سرفصلهای مقاله
Toggleتنبیه یک روش تربیتی بسیار رایج در جامعه ماست. ما تنبیه را راهی برای دوری از رفتارهایی می دانیم که دوست نداریم. بهترین راه برای کاهش بدرفتاری، تقویت رفتارهای مثبت در کودک است. اما آیا تنبیه کودکان در تربیت آنان مفید است؟ عواقب آن چیست؟ چه راه های جایگزینی برای تنبیه منفی وجود دارد؟ در این مقاله سعی می کنیم به این سوالات پاسخ دهیم.
اهمیت تربیت کودک
والدین بیشترین تأثیر مستقیم و ماندگار را بر تربیت کودکان دارند. مهم است به یاد داشته باشیم که پدر و مادر الگوی فرزند خود هستند. نگرش و رفتار آن ها هم می تواند الهام بخش کودکان باشد و هم آن ها را در زندگی توانمند کند. از دو جهت تربیت کودک اهمیت زیادی دارد:
1. رشد شخصیت کودک
برای رشد شخصیت فرزندتان می توانید با دادن اعتماد به نفس به او از سنین پایین شروع کنید. به عنوان مثال، زمانی که کاری را به تنهایی انجام می دهد، او را تشویق کنید. برعکس، آموزش پرخاشگری، خشم، نفرت و خشونت فقط باعث از دست دادن اعتماد به نفس او می شود و اجازه نمی دهد که به خوبی رشد کند. مقاله 16 راه کنترل خشم می تواند در این زمینه به شما کمک کند.
2. اجتماعی شدن کودک
انسان ها ذاتا اجتماعی هستند و بدون کمک دیگران نمی توانند نیازهای خود را برآورده کنند. تربیت صحیح کودک باعث می شود تا او در زندگی اجتماعی خود موارد زیر را به درستی بیاموزد: پذیرش محدودیت ها، قوانین، ممنوعیت ها، احترام به محیط طبیعی، احترام به دیگران و خود.
اصول مهم برای تنبیه کودکان چگونه است؟
5 اصل مهم در تنبیه کودکان عبارت است از:
- ابزار عشق و علاقه به کودک
- احترام به او
- پدر و مادر فعال بودن
- رهبری همدلانه
- نظم و انضباط مثبت
این پنج اصل دست به دست هم می دهند تا هم پیوندی قوی بین شما ایجاد کنند و هم شما را به عنوان رهبر مؤثری که فرزندتان برای هدایت در دوران کودکی نیاز دارد، قرار دهد.
آیا می دانید نقاشی هایی که کودکان می کشند، گاهی نشانه هایی از احساسات درونی آن ها را در خود دارد؟ کودکان معمولا با نقاشی کردن، خوشی، غم و خشم خود را آزاد می کنند. برای یادگیری تفسیر نقاشی کودکانه کافی است کلیک کنید.
هیچوقت این تنبیه ها را انجام ندهید!
برخی از تنبیه ها تنها مشکلات رفتاری کودک را بدتر می کند. تنبیه کودکان در موارد زیر مطمئنا نتیجه معکوس دارد:
1. فریاد زدن
احتمالا پدر و مادری وجود ندارد که حداقل یک بار در زندگی خود صدای خود را برای یک کودک بلند نکرده باشد. با این حال، فریاد زدن دائم سر بچه ها مفید نیست. این باعث می شود که بچه ها کمتر از شما پیروی می کنند.
اگر مرتبا سر آن ها فریاد بزنید، تأثیر خود را از دست می دهد و باعث می شود که بچه ها حتی در برابر آن مصون شوند. در نتیجه، پیامی را که شما می خواهید ارسال کنید را نمی شنوند و به احتمال زیاد این رفتار را تکرار می کنند.
2. تهدیدهای مکرر
تهدید دائم بچه ها در حالی که به آن عمل نمی کنید، باعث می شود آن ها به سرعت متوجه شوند که شما در چیزی که میگویید جدی نیستید. برای مثال شما نباید کودک خود را تهدید به «تماس با پلیس» کنید؛ زیرا فرزند شما را تشویق به رفتاری که می خواهید نمی کند.
3. سخنرانی
من هرگز نشنیده ام که کودکی پس از یک سخنرانی طولانی راه درست را بیابد. در واقع، سخنرانی های طولانی باعث میشود که بچه ها به جای گوش دادن به شما به این فکر میکند که در زمان نصیحت های طولانی، چقدر از گوش دادن به صحبت های شما بدش می آید.
4. شرمساری
تنبیهی که باعث خجالت در کودکان می شود، مفید نخواهد بود. شرمساری می تواند اوضاع را بدتر کند. تحقیر کردن کودک خشم کودک را تقویت کرده و رفتارها را بدتر می کند. اگر مطمئن نیستید که در مورد مشکلات رفتاری فرزندتان چه کاری انجام دهید، به جای تحقیر او از متخصص کمک بگیرید.
5. مجازات سخت
به کودکت یاد بده از توانایی هاش درست استفاده کنه!
با آزمایش استعدادیابی ژنتیکی، ویژگی های ذاتی فرزندت رو بشناس و برای تقویت نقاط قوت و ضعفش راهکار دریافت کن! اینطوری آینده اش روشنه!
اگر فرزند شما امتیازی را برای مدت طولانی از دست بدهد، انگیزه خود را برای کار درست از دست خواهد داد. گاهی اوقات بچه ها وقتی احساس می کنند همه چیز را به هر حال از دست داده اند، تسلیم می شوند.
6. تنبیه بدنی کودکان
اگر چه بحث های زیادی در مورد ضرب و شتم وجود دارد، ضربه زدن به کودک مطمئنا الگوی پرخاشگری است. اگر فرزندتان را به خاطر کتک زدن برادرش تنبیه بدنی کنید، پیام متفاوتی به او می دهید.
بر اساس مطالعه ای که در سال 2010 در Pediatrics منتشر شد، کودکانی که مورد ضرب و شتم قرار گرفتند، احتمال بیشتری دارد که رفتار پرخاشگرانه داشته باشند . آکادمی اطفال آمریکا هرگونه استفاده از تنبیه بدنی را منع می کند. با این حال، این مطالعه تأیید می کند که بیشتر والدین به کتک زدن فرزندان خود ادامه می دهند.
اثرات مخرب تنبیه بدنی بر کودک
به گزارش AAP در سال 1998 تنبیه بدنی کودکان اثرات منفی زیر را به دنبال دارد:
• تنبیه بدنی کودکان کمتر از 18 ماه احتمال آسیب جسمی را افزایش می دهد.
• استفاده مکرر از این شیوه، ممکن است منجر به رفتار پرخاشگرانه و مشاجره بین والدین و فرزند شود و ممکن است بر روابط والدین و فرزند تأثیر منفی بگذارد.
• تنبیه بدنی با افزایش پرخاشگری در کودکان پیش دبستانی و مدرسه ای همراه است.
• تجربه تنبیه فیزیکی باعث می شود که کودکان در آینده سرکش و پرخاشگر باشند.
• تنبیه بدنی با افزایش خطر اختلالات سلامت روان و مشکلات شناختی مرتبط است.
• خطر تنبیه شدید زمانی افزایش مییابد که خانواده با عوامل استرس زا، مانند چالش های اقتصادی خانواده، مشکلات سلامت روانی، خشونت شریک صمیمی یا سوء مصرف مواد مواجه شود.
- مطلب پیشنهادی: 10 راه حل مناسب برای برخورد با کودک لجباز
روش های درست تنبیه کودکان
همچنین AAP از والدین می خواهد که از روش های تنبیه سالم برای کودکان و نوجوانان استفاده کنند؛ از جمله:
• رفتار خوب را تحسین کنید.
• الگویی برای رفتار خوب باشید.
• مشخص کردن محدودیت ها و انتظارات .
• رفتار بد را نادیده بگیرید یا فرزندتان را از رفتار بد دور کنید.
چند پیشنهاد جایگزین تنبیه کودکان
جایگزین های واقعی برای تنبیه کودکان آن هایی هستند که به کودک کمک می کنند تا آنچه می خواهید را به روشی سالم بیاموزد و رشد کند. در اینجا چند جایگزین وجود دارد که به جای آموزش خشونت در تنبیه بدنی پیام های مثبت و محبت آمیزی به کودک می دهد:
1. محیطی امن و دوستدار کودک را فراهم کنید. قرار دادن اقلام گران بها در دسترس کودک نوپا فایده چندانی ندارد.
2. با احساسات فرزندتان همدلی نشان دهید. حتی اگر رفتار کودک غیر منطقی به نظر برسد، احساسات و نیازهای اساسی او برای او واقعی است . جمله ای مانند «به نظر می رسد ناراضی هستی» راه خوبی برای نشان دادن این است که طرف فرزندتان هستید.
3. احساسات فرزندتان را تأیید کنید تا او بداند که شما درک میکنید و به او اهمیت میدهید و هرگز به خاطر داشتن هر نوع احساسی طرد نمیشود. به عنوان مثال، «من هم زمانی که کودک بودم به خاطر این موضوع می ترسیدم».
4. به کودک خود اطمینان دهید که او را دوست دارید و از او قدردانی می کنید. رفتار به اصطلاح «بد» اغلب تلاش کودک برای ابراز نیاز خود به عشق و توجه است. اگر می توانست این نیاز را به شکل بهتری بیان کند، این کار را می کرد.
تنبیه از دیدگاه روانشناسی
تنبیه کودکان از دیدگاه روانشناسی دارای معایب قابل توجهی است و هرگونه تغییر رفتاری که در نتیجه تنبیه ایجاد می شود، اغلب موقتی است. اسکینر در کتاب خود به نام «فراتر از آزادی و کرامت» توضیح داد: «رفتار تنبیه شده احتمالا پس از برداشتن عواقب تنبیهی دوباره ظاهر می شود».
نکته دیگری که در مورد تنبیه کودکان باید در نظر گرفت این است که عواقب ناخواسته و نامطلوبی دارد. محققان دریافته اند که تنبیه بدنی ممکن است منجر به رفتار ضد اجتماعی، پرخاشگری و بزهکاری در بین کودکان شود.
به همین دلیل، اسکینر و روانشناسان دیگر پیشنهاد میکنند که هرگونه سود بالقوه کوتاه مدت در استفاده از تنبیه باید با پیامدهای بالقوه بلندمدت سنجیده شود.
برخی از نکات تربیتی کودک عبارتند از:
بیش از حد محافظ نباشید: در برخی موارد باید به او اجازه دهید اشتباه کند و بهای آن را بپردازد تا مشکلی را با ذهن خودش حل کند.
عشق بورزید و آن را نشان دهید: با گفتار و کردار خود به فرزندتان نشان دهید که او را بدون قید و شرط دوست دارید. کاری کنید که او احساس کند فردی ارزشمند است.
با فرزندتان وقت بگذرانید: تامین نیازهای کودک برای غذا دادن به او، لباس پوشیدن برای فصل، تمیز نگه داشتن او و خرید اسباب بازی کافی نیست. شما باید بازی کنید، با هم به پیاده روی بروید، برای فعالیت های خانوادگی با فرزندتان برنامه ریزی داشته باشید، فرزندتان را در انجام کارهای خانه مشارکت دهید، تفریحاتی مثل پیک نیک و سینما رفتن را فراموش نکنید؛ برای او کتاب بخوانید و قصه های مختلف تعریف کنید.
واقعا به او گوش دهید: با دقت به آنچه فرزندتان می گوید، گوش دهید. مطمئن شوید که او را جدی می گیرید، سعی کنید درک کنید. به سوالات آن ها پاسخ مناسب بدهید.
کودک خود را به شیوه ای توهین آمیز مورد انتقاد قرار ندهید:
مواقعی پیش می آید که شما به طور موجهی از دست فرزندتان عصبانی می شوید. بی کفایتی آنها در برخی موضوعات شما را خسته می کند. با این حال، این نیز بسیار مهم است که احساسات منفی خود را به چه شکل و با چه سبکی بیان می کنید.
منصف، معقول، شفاف و سازگار باشید: مواظب باشید به فرزندتان پیام های مضاعف ندهید. به قولتان عمل کنید. وقتی تحریمی را اعمال می کنید، مطمئن شوید که متناسب با کاری است که انجام می دهد. هنگام پاداش دادن معتدل باشید. نه زیاد بردبار باشید و نه خیلی سختگیر.
بیشتر روی جنبه های مثبت تمرکز کنید: جنبه های خوب، مهارت های فرزندتان را ببینید و به رشد او کمک کنید. در مورد کاستی های آن ها راهنمایی و تشویق کنید.
انتظارات شما باید واقع بینانه باشد: سطح و زمینه های استعداد کودک را پیگیری کنید و انتظارات خود را بر اساس آن تنظیم کنید.اگر توقعات بسیار بالایی دارید، باری فراتر از سن و توانایی های فرزندتان بر دوش او می گذارید. اگر همه چیز آنطور که انتظار داشتید پیش نرود، آن ها فکر می کنند که ناتوان هستند و شما ناامید خواهید شد.
همانگونه باشید که می خواهید: شما الگوی فرزندتان هستید. اگر می خواهید حیوانات را دوست داشته باشد، سبزی بخورد، عادت به مسواک زدن پیدا کند، دروغ نگوید و فردی محترم و مهربان باشد، نصیحت کردن و داستان خواندن کافی نیست. شما باید همانطور که می خواهید او رفتار کنید.
سوالات شما
تنبیه بدنی کارساز یا مخرب؟
تنبیه بدنی ضمن اینکه بی اثر است؛ رفتار او را بدتر می کند، به روابط بین شما آسیب می زند و باعث اختلالات روحی در کودک می شود.
تفاوت تنبیه قابل قبول و غیرقابل قبول؟
تنبیه عملی غیرقابل قبول و نوعی انضباط منفی است. اغلب برای خلاص شدن از شر یا پایان دادن به یک رفتار استفاده می شود. تنبیه قابل قبول که گاهی به عنوان پیامدهای اصلاحی یا راهنمایی مثبت شناخته می شود، به همان سرعت عمل می کند و موثرتر از تنبیه منفی است.
تنبیه در تربیت کودکان چه نقشی دارد؟
تربیت فرزندان پیچیده و پر از تفاوت های ظریف است. تنبیه کودکان یک راه حل ساده و آسان است، اما در بسیاری از موارد بسیار سطحی و خطرناک است. اگرچه رفتار منفی نباید بدون مجازات بماند، اما راه های جایگزین مناسبی به جای تنبیه منفی وجود دارد. هنگامی که کودکی درگیر رفتار منفی می شود، باید در مورد اینکه چرا اشتباه می کند، چه جایگزین هایی وجود دارد و چگونه می تواند مشکلاتی را که ایجاد کرده است، فکر کنیم یا با یک روانشناس صحبت کنیم
1 دیدگاه
سلام
با بچه لجباز چیکار کنیم؟ تنبیه رفتارش رو بدتر میکنه