ژنتیکی خاص که ممکن است باعث بیماری باشد از والدین به فرزند منتقل می‌شود. مثلاً طاسی سر اختلالی است که غالباً دلیل ارثی دارد. بیشتر بیماری‌های ارثی یا ژنتیکی قابل‌درمان یا پیشگیری نیستند.

اما آیا آلزایمر ارثی است؟ یا ناشی از عوامل محیطی؟ در همین ابتدا باید بگوییم که پاسخ به این سؤال چندان ساده نیست و نمی‌توان با قاطعیت در مورد ارثی‌بودن یا نبودن آلزایمر صحبت کرد. دانشمندان در این باره آلزایمر را به دو دسته مختلف تقسیم کرده‌اند که در ادامه با هریک بیشتر آشنا می‌شویم.

آلزایمر ارثی خانوادگی

در این شکل از بیماری آلزایمر به صورت غالب به فرزند منتقل می‌شود. برای اینکه بدانید منظور ما از غالب یعنی چه باید ابتدا با نحوه به ارث رسیدن ویژگی‌ها از والدین به فرزند آشنا شویم. همه انسان‌ها (به جز افراد دارای سندروم داون که 47 کروموزوم دارند) دارای 46 کروموزوم هستند که نصف آن را از پدر و نصف دیگر را از مادر می‌گیرند. وقتی می‌گوییم یک بیماری ژنتیکی به صورت غالب است یعنی اگر یکی از والدین این ژن معیوب را داشته باشند فرزند نیز به بیماری مبتلا می‌شود.

اما صرف اینکه پدر یا مادر شخصی آلزایمر داشته باشد به معنای ابتلای صد در صد آن شخص به آلزایمر نیست بلکه بسته به ویژگی‌های ژنتیکی خاص والدین این فرد احتمال ابتلای او به آلزایمر بین 50 تا 100 درصد است. در این نوع از آلزایمر علائم بیماری پیش از 65 سالگی خود را نشان می‌دهد.

آلزایمر ژنتیکی بسیار نادر است و از بین موارد مختلف این بیماری تنها یک هزارم آن مربوط به آلزایمر ارثی یا خانوادگی است.

آلزایمر با پیش‌ زمینه ارثی

نوع دیگری از آلزایمر وجود دارد که در شکل‌گیری آن عوامل مختلفی اعم از ژنتیکی و محیطی نقش دارند و نمی‌توان گفت که تنها یک ژن خاص مسئول آلزایمر است. بر اساس تحقیقات گسترده‌ای که انجام شده مشخص شده که ژن‌های زیادی در پیدایش این نوع از آلزایمر نقش دارند و اگر فردی این ژن‌ها را داشته باشد احتمال ابتلای او به آلزایمر از سایرین بیشتر است ولی به این معنا نیست که حتماً به این بیماری مبتلا می‌شود. می‌توان این ژن‌ها را در خود داشت ولی به بیماری مبتلا نشد.

علائم آلزایمر چیست؟

متداول‌ترین نشانه این بیماری که در همان ابتدا بروز می‌کند این است که بیمار به سختی می‌تواند اطلاعاتی که به تازگی یاد گرفته را به یاد بیاورد. همچون سایر بخش‌های بدن مغز هم با بالارفتن سن دچار تغییراتی می‌شود و کیفیت عملکرد آن کاهش می‌یابد. اغلب انسان‌ها با بالارفتن سن با درجه‌ای از کاهش سرعت تفکر و مشکلات گاه‌به‌گاه در به یاد آوردن چیزهای مختلف روبرو می‌شوند.

چیزی که باعث نگرانی است و باید جدی گرفته شود بروز علائمی مثل فراموشی بیش از حد، گیجی و تغییرات زیاد در نحوه عملکرد ذهن و مغز است که می‌توانند نشانه‌ای از تحلیل‌رفتن و از کار افتادن سلول‌های مغز باشند. به ویژه اگر والدین فرد دچار آلزایمر باشند که در این صورت احتمال بروز آلزایمر ارثی بالا است. برای شناخت کامل نشانه های فراموشی، مقاله علائم آلزایمر را مطالعه نمایید.

تغییرات مرتبط با آلزایمر ابتدا در بخشی از مغز که مسئول یادگیری است اتفاق می‌افتند. با پیشرفت تدریجی آلزایمر در مغز بخش‌های دیگر هم درگیر می‌شوند و نشانه‌های بیماری شدت می‌یابند. نشانه‌هایی مثل عدم آگاهی از مکان و زمان، تغییرات خلقی و رفتاری، سوءظن و بدبینی بی‌اساس نسبت به خانواده و کادر درمان بیمارستان، از دست‌دادن بخش عظیمی از حافظه و این بیماری تا جایی پیش می‌رود که فرد حتی در صحبت‌کردن و راه‌رفتن و قورت‌دادن لقمه هم به مشکل برمی‌خورد.

شاید به دلایل مختلف از جمله اینکه برایتان دشوار است باور کنید پدر یا مادرتان دچار آلزایمر شده از بردن عزیزانتان نزد پزشک متخصص خودداری کنید اما توجه داشته باشید اگر این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود کنترل آن آسان‌تر خواهد بود.

آیا آلزایمر درمان دارد؟

تاکنون هیچ درمان قطعی برای آلزایمر کشف نشده و تمام کارها و داروهایی که در حال حاضر برای این بیماری وجود دارد تنها باعث می‌شود که روند بیماری کمی کند شده و شخص بیمار مدت‌زمان بیشتری بتواند مهارت‌های ذهنی خود را حفظ کند. علاوه بر داروهایی که باید زیر نظر پزشک متخصص تجویز شود می‌توان با ورزش و فعالیت‌های بدنی مثل پیاده‌روی روند پیشرفت بیماری را کند کرد.

اما شاید مهم‌ترین اتفاق در زمینه درمان آلزایمر ساخت واکسنی برای این بیماری باشد که در حال حاضر خبر رسیده آزمایش انسانی آن هم به زودی انجام می‌شود. این واکسن استنشاقی است و از طریق بینی وارد شده و با تحریک عصبی باعث حذف پلاک‌هایی می‌شود که به سلول‌های مغز می‌چسبند و به توانایی‌های شناختی و حافظه فرد آسیب وارد می‌کنند.

راهکارهایی برای کاهش احتمال ابتلا به آلزایمر

تاکنون تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام شده و نتایجی هم داشته مثلاً اینکه تغذیه سالم و ورزش منظم می‌تواند احتمال ابتلا به آلزایمر را به شدت کاهش دهد. در ادامه به برخی از بهترین راهکارهای اثبات‌شده برای پیشگیری از ابتلا به آلزایمر اشاره می‌کنیم که به ویژه افرادی که احتمال ابتلای آنها به آلزایمر ارثی وجود دارد باید توجه بیشتری به این راهکارها داشته باشند.

• رژیم غذایی مدیترانه‌ای: این رژیم غذایی خاص که به سالم‌ترین رژیم غذایی در جهان مشهور است سرشار از چربی‌های غیراشباع و نیتریت و نیترات است که احتمال ابتلا به بیماری‌های شناختی را تا حدود 48 درصد کاهش می‌دهد.
• قهوه: مصرف روزانه 3 تا 5 فنجان قهوه احتمال ابتلا به آلزایمر را حدود 65 درصد کاهش می‌دهد.
• مصرف اسیدهای چرب: اسید‌های چرب به وفور در مغز گردو، ماهی سالمون و ساردین، بذر کتان و روغن زیتون یافت می‌شوند.
• عدم استعمال دخانیات: سیگار و مواد دخانی احتمال ابتلا به آلزایمر را 157 درصد افزایش می‌دهد.
• ورزش: فعالیت‌های بدنی متوسط مثل پیاده‌روی باعث تقویت مهارت‌های شناختی می‌شود.
• ورزش‌های مغزی: فعالیت‌هایی که به صورت مستقیم مغز را درگیر می‌کنند مثل حل جدول، سودوکو، بازی‌های فکری، مطالعه و البته یادگیری زبان‌های مختلف می‌تواند باعث کاهش 47 درصدی احتمال ابتلا به آلزایمر شود.

تأثیر آلزایمر بر روی مغز

تغییرات میکروسکوپی روی مغز مدت‌ها قبل از آنکه علائم آن مثل از دست دادن حافظه آشکار شود شروع می‌شود. مغز انسان حدود 100 میلیارد سلول عصبی (نورون) دارد. هر یک از این نورون‌ها با اتصال به نورون‌های دیگر یک شبکه بزرگ را تشکیل می‌دهند. هر گروه از این نورون‌ها وظیفه خاصی دارند. گروهی مسئول فکرکردن و یادگیری و یادآوری هستند و گروهی هم به ما کمک می‌کنند که بتوانیم ببینیم، بشنویم و بو کنیم.

دانشمندان اعتقاد دارند که آلزایمر باعث می‌شود که بخشی از این نورون‌ها نتوانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند، با این حال هنوز نمی‌دانند این مشکل از کجا شروع می‌شود. اگر نورون‌ها را همچون کارخانه در نظر بگیریم ایجاد مشکل در یک قسمت باعث می‌شود که عملکرد دیگر قسمت‌ها هم با اختلال مواجه شود. با گسترش آسیب به نواحی دیگر مغز، سلول‌های مغزی توانایی خود در انجام وظایف را از دست می‌دهند و در نهایت می‌میرند. با مرگ نورون‌ها تغییرات غیرقابل برگشتی در مغز به وقوع می‌پیوندد که دیگر قابل‌جبران نیست.

آیا آلزایمر کشنده است؟

بله آلزایمر کشنده است. این بیماری هیچ بازمانده‌ای ندارد. آلزایمر ششمین عامل مرگ در انسان است و پنجمین عامل مرگ در انسان‌های بالای 65 سال. این بیماری تنها مربوط به حافظه یا اختلالات رفتاری نمی‌شود بلکه فعالیت‌های خودکار بدن مثل تپش قلب، نفس کشیدن، گوارش و چرخه خواب را هم به شدت مختل می‌کند. در مراحل آخر این بیماری فرد بیمار حتی توانایی جویدن و قورت‌دادن لقمه را هم ندارد.

علت اصلی مرگ‌ومیر در بیماران آلزایمری یک عفونت ثانویه به نام ذات‌الریه است. در افراد معمولی این عفونت به سادگی توسط آنتی‌بیوتیک برطرف می‌شود ولی در بیمارانی که آلزایمر شدید دارند حتی با کمک دارو هم نمی‌توان این عفونت را از بین برد.

نکاتی در مورد بیماری آلزایمر

• یک نفر از هر ده نفر بالای 65 سال مبتلا به آلزایمر است.
• دو سوم بیماران آلزایمری را زنان تشکیل می‌دهند.
• از هر سه نفر سالمند یکی بر اثر آلزایمر یا دیگر بیماری‌های زوال عقل فوت می‌کند به طوری که تلفات این بیماری از مجموع تلفات سرطان سینه و سرطان پروستات بیشتر است.
• با اینکه میزان مرگ بر اثر عوامل اصلی دیگر به طور چشمگیری کاهش یافته اما مرگ در اثر آلزایمر به طور قابل‌توجهی افزایش داشته به نحوی که از 20 سال پیش به این سو 145 درصد رشد کرده.
• یادگیری زبان، نواختن ابزارهای موسیقی و شرکت در کلاس‌های مختلف می‌تواند احتمال ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد.
• هزینه مراقبت و نگه‌داری از یک بیمار آلزایمری رقم بالایی است و به طور میانگین ماهانه 7 میلیون تومان است که اگر آن را در تعداد بیماران آلزایمری در ایران (حدود 1 میلیون نفر) ضرب می‌کنیم متوجه می‌شویم که ماهانه چیزی حدود 1000 میلیارد تومان خرج مبتلایان به آلزایمر می‌شود که رقم بسیار بالایی است.
• احتمال از دست دادن حس بویایی در بیماران آلزایمری وجود دارد.
• آلزایمر ارثی است و وراثت نقش مهمی در بروز این بیماری دارد.

جمع بندی

هم اکنون بیش از یک میلیون نفر در ایران مبتلا به آلزایمر هستند که با توجه به همه‌گیری کرونا بسیاری از این بیماران از مراقبت‌های لازم نیز برخوردار نیستند. مطابق آمارها هر 7 دقیقه یک ایرانی به آلزایمر مبتلا می‌شود. با این که نمی‌توان جلوی بروز این بیماری را گرفت یا آن را درمان کرد ولی در صورت داشتن یک تغذیه سالم و ورزش منظم و روزانه می‌توان آن را به تأخیر انداخت و از عوارض آن کمی کاست.