بیماری سایکوز، وضعیتی ذهنی که با از دست دادن ارتباط با واقعیت مشخص می‌شود. طبق گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO)، تقریبا 24 میلیون نفر در هر سال دچار اختلال روان‌پریشی یا سایکوتیک می‌شوند که 0.3 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند. این به معنای حدود یک نفر از هر 166 فرد است که دچار یک دوره روان‌گسیختگی یا سایکوز می‌شوند.
سایکوز در مردان بیشتر از زنان شیوع دارد و اوج شروع آن در مردان معمولا بین 15 تا 25 سالگی و در زنان بین 25 تا 35 سالگی رخ می‌دهد.
مشخصه اصلی همه اختلالات سایکوتیک، از بین رفتن مرز واقعیت و خیال است كه در انواع مختلف بیماری سایكوز، با درجات مختلف و اشكال متفاوتی نمایان مي‌شود. مهم ترین سوالاتی که در این مقاله مطرح کردیم به شرح ذیل است:
روان پریشی چیست؟
سایکوز یعنی چه؟
آیا بیماری سایکوز درمان قطعی دارد؟
علت اختلالات سایکوتیک چیست؟
آشنایی با انواع تست روان پریشی.
بیماری سایکوز چیست؟
سایکوز یعنی چه؟ سایکوز به معنای روان پریش و به هم‌ریختگی تعادل روانی است که در نهایت منجر به بروز اختلال شخصیتی می شود که با شکل ناراحتی، ناتوانی یا تعارضات درونی و تعارضات اجتماعی با رفتارهای مقبول در جامعه نمود پیدا می‌کند.
اختلالات روان پریشی، دسته‌ای از بیماري‌ها هستند كه در اثر عواملی از جمله وراثت، آسیب‌های محیطی یا تركیبی از این دو در افراد به وجود می‌آیند و در زندگی آنها اختلال ایجاد مي‌كنند.
در حقیقت بیمار به لحاظ شخصیتی دچار فروپاشی شده و در تشخیص مرزهای واقعیت و خیال دچار مشكل مي‌شود. از آن‌جایی كه اختلالات روانی مي‌توانند خود بیمار و اطرافیان او را با مشكلات زیادی روبرو كنند، تشخیص به هنگام و دنبال‌كردن درمان‌های پزشكی بسیار اهمیت مي‌یابد.
نکته حائز اهمیت این است که اگر در بستگان و نزدیکان، سابقه چنین اختلالات روانی وجود دارد؛ بهتر است اقدامات مربوط به پیشگیری از وقوع بیماری انجام شود.
اختلالات سایکوتیک دارای علائم و نشانه‌هایی هستند كه در ادامه با آن ها آشنا می شویم. بنابراین برای آگاهی از بیماري‌های سایکوتیک، علائم و نشانه‌های جنون در بیماران، تفاوت روان پریشی با روان‌رنجوری، تست‌های تشخیصی و راه‌كارهای درمان اختلال سایكوز در ادامه مقاله با ما همراه باشید!
میدونی ریسک ابتلا به چه بیماری‌های ژنتیکی رو داری؟!
با HealthX، میتونی احتمال ابتلات به بیماری‌های ژنتیکی رو ارزیابی و ازشون پیشگیری کنی. برای اطلاعات بیشتر کلیک کن.
معمولا تولد نوزاد برای مادر با بروز مجموعه‌ای از احساسات مانند احساس قدرت، هیجان، شادی، ترس و اضطراب یا حتی افسردگی همراه است. شما باید بدانید که افسردگی بعد از زایمان یک نقص یا ضعف روحی و شخصیتی نیست. بلکه فقط یک عارضه جانبی زایمان است.
طبق آمار، 80 درصد مادران بعد از زایمان علائمی مانند نوسانات خلقی، گریه، اضطراب، مشکل در خوابیدن و خستگی را تجربه می‌کنند. معمولا این علائم در دو تا سه روز اول شروع می‌شوند و ممکن است تا دو هفته ادامه یابند.
نکته قابل توجه این است که این شرایط طبیعی و گذرا به افسردگی بعد از زایمان مربوط نمی‌شود. بلکه طبق اصول علم روانپزشکی از آن با عنوان « گرفتگی خلق پس از زایمان» یاد می‌شود.افسردگی چیست؟
افسردگی بعد از زایمان و شیردهی، یک شکل شدیدتر و طولانی‌مدت از افسردگی است که در صورت عدم درمان به‌موقع ممکن است برای یک تا دو سال فرد را درگیر کند.
معمولا در 15 درصد از مادران بروز می‌کند و باعث نوسانات خلقی، خستگی و احساس ناامیدی شدید می‌شود. به‌همین‌دلیل، می‌تواند مراقبت از کودک یا خودتان را دشوار کند. بنابراین، افسردگی بعد از زایمان را نباید ساده انگاشت!
افسردگی بعد از زایمان چیست؟
افسردگی بعد از زایمان نوعی افسردگی است که معمولا از هر 9 خانم، 1 نفر پس از بچه‌دار شدن آن را تجربه می‌کند. علت دقیق آن مشخص نیست، اما برخی از عوامل مانند تغییرات فیزیکی و استرس‌های عاطفی ممکن است به بروز افسردگی بعد از زایمان کمک کنند. از افسردگی فصلی چه می دانید؟
یکی از بزرگترین تغییرات فیزیکی بعد از زایمان مربوط به هورمون‌ها است. در زمانی‌که باردار هستید، سطح هورمونهای استروژن و پروژسترون شما بالاتر از حد معمول است.
در عرض چند ساعت پس از زایمان، سطح این هورمون‌ها به حالت قبلی خود باز می‌گردد. این تغییر ناگهانی ممکن است منجر به بروز افسردگی شود. از سایر عوامل فیزیکی موثر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
سطح پایین هورمون تیروئید
افسردگی یکی از علائم تیروئید کم کار است؛ برای آشنایی بیشتر با دیگر علائم تیروئید، مقاله علائم کم کاری تیروئید است.
محرومیت از خواب
رژیم غذایی ناکافی
شرایط پزشکی زمینه‌ای
سوءمصرف مواد مخدر و الکل
اگر در گذشته اختلال خلقی مانند اضطراب مزمن یا افسردگی اساسی داشته‌اید یا اگر بروز اختلالات خلقی در خانواده شما مرسوم است، احتمال اینکه پس از زایمان به افسردکی مبتلا شوید زیاد است. از سایر عوامل استرس‌زا عاطفی که در بروز افسردگی بعد از زایمان موثر هستند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
جدایی از همسر یا فوت یکی از عزیزان در مدت اخیر
ابتلا شما یا فرزندتان به مشکلات جدی سلامتی
دوری از اجتماع به‌دلیل نگهداری از نوزاد
بار مالی زیاد نگهداری از فرزند
زمانی‌که کم‌خواب و خسته هستید، ممکن است در رسیدگی به مشکلات جزئی دچار مشکل شوید یا در مورد توانایی خود در مراقبت از نوزاد مضطرب شوید. حتی ممکن است احساس جذابیت کمتری نسبت به خود داشته باشید، با هویت خود مبارزه کنید یا احساس کنید که کنترل زندگی خود را از دست داده‌اید. هر یک از این مسائل عاطفی می‌توانند در بروز افسردگی بعد از زایمان موثر باشند.
نقش ژنتیک در بروز افسردگی
خوب است بدانید؛ علاوه بر این موارد، ژنتیک و وراثت نیز تاثیر زیادی در بروز اختلالاتی مانند افسردگی دارند. ژن ها و عوامل محیطی در کنار هم می توانند زمینه ابتلای شخص به افسردگی را فراهم کنند. شما می توانید با انجام تست ها و آزمایش مشخص، به ژنتیکی بودن یا نبودن افسردگی خود پی ببرید و متناسب با نتیجه آزمایش ها، بهترین راه درمان را انتخاب کنید.
علائم افسردگی بعد از زایمان
اگرچه احساس بدخلقی یا خستگی پس از بچه‌دار شدن طبیعی است، اما نشانه های افسردگی بعد از زایمان شدیدتر و فراتر از این مسائل هستند. به‌همین‌دلیل است که می‌توانند در عملکرد شما اختلال ایجاد کنند.
معمولا این علائم در افراد مختلف و حتی روزبه‌روز متفاوت هستند. اگر افسردگی بعد از زایمان دارید، به احتمال زیاد با چندین مورد از شاخص‌های زیر آشنا هستید:
گاهی خسته هستید، اما نمی‌توانید بخوابید یا گاهی بیش‌ازحد نرمال می‌خوابید.
گاهی بی‌اشتها و گاهی پرخور هستید.
بی‌دلیل احساس درد یا بروز یک بیماری جسمی را دارید.
نمی‌دانید چرا تحریک‌پذیر، مضطرب یا عصبانی هستید.
خلق‌وخوی شما به طور ناگهانی و بدون هشدار تغییر می‌کند.
احساس می‌کنید که خیلی از مسائل از کنترل شما خارج شده است.
در به خاطر سپردن نکات مختلف مشکل دارید.
نمی‌توانید تمرکز کنید یا تصمیمات ساده بگیرید.
دیگر هیچ علاقه‌ای به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می‌بردید، ندارید.
تعجب می‌کنید که چرا آنطور که فکر می‌کردید سرشار از شادی نیستید.
همه‌چیز طاقت‌فرسا و ناامیدکننده است.
نسبت به خود احساس بی‌ارزشی و گناه می‌کنید.
احساس می‌کنید نمی‌توانید با کسی صحبت کنید.
می‌خواهید از همه‌کس و همه‌چیز فرار کنید.
گاهی افکار مزاحمی در مورد آسیب رساندن به خود یا کودکتان به ذهن شما می‌رسد.
درمان افسردگی بعد از زایمان
اگر علائم افسردگی بعد از زایمان را دارید، باید در اسرع وقت برای درمان به روانپزشک و روانشناس مراجعه کنید. چراکه روند درمان آن ترکیبی از دارودرمانی و روان‌درمانی است. در این حین مهم است که برنامه‌های سالمی مانند ورزش کردن در برنامه روزانه خود داشته باشید.
دارودرمانی
داروهای ضد افسردگی تأثیر مستقیمی بر مغز دارند. آنها مواد شیمیایی تنظیم‌کننده خلق‌وخو را تغییر می‌دهند. البته باید چندین هفته از مصرف داروها بگذرد تا اینکه متوجه تفاوت در رفتارهای خود بشوید.
برخی افراد هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی عوارض جانبی مانند خستگی، کاهش میل جنسی و سرگیجه را تجربه می‌کنند. اگر به نظر می‌رسد که این عوارض جانبی علائم شما را بدتر کرده است، فوراً به روانپزشک خود اطلاع دهید.
مصرف برخی از داروهای ضد افسردگی در زمان شیردهی بی‌خطر است، اما در مورد برخی دیگر ممکن است اینطور نباشند. بنابراین، در صورت شیردهی به کودک خود حتما به روانپزشک اطلاع دهید. در طی دارودرمانی اگر سطح استروژن شما پایین باشد، پزشک ممکن است هورمون‌درمانی را نیز توصیه کند. بازی برای نوزادان از تولد تا 6 ماهگی
روان درمانی
همزمان نیاز است که از یک روانشناس یا سایر متخصصان سلامت روان، مشاوره بگیرید. چراکه کمک می‌کند تا افکار مخرب خود را درک و راهبردهایی برای رفع آنها دریافت کنید.
خود مراقبتی
این مرحله از درمان افسردگی بعد از زایمان کمک می‌کند تا به جسم و روح خود هر فرصتی برای بهبود بدهید. یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید و هر روز کمی ورزش کنید. شما نباید بیش از توانایی خود مسئولیت بپذیرید.
برای نگهداری از کودک از اطرافیان کمک بگیرید. خودتان را از اجتماع دور نکنید. این روند به اکثر زنان کمک کرده است تا در عرض شش ماه احساس بهتری داشته باشند.
چگونه افسردگی پس از زایمان نگیریم؟
اگر سابقه افسردگی، به‌ویژه افسردگی بعد از زایمان را دارید و حال می‌خواهید برای بار دیگری باردار شوید، حتما به روانپزشک خود اطلاع دهید. در طول بارداری، روانپزشک می‌تواند شما را از نظر علائم و نشانه‌های افسردگی تحت نظر داشته باشد.
او ممکن است از شما بخواهد که یک پرسشنامه غربالگری افسردگی را در دوران بارداری و پس از زایمان تکمیل کنید. گاهی اوقات افسردگی خفیف را می‌توان با حضور در گروه‌های حمایتی، مشاوره یا سایر روش‌های درمانی مدیریت کرد. در غیر این صورت ممکن است مصرف داروهای ضد افسردگی حتی در دوران بارداری توصیه شود.
مطمئنا پس از تولد نوزاد نیز روانپزشک برای بررسی علائم و نشانه‌های افسردگی بعد از زایمان شما را معاینه می‌کند. این اختلال هرچه زودتر تشخیص داده و درمان شود، اثرات منفی آن بر روند زندگی کمتر بروز خواهد کرد.
آیا نوع زایمان بر بروز افسردگی تاثیر دارد؟
مطالعات نشان داده‌اند که احتمال بروز افسردگی، پس از زایمان سزارین بیشتر است. زیرا مادر قبل از زایمان استرس بیش‌ازحد نسبت به روند جراحی دارد. از طرفی، تا بعد از بیهوشی عمومی امکان مشاهده نوزاد و اطمینان از سلامت وی برای مادر فراهم نیست.
تزریق بعضی از داروهای بیهوشی در تحریک بروز افسردگی پس از زایمان موثر است. به‌همین‌دلیل، معمولا توصیه می‌شود که از انجام جراحی‌های سزارین غیر ضروری پیشگیری شود.
افسردگی بعد از زایمان چقدر طول می‌کشد؟
اصولا علائم افسردگی پس از زایمان زودرس در عرض چند هفته پس از زایمان ظاهر می‌شوند. البته در شرایط عادی ممکن است ماه‌ها بعد از زایمان نشانه‌هایی بروز کنند.
این علائم ممکن است برای یک یا دو روز از بین بروند و سپس عود کند. بدون درمان، علائم افسردگی بعد از زایمان ممکن است بدتر شوند و حتی برای بیش از یک سال ادامه پیدا کنند. بنابراین، همه چیز به زمان شروع درمان بستگی دارد.
عوامل تشدید کننده افسردگی بعد از زایمان
اخیرا محققان ثابت کرده‌اند که افسردگی بعد از زایمان نه تنها بر وضعیت مادر بلکه بر شرایط روحی نوزاد نیز اثرات منفی می‌گذارد. به‌همین‌دلیل در روند درمان باید خیلی مراقب عوامل تشدیدکننده افسردگی بود. از این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
کم‌خوابی
استرس و اضطراب مزمن
عادات غذایی ناسالم
داشتن یک سبک زندگی کم‌تحرک یا بی‌تحرک
درگیری زیاد با فضای مجازی
تبعیت زیاد از روند سریع زندگی مدرن
مصرف الکل، سیگار یا مواد مخدر
خوشبختانه کنترل همه این عوامل کار سختی نیست. فقط کافی است که کمی در سبک زندگی و برنامه‌ریزی روزانه خود تجدید نظر کنید.
سایر بیماری های روانی پس از زایمان
احتمالا این ابهام در ذهن شما شکل گرفته است که علاوه‌بر افسردگی، آیا احتمال بروز مشکلات روانی دیگری بعد از زایمان وجود دارد یا خیر. مطالعات نشان داده‌اند که خطر بروز اختلالات روانی مانند «اضطراب مزمن پس از زایمان» و «سایکوز یا روان‌پریشی پس از زایمان» نیز مادران را تهدید می‌کند.
متاسفانه بعضی از مادران به دلایل زیر با اختلال اضطراب مزمن دست‌وپنجه نرم می‌کنند:
نگرانی از بروز سندرم مرگ ناگهانی نوزاد
نگرانی در مورد نحوه تربیت کودک
استرس بیش‌ازحد به علت حمایت کم اطرافیان یا همسر
احساس ناراحتی در مورد ظاهر بدن خود
ترس از کیفیت پایین رابطه زناشویی بعد از زایمان
برخی از مادران ممکن است در روزهای 7 تا 10 بعد از زایمان دچار روان‌پریشی یا جنون شوند و بدون کنترل افکار خودکشی یا صدمه زدن به نوزاد به ذهن آنها برسد. در این شرایط حتما نیاز به بستری شدن و درمان در بیمارستان روانی است.
سخن آخر
افسردگی پس از زایمان یک بیماری شایع و بالقوه جدی برای سلامت روان زنان است. مطمئنا بدون درمان، علائم آن بدتر شده و روند مراقبت از کودک برای مادر سخت‌تر می‌شود. معمولا توصیه می‌شود هر مادری که در سال اول پس از زایمان حداقل به مدت 2 هفته علائم افسردگی دارد، باید به‌دنبال مراقبت‌های روانپزشکی باشد.
مقاله ای در زمینه آشنایی با افسردگی بعد از زایمان و علائم آن، توسط گروه آموزش کالج سلطنتی روانپزشکی بریتانیا منتشر شده است که از طریق لینک علائم افسردگی بعد از زایمان می توانید آن را مطالعه نمایید.
تنبیه یک روش تربیتی بسیار رایج در جامعه ماست. ما تنبیه را راهی برای دوری از رفتارهایی می دانیم که دوست نداریم. بهترین راه برای کاهش بدرفتاری، تقویت رفتارهای مثبت در کودک است. اما آیا تنبیه کودکان در تربیت آنان مفید است؟ عواقب آن چیست؟ چه راه های جایگزینی برای تنبیه منفی وجود دارد؟ در این مقاله سعی می کنیم به این سوالات پاسخ دهیم.
اهمیت تربیت کودک
والدین بیشترین تأثیر مستقیم و ماندگار را بر تربیت کودکان دارند. مهم است به یاد داشته باشیم که پدر و مادر الگوی فرزند خود هستند. نگرش و رفتار آن ها هم می تواند الهام بخش کودکان باشد و هم آن ها را در زندگی توانمند کند. از دو جهت تربیت کودک اهمیت زیادی دارد:
1. رشد شخصیت کودک
برای رشد شخصیت فرزندتان می توانید با دادن اعتماد به نفس به او از سنین پایین شروع کنید. به عنوان مثال، زمانی که کاری را به تنهایی انجام می دهد، او را تشویق کنید. برعکس، آموزش پرخاشگری، خشم، نفرت و خشونت فقط باعث از دست دادن اعتماد به نفس او می شود و اجازه نمی دهد که به خوبی رشد کند. مقاله 16 راه کنترل خشم می تواند در این زمینه به شما کمک کند.
2. اجتماعی شدن کودک
انسان ها ذاتا اجتماعی هستند و بدون کمک دیگران نمی توانند نیازهای خود را برآورده کنند. تربیت صحیح کودک باعث می شود تا او در زندگی اجتماعی خود موارد زیر را به درستی بیاموزد: پذیرش محدودیت ها، قوانین، ممنوعیت ها، احترام به محیط طبیعی، احترام به دیگران و خود. اجتماعی شدن کودک یکی از مسیرهای فعال کردن ذهن کودک است که پیشنهاد می‌کنیم بیشتر درباره آن مطالعه کنید.
این پنج اصل دست به دست هم می دهند تا هم پیوندی قوی بین شما ایجاد کنند و هم شما را به عنوان رهبر مؤثری که فرزندتان برای هدایت در دوران کودکی نیاز دارد، قرار دهد.
آیا می دانید نقاشی هایی که کودکان می کشند، گاهی نشانه هایی از احساسات درونی آن ها را در خود دارد؟ کودکان معمولا با نقاشی کردن، خوشی، غم و خشم خود را آزاد می کنند. برای یادگیری تفسیر نقاشی کودکانه کافی است کلیک کنید.
هیچوقت این تنبیه ها را انجام ندهید!
برخی از تنبیه ها تنها مشکلات رفتاری کودک را بدتر می کند. تنبیه کودکان در موارد زیر مطمئنا نتیجه معکوس دارد:
1. فریاد زدن
احتمالا پدر و مادری وجود ندارد که حداقل یک بار در زندگی خود صدای خود را برای یک کودک بلند نکرده باشد. با این حال، فریاد زدن دائم سر بچه ها مفید نیست. این باعث می شود که بچه ها کمتر از شما پیروی می کنند. اگر مرتبا سر آن ها فریاد بزنید، تأثیر خود را از دست می دهد و باعث می شود که بچه ها حتی در برابر آن مصون شوند. در نتیجه، پیامی را که شما می خواهید ارسال کنید را نمی شنوند و به احتمال زیاد این رفتار را تکرار می کنند.
2. تهدیدهای مکرر
تهدید دائم بچه ها در حالی که به آن عمل نمی کنید، باعث می شود آن ها به سرعت متوجه شوند که شما در چیزی که می‌گویید جدی نیستید. برای مثال شما نباید کودک خود را تهدید به «تماس با پلیس» کنید؛ زیرا فرزند شما را تشویق به رفتاری که می خواهید نمی کند.
3. سخنرانی
من هرگز نشنیده ام که کودکی پس از یک سخنرانی طولانی راه درست را بیابد. در واقع، سخنرانی های طولانی باعث می‌شود که بچه ها به جای گوش دادن به شما به این فکر می‌کند که در زمان نصیحت های طولانی، چقدر از گوش دادن به صحبت های شما بدش می آید.
4. شرمساری
تنبیهی که باعث خجالت در کودکان می شود، مفید نخواهد بود. شرمساری می تواند اوضاع را بدتر کند. تحقیر کردن کودک خشم کودک را تقویت کرده و رفتارها را بدتر می کند. اگر مطمئن نیستید که در مورد مشکلات رفتاری فرزندتان چه کاری انجام دهید، به جای تحقیر او از متخصص کمک بگیرید.
5. مجازات سخت
به کودکت یاد بده از توانایی هاش درست استفاده کنه! با آزمایش استعدادیابی ژنتیکی، ویژگی های ذاتی فرزندت رو بشناس و برای تقویت نقاط قوت و ضعفش راهکار دریافت کن! اینطوری آینده اش روشنه!
اگر فرزند شما امتیازی را برای مدت طولانی از دست بدهد، انگیزه خود را برای کار درست از دست خواهد داد. گاهی اوقات بچه ها وقتی احساس می کنند همه چیز را به هر حال از دست داده اند، تسلیم می شوند.
6. تنبیه بدنی کودکان
اگر چه بحث های زیادی در مورد ضرب و شتم وجود دارد، ضربه زدن به کودک مطمئنا الگوی پرخاشگری است. اگر فرزندتان را به خاطر کتک زدن برادرش تنبیه بدنی کنید، پیام متفاوتی به او می دهید.
بر اساس مطالعه ای که در سال 2010 در Pediatrics منتشر شد، کودکانی که مورد ضرب و شتم قرار گرفتند، احتمال بیشتری دارد که رفتار پرخاشگرانه داشته باشند . آکادمی اطفال آمریکا هرگونه استفاده از تنبیه بدنی را منع می کند. با این حال، این مطالعه تأیید می کند که بیشتر والدین به کتک زدن فرزندان خود ادامه می دهند.
اثرات مخرب تنبیه بدنی بر کودک
به گزارش AAP در سال 1998 تنبیه بدنی کودکان اثرات منفی زیر را به دنبال دارد:
• تنبیه بدنی کودکان کمتر از 18 ماه احتمال آسیب جسمی را افزایش می دهد. • استفاده مکرر از این شیوه، ممکن است منجر به رفتار پرخاشگرانه و مشاجره بین والدین و فرزند شود و ممکن است بر روابط والدین و فرزند تأثیر منفی بگذارد. • تنبیه بدنی با افزایش پرخاشگری در کودکان پیش دبستانی و مدرسه ای همراه است. • تجربه تنبیه فیزیکی باعث می شود که کودکان در آینده سرکش و پرخاشگر باشند. • تنبیه بدنی با افزایش خطر اختلالات سلامت روان و مشکلات شناختی مرتبط است. • خطر تنبیه شدید زمانی افزایش می‌یابد که خانواده با عوامل استرس زا، مانند چالش های اقتصادی خانواده، مشکلات سلامت روانی، خشونت شریک صمیمی یا سوء مصرف مواد مواجه شود.
همچنین AAP از والدین می خواهد که از روش های تنبیه سالم برای کودکان و نوجوانان استفاده کنند؛ از جمله: • رفتار خوب را تحسین کنید. • الگویی برای رفتار خوب باشید. • مشخص کردن محدودیت ها و انتظارات . • رفتار بد را نادیده بگیرید یا فرزندتان را از رفتار بد دور کنید.
چند پیشنهاد جایگزین تنبیه کودکان
جایگزین های واقعی برای تنبیه کودکان آن هایی هستند که به کودک کمک می کنند تا آنچه می خواهید را به روشی سالم بیاموزد و رشد کند. در اینجا چند جایگزین وجود دارد که به جای آموزش خشونت در تنبیه بدنی پیام های مثبت و محبت آمیزی به کودک می دهد:
1. محیطی امن و دوستدار کودک را فراهم کنید. قرار دادن اقلام گران بها در دسترس کودک نوپا فایده چندانی ندارد.
2. با احساسات فرزندتان همدلی نشان دهید. حتی اگر رفتار کودک غیر منطقی به نظر برسد، احساسات و نیازهای اساسی او برای او واقعی است . جمله ای مانند «به نظر می رسد ناراضی هستی» راه خوبی برای نشان دادن این است که طرف فرزندتان هستید.
3. احساسات فرزندتان را تأیید کنید تا او بداند که شما درک می‌کنید و به او اهمیت می‌دهید و هرگز به خاطر داشتن هر نوع احساسی طرد نمی‌شود. به عنوان مثال، «من هم زمانی که کودک بودم به خاطر این موضوع می ترسیدم».
4. به کودک خود اطمینان دهید که او را دوست دارید و از او قدردانی می کنید. رفتار به اصطلاح «بد» اغلب تلاش کودک برای ابراز نیاز خود به عشق و توجه است. اگر می توانست این نیاز را به شکل بهتری بیان کند، این کار را می کرد.
تنبیه از دیدگاه روانشناسی
تنبیه کودکان از دیدگاه روانشناسی دارای معایب قابل توجهی است و هرگونه تغییر رفتاری که در نتیجه تنبیه ایجاد می شود، اغلب موقتی است. اسکینر در کتاب خود به نام «فراتر از آزادی و کرامت» توضیح داد: «رفتار تنبیه شده احتمالا پس از برداشتن عواقب تنبیهی دوباره ظاهر می شود».
نکته دیگری که در مورد تنبیه کودکان باید در نظر گرفت این است که عواقب ناخواسته و نامطلوبی دارد. محققان دریافته اند که تنبیه بدنی ممکن است منجر به رفتار ضد اجتماعی، پرخاشگری و بزهکاری در بین کودکان شود. به همین دلیل، اسکینر و روانشناسان دیگر پیشنهاد می‌کنند که هرگونه سود بالقوه کوتاه مدت در استفاده از تنبیه باید با پیامدهای بالقوه بلندمدت سنجیده شود.
برخی از نکات تربیتی کودک عبارتند از:
بیش از حد محافظ نباشید: در برخی موارد باید به او اجازه دهید اشتباه کند و بهای آن را بپردازد تا مشکلی را با ذهن خودش حل کند.
عشق بورزید و آن را نشان دهید: با گفتار و کردار خود به فرزندتان نشان دهید که او را بدون قید و شرط دوست دارید. کاری کنید که او احساس کند فردی ارزشمند است.
با فرزندتان وقت بگذرانید: تامین نیازهای کودک برای غذا دادن به او، لباس پوشیدن برای فصل، تمیز نگه داشتن او و خرید اسباب بازی کافی نیست. شما باید بازی کنید، با هم به پیاده روی بروید، برای فعالیت های خانوادگی با فرزندتان برنامه ریزی داشته باشید، فرزندتان را در انجام کارهای خانه مشارکت دهید، تفریحاتی مثل پیک نیک و سینما رفتن را فراموش نکنید؛ برای او کتاب بخوانید و قصه های مختلف تعریف کنید.
واقعا به او گوش دهید: با دقت به آنچه فرزندتان می گوید، گوش دهید. مطمئن شوید که او را جدی می گیرید، سعی کنید درک کنید. به سوالات آن ها پاسخ مناسب بدهید.
کودک خود را به شیوه ای توهین آمیز مورد انتقاد قرار ندهید:
مواقعی پیش می آید که شما به طور موجهی از دست فرزندتان عصبانی می شوید. بی کفایتی آنها در برخی موضوعات شما را خسته می کند. با این حال، این نیز بسیار مهم است که احساسات منفی خود را به چه شکل و با چه سبکی بیان می کنید.
منصف، معقول، شفاف و سازگار باشید: مواظب باشید به فرزندتان پیام های مضاعف ندهید. به قولتان عمل کنید. وقتی تحریمی را اعمال می کنید، مطمئن شوید که متناسب با کاری است که انجام می دهد. هنگام پاداش دادن معتدل باشید. نه زیاد بردبار باشید و نه خیلی سختگیر.
بیشتر روی جنبه های مثبت تمرکز کنید:جنبه های خوب، مهارت های فرزندتان را ببینید و به رشد او کمک کنید. در مورد کاستی های آن ها راهنمایی و تشویق کنید.
انتظارات شما باید واقع بینانه باشد: سطح و زمینه های استعداد کودک را پیگیری کنید و انتظارات خود را بر اساس آن تنظیم کنید.اگر توقعات بسیار بالایی دارید، باری فراتر از سن و توانایی های فرزندتان بر دوش او می گذارید. اگر همه چیز آنطور که انتظار داشتید پیش نرود، آن ها فکر می کنند که ناتوان هستند و شما ناامید خواهید شد.
همانگونه باشید که می خواهید:شما الگوی فرزندتان هستید. اگر می خواهید حیوانات را دوست داشته باشد، سبزی بخورد، عادت به مسواک زدن پیدا کند، دروغ نگوید و فردی محترم و مهربان باشد، نصیحت کردن و داستان خواندن کافی نیست. شما باید همانطور که می خواهید او رفتار کنید.
سوالات شما
[sc_fs_multi_faq headline-0=”h3″ question-0=”تنبیه بدنی کارساز یا مخرب؟” answer-0=”تنبیه بدنی ضمن اینکه بی اثر است؛ رفتار او را بدتر می کند، به روابط بین شما آسیب می زند و باعث اختلالات روحی در کودک می شود.” image-0=”” headline-1=”h3″ question-1=”تفاوت تنبیه قابل قبول و غیرقابل قبول؟” answer-1=”تنبیه عملی غیرقابل قبول و نوعی انضباط منفی است. اغلب برای خلاص شدن از شر یا پایان دادن به یک رفتار استفاده می شود. تنبیه قابل قبول که گاهی به عنوان پیامدهای اصلاحی یا راهنمایی مثبت شناخته می شود، به همان سرعت عمل می کند و موثرتر از تنبیه منفی است. ” image-1=”” headline-2=”h3″ question-2=”تنبیه در تربیت کودکان چه نقشی دارد؟” answer-2=”تربیت فرزندان پیچیده و پر از تفاوت های ظریف است. تنبیه کودکان یک راه حل ساده و آسان است، اما در بسیاری از موارد بسیار سطحی و خطرناک است. اگرچه رفتار منفی نباید بدون مجازات بماند، اما راه های جایگزین مناسبی به جای تنبیه منفی وجود دارد. هنگامی که کودکی درگیر رفتار منفی می شود، باید در مورد اینکه چرا اشتباه می کند، چه جایگزین هایی وجود دارد و چگونه می تواند مشکلاتی را که ایجاد کرده است، فکر کنیم یا با یک روانشناس صحبت کنیم” image-2=”” count=”3″ html=”true” css_class=””]
