بلاگ

  • بهترین روش های استعدادیابی کودکان در سال ۱۴۰۳

    بهترین روش های استعدادیابی کودکان در سال ۱۴۰۳

    شناخت روش‌ های استعدادیابی کودکان به والدین کمک می‌کند تا مسیر رشد را با توجه به توانایی‌های ذاتی که در راستای علایق فرزندانشان هست بچینند. بدین صورت سرمایه و انرژی خانواده صرفاً معطوف به فعالیت‌ها و تجربیات هدفمند می‌شود.

    راه‌های زیادی برای کشف و استعدادیابی کودکان وجود دارد که در ادامه معرفی می‌کنیم؛ اما علاوه بر روش‌های سنتی، تست ژنتیک استعدادیابی روشی نوین است که توانمندی‌های ذاتی فرد را آشکار می‌کند. برای آشنایی بیشتر با این روش‌ها، در ادامه مقاله همراه ما باشید.

    پرورش استعدادهای کودک
    پرورش استعدادهای کودک

    انواع روش های استعدادیابی کودکان

    استعدادیابی کودکان نوعی سرمایه‌گذاری بر روی شیوه‌ی تربیت و آموزش مناسب فرزند است. در طی زمان باعث افزایش توانمندی‌های فرزند شما در آینده و سرعت گرفتن در مسیر موفقیت می‌شود.

    هزینه‌ای که در ابتدای مسیر کودک برای شناخت ویژگی‌ها و رفتار‌های او و استعدادیابی کودک می‌کنید، در مقایسه با هزینه‌هایی که در آینده به دلیل اشتباهات و یا آگاهی نداشتن از ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری کودک انجام می‌دهید، ناچیز خواهد بود.

    بنابراین با توجه به روش های استعدادیابی کودکان که در ادامه معرفی می‌کنیم، بهترین راه استعدادیابی را برای فرزند دلبندتان را طی کنید.

       1. اولین روش استعدادیابی کودکان: کمک به کودک در شناخت علایقش

    • رفتار‌های و احساسات کودک را نسبت به فعالیت‌ها و‌اشیا مشاهده کنید؛ بیشتر زمان خود را با چه می‌گذراند؟
    • گفت و گو با کودک باعث می‌شود شناخت بیشتری نسبت به احساسات درونی او پیدا کنید.
    • در تفریحات و محیط‌های خارج از خانه، کدام مکان، کدام مغازه و… او را هیجان‌زده می‌کند؟
    • شرایط تجربه فعالیت‌های متنوع را برای او ایجاد کنید تا مشخص شود به کدام کشش بیشتری دارد.

    برای استعداد، شناخت و انگیزه، علایق و پشتیبانی از کودک در مسیر، بسیار مهم است. یکی از روش‌های استعدادیابی کودکان، قراردادن کودک در موقعیت‌های مختلف، بازی کردن و یادگیری در زمینه‌های گوناگون مانند هنر، موسیقی، طبیعت، ورزش، ریاضیات، خواندن کتاب‌ها و علوم است.

    2. استعدادیابی ژنتیکی TalentX؛ بهترین روش استعدادیابی در ۱۴۰۳

    تست ژنتیک استعدادیابی TalentX به شناخت توانمندیهای ذاتی فرزندتان کمک می‌کند. از آنجا که استعداد تعریف توانایی‌های فردی به درست پرورش یافته است؛ با استفاده از آزمایش ژنتیک استعدادیابی و خوانش بیش از ۷۰۰۰۰۰ نقطه ژنتیکی، ویژگی‌های شخصیتی و توانمندی‌ها، براساس ساختار ژنتیکی فرد خوانده می‌شود؛ سپس توسط روانشناسان متخصص، تست‌های بالینی مرتبط برای هر فرد و به نسبت سن فرد انجام می‌شود.

    در نهایت با کمک داده‌های ژنتیکی و داده‌های محیطی، گزارش کاملی تهیه می‌شود که در جلسه‌ی مشاوره با متخصص به شما داده می‌شود. مشاورین ما در این جلسه بر اساس ویژگی‌های شخصیتی و عملکردی و توانایی‌های کودک شما، مسیر‌های پیش رو برای پیشرفت را به شما نشان می‌دهند.

    لازم بذکر است که سایر روش‌های استعدادیابی برای سنین بالای ۳ سال است، در حالیکه روش استعدادیابی مای اسمارت ژن را می‌توان از بدو تولد فرزند انجام داد.

    برای دریافت مشاوره ژنتیک رایگان و کسب اطلاعات بیشتر؛ کلیک کنید.

       3. کودک را جدی بگیرید و با او صحبت کنید.

    اگر کودک از شما سؤالات مختلفی پرسید، با دقت گوش کنید و با حوصله پاسخ دهید. زمان گذاشتن برای کودک به او احترام گذاشتن را یاد می‌دهد. همچنین به او می‌آموزد که به دنبال جواب سؤالات خود باشد و از پرسیدن هراسی نداشته باشد.

       4. بازدید از موزه های مختلف و مکان های بازی مخصوص به کودک.

    دیدن موزه ها و یا بازی های خلاقانه باعث می شود که ذهن کودک بستری آماده برای یادگیری چیزهای جدید باشد.

      5. داستان و قصه گویی

    داستان گفتن برای کودک و یا اینکه به او اجازه دهید با استفاده از تخیل خود، داستان‌هایی را تعریف کند، به کودک کمک می‌کند تا بتواند خلاقیت خود را رشد دهد. البته باید این داستان‌ها آموزنده باشد و بتواند نقش‌های درستی را در ذهن کودک بسازد. در مقاله راه های فعال کردن ذهن کودک بیشتر به این موضوع پرداختیم.

      6. از اینکه برنامه ی شلوغی برای کودک داشته باشید، بپرهیزید.

    داشتن یک برنامه‌ی هفتگی بسیار شلوغ هیچ مزیتی به همراه ندارد و تنها باعث ایجاد حس خستگی می‌شود. مطمئن شوید که کودک زمان‌هایی برای استراحت و یا پرداختن به علایق خود، خواندن کتاب‌های مورد علاقه و یا خیال پردازی دارد.

    تست استعدادیابی
    برای دریافت مشاوره رایگان و پر کردن فرم استعدادیابی ژنتیکی روی تصویر کلیک کنید.

    به کودکت یاد بده از توانایی هاش درست استفاده کنه!

    با آزمایش استعدادیابی ژنتیکی، ویژگی های ذاتی فرزندت رو بشناس و برای تقویت نقاط قوت و ضعفش راهکار دریافت کن! اینطوری آینده اش روشنه!

     

     
    نقش والدین در شناخت استعداد فرزندان


    7. بررسی رفتارهای کودک در هنگام بازی کردن

    کودک شما فعالیت‌های تنها را بیشتر دوست دارد یا فعالیت‌های گروهی؟ دوست دارد که یک گوشه ساکت بنشیند یا نمی‌تواند یک جا آرام بند شود؟ کدام وسیله را ترجیح می‌دهد؟ لوازم نقاشی، آیپاد یا دوچرخه؟ مشاهدات ابزار و یا فعالیت‌هایی که کودک شما علاقه‌ی بیشتری به آن‌ها نشان می‌دهد، می‌تواند‌ایده‌ی خوبی از توانایی‌های کودک به شما بدهد.

       8. انتخاب های واقعی برای کودک قرار دهید.

    این قابل درک هست که شما می خواهید کودک شما درکی از موسیقی داشته باشد، به همین دلیل او را در کلاس های یادگیری پیانو ثبت نام می کنید. ولی آیا این دقیقا چیزی است که فرزند شما در آن استعداد دارد؟

    آیا مطمئن هستید که او علاقه ی بیشتری به طبل، خوانندگی و یا فلوت ندارد و یا فقط می خواهد از شنیدن موسیقی لذت ببرد؟ باید توجه کنید که کودکان آنچه که خود می خواهند باشند، می شوند نه آنکه شما دوست دارید باشند.

    کودک شما باید فعالیت‌های مختلفی را تجربه کند و با مشاهده‌ی رفتار او بفهمید که چه چیزی توجه او را جلب می‌کند و کودک با علاقه به آن فعالیت می‌پردازد. بهتر است در برنامه‌ریزی برای کودک محدودیت‌های کمتری قرار دهید.

       9. به علایق کودک بها بدید.

    در زمان‌های فراغت کودک به کار‌هایی که انجام می‌دهد، دقت کنید. ممکن است کودک علاقه‌ی بسیار زیادی به یک فعالیت خاص نشان دهد. این مشاهدات معمولاً تلنگری برای شناخت و استعدادیابی کودک خواهد بود.

    شما جزء دسته‌ای از پدر و مادر‌ها هستید که فکر می‌کنید بازی‌های ویدئویی، هدر دادن وقت است؟ باید اشاره کنم که اگر کودک شما به گرافیک، انیمیشن، داستان پردازی و حل مسأله علاقه داشته باشد، این بازی‌ها موجب پرورش استعداد او در این زمینه‌ها می‌شود.

    روانشناسان معتقد هستند که والدین با قراردادن فعالیت‌ها در دسته‌بندی‌های کلی، جزئیات را فراموش می‌کنند. برای استعدادیابی بهتراست بجای سرزنش کردن مهارت‌های کودک، بهتر است به او بها بدهید. مثلاً به او بگویید:

    من دیدم که چقدر این بازی رو دوست داری و خیلی هم خوب بازی می‌کنی! ‘ با گفتن اینکه فقط داری وقتت رو تلف می‌کنی به کودک تنها اشتیاق کودک برای دنبال کردن علایقش را از بین می‌برید.

    استعدادیابی

       10. به احساسات کودک اهمیت بدید.

    اگر فرزند شما زمانیکه از مدرسه به خانه میاد و سریع دفترش را می‌آورد و شروع به نوشتن داستان می‌کند، نگران نشوید. ممکن است کودک احساسات خود را از طریق نوشتن یا کشیدن نقاشی بیان کند. چگونه نقاشی کودکان را تفسیر کنیم؟

    برخی از کودکان خود را با درست کردن پازل سرگرم می‌کنند. اگر کودک شما احساس کند که شما او را محدود یا سانسور می‌کنید، ممکن است دیگر هیچ وقت احساسات خلاقانه‌ی خودش را بروز ندهد.

      11. خودتان را فراموش کنید.

    چه کودک خواسته‌ی شما از خودش را دوست داشته باشد یا نه، این حس در مورد خواسته‌ی شما به احساس کودک در مورد شما ارتباطی ندارد. برای استعدادیابی کودک، باید علاقه‌ها، پیش داوری‌ها و پیش فرض‌های خودتان را کنار بگذارید.

    اگر کودک شما به فعالیتی علاقه نشان نداد، از خودتان بپرسید که مثلاً اگر کودک در کلاس‌های موسیقی شرکت نکند، چه اتفاقی می‌افتد؟ معمولاً جواب شما به این سؤالات نشان می‌دهد که دلیلی برای نگران شدن شما در صورت عدم علاقه‌ی کودک به فعالیت‌هایی که شما برایش در نظر گرفته‌اید، وجود ندارد.

       12. عملکرد تحصیلی

    اگر کودک شما در درس خاصی بسیار خوب است. برای یادگیری مشکلی ندارد و با علاقه موضوعات را دنبال می‌کند، نشان دهنده‌ی بخشی از توانایی‌های ذاتی کودک است. برای اینکه در این مورد بیشتر بدانید می‌توانید از معلم‌های مدرسه‌ی فرزندتان در این مورد پرس و جو کنید.

    استعدادها محدود به فعالیت های خاصی نیستند!

    استعداد‌ها صرفاً در حوزه‌های خاصی مانند نقاشی یا خوانندگی و موسیقی نیستند. ممکن است کودک شما در ارتباط گرفتن با سایر افراد و صحبت کردن با آن‌ها توانایی بالایی داشته باشد. اگر کودک در مذاکره کردن با افراد و در دعوا‌ها می‌تواند به خوبی موقعیت را مدیریت کند و یا در مورد موضوعات مختلف بیان خوبی دارد، ممکن است بتواند وکیل موفقی در آینده شود. برای اطلاعات بیشتر در این خصوص، پیشنهاد می‌کنیم راه‌های تقویت مهارت‌های ارتباطی کودک را مطالعه کنید.

    13. زمان بدهید.

    مهم است که به نشانه‌های کودک‌تان برای شناسایی و شکوفایی استعداد توجه کنید اما این نکته را هم در نظر داشته باشید که گاهی کودکان در علایق‌شان بی‌ثباتند.

    علیرغم استعدادشان، ممکن است نظرشان تغییر کند یا تحت تأثیر دوستان خود قرار بگیرند و بخواهند کلاس‌هایی بروند که متناسب توانایی‌شان نباشد.

    اگر فکر می‌کنید فرزندتان مهارت‌های لازم برای پیشرفت در یک زمینه خاص را دارد اما از آن امتناع می‌کند، بهتر است فشاری نیاورید و کمی استراحت بدهید

    ضریب هوشی توانمندی ذهن در انجام برخی از معادلات ذهنی است. توجه داشته باشید که انسان دارای چندین نوع هوش می‌باشد. با ادامه مقاله تعریف استعدادیابی همراه باشید.

    تاثیر استعدادیابی در سرعت رشد و شکوفایی
    تاثیر استعدادیابی در سرعت رشد و شکوفایی

    انواع تست های استعداد یابی کودکان

    مزایای استعدادیابی کودکان در سنین پایین‌تر

    • شناخت نقاط قوت و ضعف
    • افزایش اعتماد به نفس
    • افزایش انگیزه و علاقه
    • تقویت روابط اجتماعی
    • تسهیل انتخاب مسیر شغلی و تحصیلی
    • افزایش خلاقیت و نوآوری؛ برای آشنایی با 10 روش افزایش خلاقیت در کودکان کلیک کنید.
    • بهبود عملکرد تحصیلی
    • تقویت عزت نفس
    • هدایت استعدادها
    • افزایش لذت از زندگی
    • آمادگی برای ورود به مدرسه

    بهترین سن استعدادیابی کودکان چه سنی است؟ (برای مطالعه کلیک کنید)

    توجه داشته باشید که
    در تست های استعدادیابی معمول، اگر استعدادیابی قبل از ۳ سالگی انجام نگیرد، بهتر است؛ زیرا رشد مغزی به اندازه‌ی کافی انجام نشده است. اما در تست ژنتیکی استعدادیابی، چون هدف شناخت توانمندی‌های ذاتی است، هیچ محدودیتی برای انجام آزمایش وجود ندارد.

    چه بهتر که در سنین کودکی و حتی قبل از سه سالگی تست کشف استعداد انجام شود؛ چرا که کودک هنوز تحت تاثیر شرایط محیطی قرار نگرفته است و والدین می‌توانند با توجه به نتیجه آزمایش، شرایط محیطی ایده‌آل را متناسب با نیازهای رشد و تربیت کودک ایجاد کنند. با انواع سبک‌های تربیت کودک و فرزندپروری آشنا شوید.

    همچنین در آمریکا، مطالعه‌ای انجام شده که نشان می‌دهد شناخت توانمندی‌های کودک به کمک روش های استعدادیابی کودکان، نرخ بازگشت سرمایه‌گذاری والدین را ۱۶ دلار به ازای ۱ دلار کرده است. شاید از خودتان بپرسید که این بازگشت سرمایه چگونه محاسبه می‌شود. برای این منظور چند مثال برای شما می‌آوریم:

     نرخ بازگشت سرمایه بالا در استعدادیابی کودکان

    امروزه برای بیشتر والدین مهم است که فرزندشان یک زبان دیگر را یاد بگیرد. برای این کار شما با پرس و جو از سایرین و یا گشتن در صفحات مجازی به دنبال بهترین کلاس زبان می‌گردید.

    شما وقت و هزینه‌ی زیادی را صرف رفت و آمد به آموزشگاه مربوطه می‌کنید و انرژی بسیاری هم از خود و فرزندتان می‌گیرید. ولی بسیار پیش آمده است که پیشرفت فرزند شما مطلوب نبوده و شما دوباره به دنبال کلاس یا آموزشگاه دیگری رفته‌اید. پیدا کردن مسیر صحیح استعدادیابی کودکان، اولین قدم است.

    ممکن است به دلیل ویژگی‌های شخصیتی فرزند شما و یا ویژگی‌های رفتاری او، شیوه‌ی یادگیری فرزند از سایرین متفاوت باشد. به همین دلیل با شناخت زودهنگام کودک و ویژگی‌های او، می‌توانید از هزینه‌های سرباری که شامل زمان هم می‌شود، صرفه‌جویی کرد. بدین ترتیب، بازگشت سرمایه‌ای که در سنین پایین برای شناخت کودک می‌کنید، ۱۶ برابر می‌شود.

    تجربیات کودک در سنین پایین و تأثیرات محیطی بر او، نقش بزرگی در پیشرفت کودک در سنین بالاتر دارد. هر کودکی در زمینه‌هایی استعداد دارد. استعدادیابی کودکان را در سنین کمتر انجام دهید تا آینده‌ی بهتری پیش روی فرزند شما باشد.

     نقش والدین و سیستم آموزشی در استعدادیابی کودکان

    در بسیاری از کشور‌های دنیا به مسأله استعدادیابی کودکان توجه بسیار زیادی می‌شود. متأسفانه در کشور ما به این موضوع به صورت دقیقی پرداخته نمی‌شود و کودکان در یک سیستم آموزشی معیوب پرورش می‌یابند. در سیستم آموزشی ایران، نه تنها کودکان، بلکه والدین آن‌ها نیز از تعریف استعدادیابی درک درستی ندارند.

    تشویق کودک
    مشوق کودک خود باشید.

    در این سیستم هیچ توجهی به استعداد ذاتی افراد نمی‌شود و هدف تنها حفظ کردن برخی از اصول در دروس است. معمولاً افراد بعد از گذراندن ۱۲ سال دوران تحصیلی هیچ مهارتی را فرا نمی‌گیرند.

    در این شرایط نقش والدین اینجا پر رنگ شده و پیدا کردن بهترین روش کشف استعداد کودکان است.  یعنی باید توجه داشته باشید که در صورت توجه نکردن به استعداد کودک خود سیستم آموزشی هیچ نقشی در استعدادیابی نخواهد داشت. ضرورت استعدادیابی بسیار زیاد است. حتماً باید بعد از سه سالگی توجه کافی و لازم به این موضوع انجام شود.

    والدین نقش اساسی و بسیار مهمی را در استعدادیابی فرزندان خود دارند. یک کودک در صورتی پیشرفت خواهد کرد که والدین توجه کافی را به او و استعدادهایش داشته باشند. بنابراین اگر صاحب فرزند هستید؛ باید خودتان را مسئول استعدادیابی او بدانید و مطالعات زیادی انجام دهید.

    اطلاعات خود را در این باره افزایش دهید و سعی کنید با کمک متخصصان استعداد ذاتی کودک خود را مشخص نمایید. هدایت کودک به سمت مسیر رشد و پیشرفت بر عهده پدر و مادر است. آزمایش استعدادیابی ژنتیکی در این زمینه به شما کمک میکند. در صورت نبود بستر مناسب قطعاً موفقیتی نیز وجود نخواهد داشت. 

    انسان در سنین کودکی ظرفیت پذیرش و یادگیری مهارت بیشتری را نسبت به بزرگسالی دارد. اگر دقت کرده باشید در سنین کودکی و نوجوانی مطالب و مهارت ها را بهتر می آموزیم. بهترین مرحله برای استعدادیابی و روبرو شدن با موضوع توانایی های فرد، سنین 3 الی 6 سال است.

    سرعت بالای رشد و پیشرفت به کمک روش های استعدادیابی کودکان

    مطالعات نشان می‌دهد که ۵۰٪ و حتی بیشتر از هوش بالغ کودک از نوزادی تا سن ۴ سالگی توسعه و رشد می‌یابد. به همین دلیل سال‌های اول زندگی کودک را سنین شکل‌گیری شخصیت و استعداد‌های کودک می‌گویند.

    همه‌ی پدر و مادر‌ها دوست دارند که از این سنین بهترین استفاده را بکنند تا مسیر موفقیت فرزندشان در سنین بالاتر هموارتر شود. بسیار پیش آمده که والدین در مورد استعداد‌های کودک خود برای جلب توجه دیگران اغراق کرده‌اند.

    همه‌ی انسان‌ها استعداد‌هایی دارند. آنچه که مهم است شجاعت کشف، دنبال کردن و هدایت درست استعداد‌ها در تاریکی است. 

    حتی زمانی که والدین استعداد فرزند خود را می‌فهمند، سؤالات زیادی دارند و برای انتخاب مسیر پیشرفت ممکن است دچار سردرگمی شوند. هرکدام از ما، استعداد‌های متفاوت، رویای متفاوت و اهداف مختلفی داریم. به همین دلیل هریک از ما توانایی ساختن فردایی متفاوت داریم.

    توجه به شناخت ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری کودک و استعدادیابی کودک در سنین پایین‌تر، باعث افزایش توجه کودک و توانایی برای رسیدن به خواسته‌ها در بلند مدت، داشتن مهارت‌های اجتماعی بهتر و بطور کلی زندگی شادتر خواهد شد.

    چالش های استعدادیابی کودکان

    1. رشد نابرابر

    مهم‌ترین چالش در استعدادیابی کودکان، سن رشد متفاوت است. کودکان با سرعت های متفاوتی رشد می کنند و شناسایی زودهنگام استعدادها ممکن است دیر شکوفه ها یا کسانی که توانایی هایشان دیرتر ظاهر می شود را نادیده بگیرد.

    مثلا بسیاری از کودکان به لحاظ جسمی رشد کندتری دارند و طبیعتا نسبت به دیگر کودکان هم‌سن، قدرت و ویژگی‌های ورزشی کمتری دارند.

    1. ارزیابی‌های متفاوت استعداد

    ارزیابی استعداد گاهی می‌تواند سوبژکتیو باشد. قضاوت‌های ذهنی معلمان، والدین یا مربیان تحت تاثیر سوگیری‌های شخصی است.

    مثلا، اگر معلمی بنا به سلیقه شخصی مهارت‌های ریاضی را در اولویت قرار دهد، ممکن است استعداد کودک در نوشتن خلاق را نادیده بگیرد.

    دقیقا به همین دلیل است که ما روی انجام آزمایش‌ها و تست‌های مختلف استعدادیابی تاکید می‌کنیم، چون ابزارهایی استاندارد و عینی برای سنجش هستند.

    1. عوامل محیطی

    همه کودکان به فرصت‌ها و منابع مورد نیاز برای شکوفا کردن استعدادهایشان دسترسی برابر ندارند.

    همچنین گاهی سوگیری‌های فرهنگی بر شناسایی و ارزش‌گذاری استعدادها تأثیر بگذارند و آن دسته از توانایی‌هایی را که با انتظارات اصلی فرهنگی و عرفی مطابقت ندارند، نادیده گرفته شدند.

    مثلا در اغلب فرهنگ‌های آسیایی، پیشرفت تحصیلی بر استعدادهای هنری اولویت دارد.

    1. ملاحظات روانشناختی و عاطفی

    متاسفانه گاهی شناسایی زودهنگام منجر به انتظارات و فشار فراوان می‌شود که ممکن است بر سلامت روان و انگیزه کودک تاثیر منفی بگذارد.

    حتی ممکن است کودکی که دائماً به خاطر استعدادش مورد تحسین قرار می گیرد، ذهنیت ثابتی پیدا کند، از شکست بترسد و از چالش‌ها اجتناب کند.

    بیشتر بخوانید: تاثیر رنگ‌ها بر روان کودکان؛ روانشناسی رنگ در کودکان چیست؟

    1. رویکردهای بین‌رشته‌ای

    روش‌های سنتی شناسایی استعداد اغلب بر استعدادهای آکادمیک یا متعارف تمرکز می‌کنند و از سایر زمینه‌ها مانند هوش هیجانی، خلاقیت یا رهبری غافلند.

    پس در امر استعدادیابی، نیاز به رویکردهای جامع‌تری وجود دارد که ابعاد متعددی از توانمندی‌ها و پتانسیل‌های کودک را در نظر بگیرد.

    پس از استعدادیابی کودک چه کارهایی باید انجام داد؟

    • همراه شدن کودک با افرادی که استعداد و علاقه‌ی یکسانی دارند.

    زمانیکه استعداد کودک شما شناخته شد، کودک را با افرادی که در همان حوزه‌ی استعدادی فعالیت می‌کنند و یا با گروهی از کودکان که علاقه‌ی یکسانی دارند، آشنا کنید.

    • قضاوت نکنید.

    هرگز توانایی‌ها و استعداد‌های کودک را قضاوت نکنید و نظرات منفی ندهید. این کار باعث از بین رفتن انگیزه در کودک می‌شود.

    • به کودک اجازه دهید، چیز‌های جدید را تجربه کند.

     هرچه کودک تجربیات مختلفی داشته باشد و با چالش‌های متفاوتی روبرو شود، برای عملکرد بهتر کودک در آینده می‌شود.

    • رضایت درونی را در کودک تقویت کنید.

     تأیید کردن کودک کمکی به پیشرفت او نمی‌کند. محیطی آرام و ناشناخته در اختیار کودک قرار دهید تا بتواند استعداد‌های خود را بطور طبیعی بروز دهد. این روش تضمین می‌کند که کودک بدون تأیید‌های بیرونی بلکه با شوق و رضایت درونی به دنبال استعداد‌هایش می‌رود و انگیزه‌ی کودک نیز بیشتر می‌شود.

    • تلاش کردن در کنار توانایی مهم است.

    زمانیکه توانایی‌ها و استعداد‌های کودک را ستایش می‌کند، تلاش کودک برای یادگیری کمتر می‌شود. اما زمانیکه مشوق تلاش کودک هستید، کودک ریسک‌های بیشتری را می‌پذیرد، اشتباه می‌کند و از اشتباهاتش درس می‌گیرد.

    استعداد به تنهایی کافی نیست. معمولاً آن‌هایی که تلاش می‌کنند و در مسیر درست قدم برمی دارند، موفق هستند. زمانیکه استعداد دست از تلاش برمی دارد، پشتکار از استعداد سبقت می‌گیرد.


    استعداد افراد مشهور

    مثال هایی از استعدادیابی درست کودکان

    نوزاد وقتی با محبت، توجه، تشویق و انگیزه مواجه شود، در کنار تغذیه ی سالم و فعالیت بدنی، رشد بهتری خواهد داشت. این حقیقت در مورد کودکان هم وجود دارد.

    همه ی کودکان استعدادهای خاصی دارند که نیاز دارند تا این استعدادهای شناخته شده و پرورش یابد. استعدادیابی کودکان به معنی لاف زنی در مورد توانایی های او نیست، بلکه به معنی آموزش صحیح و مطابق با توانایی های کودک است. با آموزش مهارت های لازم با توجه به ویژگی های شخصیتی و رفتاری، استعدادهای درونی کودک پویا می شود.

    زمانی که توماس ادیسون یک بچه ی مدرسه ای بود، معلم او گفته بود که او خنگ تر از آن است که چیزی یاد بگیرد. ایزاک نیوتون نمرات بسیار پایینی در مدرسه داشت. آلبرت انیشتین تا ۴ سالگی کلمه ای صحبت نمی کرد و تا ۷ سالگی قادر به خواندن نبود.

    یک تصحیح گر روزنامه والت دیزنی را به دلیل نداشتن ایده های خوب از کارش اخراج کرد. این مثال ها زیاد هستند. با اینکه همه ی این افراد بسیار سرشناس هستند و کمتر کسی است که با نام آن ها آشنا نباشد.

    خانواده هایی که توانستند فرزند خود را به درستی استعدادیابی کرده و استعداد او را پرورش دهند:

    اپرا وینفری

    مادربزرگ اپرا در سن ۳ سالگی به او خواندن را یاد داد. به همین خاطر اپرا توانست از علاقه ش به کتاب و توانایی خواندن برای مسیر آینده ش استفاده کند.

    مارک زاکربرگ

    پدرش در سنین ابتدایی به او آموخت که چگونه برای بازی های ساده ی آتاری برنامه نویسی کند.

    آلکساندر گراهام بل

    وقتی در سن ۱۲ سالگی دستگاه جداکردن دانه های گندم را با استفاده از شانه و پدال ساخت، پدر دوستش یک کارگاه کوچک در اختیار او گذاشت.

    جمع بندی

    روش‌ های استعدادیابی کودکان مسیر شناخت کودک را آسان‌تر می‌کنند. حالا که با متد‌های مختلف کشف استعداد کودکان آشنا شدید می‌توانید از مشاوره رایگان مجموعه مای اسمارت ژن برای کشف توانمندی‌های فرزندتان استفاده کنید و دغدغه‌هایتان را تک به تک حل کنید. برای دریافت مشاوره اطلاعات تماس را در فرم زیر ثبت کنید.

    منابع:

  • خصوصیات و فرق دوقلوهای همسان و غیرهمسان

    خصوصیات و فرق دوقلوهای همسان و غیرهمسان

    با دیدن دوقلوهای همسان، همه انتظار دارند که همه ی رفتارها و ویژگی های آن ها یکی باشد. ولی باید بدانید که دوقلوها با داشتن ساختار ژنتیک مشابه، دو انسان منحصر به فرد هستند.

    خصوصیات دوقلوهای همسان

    دوقلوهای همسان حاصل لقاح یک تخمک و یک اسپرم هستند که بعد از رشد، به دو قسمت تقسیم می‌شوند. دلایل مختلفی مانند سن بالای مادر، ویژگی‌های ارثی، شمار بارداری‌های قبلی و نژاد در تولد تخمکی که منجر به تولد دوقلو های همسان می‌شود، تأثیرگذار هستند.

    فرزندانی که به این شیوه به دنیا می‌آیند به دلیل ژنوم کاملاً یکسان، خصوصیات بسیار نزدیکی به هم دارند. در این مقاله از مجله مای اسمارت ژن قصد داریم شما را با خصوصیات دوقلوهای همسان و غیرهمسان بیشتر آشنا کنیم.

    دوقلوهای مشهور
    دوقلوهای معروف

    فرق دوقلوهای همسان و غیر همسان

    آنچه باعث شده که دوقلوهای همسان با دوقلوهای غیر همسان متفاوت باشند، به لقاح تخمک و اسپرم باز می‌گردد. دوقلوهای همسان از یک تخمک و اسپرم هستند. اما دوقلوهای غیر همسان از دو تخمک و دو اسپرم مجزا تشکیل می‌شوند.

    به همین دلیل ژنوم آنها با هم متفاوت است و خصوصیات ژنتیکی این دوقلوها با هم فرق دارند. اگرچه ژنوم دوقلو های همسان کاملاً به هم شباهت دارند و در نتیجه ویژگی‌های شخصیتی آنها مانند همدیگر است. پیش از آن که به سراغ ادامه مطلب برویم، اگر برایتان جالب است، می‌توانید درباره ژن دوقلوزایی و انتقالش به نسل بعد نیز مطالعه کنید.

    فرق دوقلوی همسان و غیر همسان
    فرق دوقلوی همسان و غیر همسان
    تصویر
    کلید سلامتی و موفقیت شما در DNA شماست!

    آیا می‌خواهید استعدادهای نهفته خود را کشف کنید؟ یا به دنبال راهکارهای بهینه برای سلامتی و تغذیه هستید؟ با ارزیابی ژنتیکی ما، یک تصویر کامل از ژن‌های خود دریافت کنید و با اطلاعات علمی و دقیق، به آینده‌ای سالم‌تر و موفق‌تر گام بردارید. برای دریافت مشاوره ژنتیک رایگان کلیک کنید.

    شباهت دوقلوهای همسان

    هنگامی که تخمک بارور شده به دو نیم تقسیم می‌شود، تمام ژنوم این تخمک دو برابر می‌شود. به این ترتیب، (DNA) هر دو تخمک حاصل، یکسان است. جنسیت دوقلوها، راست یا چپ دست بودن، رنگ پوست، چشم و مو شبیه هستند.

    آیا دوقلوها در مدرسه باید از هم جدا باشند؟ یک بار برای همیشه به این سوال پاسخ دادیم.

    انواع دوقلوها

    دوقلوها همیشه برای همه جذابیت خاصی دارند. عموماً مردم از روی شباهت بسیار زیاد یا اختلاف ظاهری دوقلوها، آنها را در دو دسته دوقلوهای همسان و غیر همسان تقسیم بندی می‌کنند. اما با توجه به اتفاقی که هنگام لقاح و سپس رشد تخمک بارور شده رخ می‌دهد، دوقلوها دسته بندی‌های مختلفی دارند که دوقلوهای همسان و دوقلوهای غیر همسان تنها دو گروه از آنها هستند. شاید این سؤال شما هم باشد چند نوع دوقلو داریم؟ در ادامه همراه ما باشید تا با انواع دوقلوها بیشتر آشنا شویم.

    دوقلوهای همسان

    دوقلوهای همسان همانطور که در ابتدا اشاره کردیم، از لقاح یک تخمک و یک اسپرم به وجود می‌آیند. به همین دلیل است که به آنها دوقلوهای یک تخمکی نیز گفته می‌شود. این تخمک کمی بعد از رشد خود در دیواره رحم به دو تخمک تقسیم می‌شود.

    آنها ژنوم کاملاً یکسانی دارند. علاوه بر این، جنسیت، رنگ چشم، رنگ مو و سایر مشخصات ژنتیکی این نوع از دوقلوها یکسان است. اگرچه نمی‌توان این موضوع را انکار کرد که این دوقلوها، از نظر اثر انگشت با هم تفاوت دارند.

    دوقلوهای نیمه همسان

    نوعی دیگر از دوقلوها، نیمه همسان هستند به این معنا که دو اسپرم با یک تخمک لقاح می‌کنند. اگر تخمک بارور شده رشد کند و هنگام تقسیم شدن از نظر تعداد کروموزم‌ها مشکلی نداشته باشند، دو نوزادی که به دنیا می‌آیند، هیچ گونه مشکلی نخواهند داشت.

    دوقلوهای غیرهمسان

    دوقلوهای دو تخمکی یا دوقلوهای غیر همسان هنگامی شکل می‌گیرند که دو تخمک با دو اسپرم متفاوت لقاح می‌کنند. در نتیجه رشد دو تخمک بارور، دو نوزاد یا دوقلوهای غیر همسان به وجود می‌آیند. با توجه به این فرآیند این دو فرد تنها 50 درصد شبیه هم هستند.

    دوقلوهای آینه ای

    دوقلوهای آینه ای یکی از انواع دوقلوهای همسان است که عمل تقسیم تخمک بارور شده، به جای هفته اول، در طی روزهای هفتم تا دوازدهم انجام می‌شود. دوقلوهایی که با این شرایط به دنیا می‌‌آیند ظاهری مانند همدیگر دارند. اما تفاوت‌هایی میان آنهاست که در دوقلوهای همسان به چشم نمی‌خورد.

    ژنوم آنها کاملاً یکسان اما ویژگی‌های شخصیتی شان نقطه مقابل هم است. برای مثال یکی راست دست و دیگری چپ دست است. پیچش و موج موهای آنها در جهت عکس هم شکل می‌گیرد و یا جهت رشد دندان‌های آنها در خلاف هم است. به همین دلیل به آنها دوقلوهای آینه ای می‌گویند.

    دوقلوهای بهم چسبیده

    اگر تخمک بارور شده بعد از روز دوازدهم تقسیم شود، احتمالاً منجر به تولد دوقلوهای همسان به هم چسبیده خواهد شد. گاهی نیز تقسیم به طور کامل و در زمان مناسب انجام می‌شود، اما دوباره تخمک با هم آمیخته می‌شوند.

    به همین دلیل نوزادان عموماً از ناحیه سینه یا شکم به هم چسبیده هستند. برخی از این دوقلوها کمی بعد از تولد از بین می‌روند. اما تعدادی از آنهایی که زنده می‌مانند، قابل جدا شدن هستند.

    دوقلوهای انگلی

    دوقلوهای انگلی نوعی دوقلوی همسان و البته چسبیده به هم هستند که یک قل تکامل نیافته و قلب، مغز یا سایر اندام‌های شکل نگرفته است. در این صورت، این قل ناقص به صورت یک سر ناهنجار، دست یا پای اضافی به قل تکامل یافته چسبیده است.

    دوقلوهایی با نژادهای مختلف

    دوقلوهایی با نژاد مختلف در سه حالت به وجود می‌آیند. ممکن است والدین هر دو یا یکی از آنها دورگه باشد. از طرفی این امکان وجود دارد که لقاح مضاعف رخ دهد. به همین دلیل ممکن است نوزادها اختلاف نژادی داشته باشند.

    خطرات و عوارض دوقلوزایی
    عوارض دوقلوزایی

    خطرات پزشکی دوقلوزایی

    • جفت سرراهی
      جفت خیلی پایین در رحم قرار می‌گیرد و دهانه رحم را می‌پوشاند.
    • جدا شدن جفت
      جفت از دیواره رحم جدا شده و باعث خونریزی، کمردرد و حساسیت در ناحیه شکم می‎شود.
    • جفت آکرتا
      در این حالت جفت با عمق زیاد از حدی به دیواره رحم می‌چسبد.
    • نارس بودن

    اگر نوزاد قبل از هفته سی و هفتم بارداری به دنیا بیاید، نوزاد نارس خواهد بود.

    • وزن کم هنگام تولد
      نوزادی که هنگام تولد وزنی کمتر از 2.5 کیلوگرم دارد.
    • دیابت بارداری
      یکی از خطراتی است که برای زنان باردار از جمله آنهایی که دوقلو باردار هستند، رخ می‌دهد.
    • فشار خون بارداری
      فشار خون زن در دوران بارداری بسیار بالاست.
    • خونریزی پس از زایمان
      اغلب به دلیل جفت زایمان نشده یا عدم انقباض صحیح رحم، مادر خونریزی شدیدی تجربه خواهد کرد.

    روانشناسی دوقلوها

    اگرچه دوقلوهای همسان یا ناهمسان شباهت‌های ژنتیکی خاصی دارند، اما تاثیرات محیط زندگی روی آنها باعث شکوفایی استعدادها و حتی بروز اختلاف‌هایی می‌شوند. در واقع، رشد روانی این افراد، آسیب‌های روانی (Trauma) و زندگی پس از تجربه‌های احساسی و آسیب‌ها به گونه ای هستند که هر کدام دنیای خود را خواهند داشت.

    در این حالت والدین باید به نکات روانشناسی و اصول تربیتی در پرورش دوقلوها توجه ویژه ای داشته باشند تا رشد و بلوغ روانی آنها به بهترین شکل ممکن صورت گیرند.

    آمار دوقلوها در ایران

    در سال حدود بیست هزار تولد دوقلو در کشور داریم. سالانه  حدود ۴۰ هزار بچه دوقلو به جمعیت ایران اضافه می شود، میزان تولد سه قلوها در ۷ سال اخیرتقریبا بین ۶۵۰ تا ۸۵۰ تولد درهر سال بوده است؛ همچنین بین ۳۰تا ۴۰ تولد چهارقلویی نیز داشتیم.

    جمع بندی

    • دوقلوهای همسان حاصل لقاح یک تخمک و یک اسپرم هستند که بعد از رشد، به دو قسمت تقسیم می‌شوند.
    • دوقلوهای آینه ای یکی از انواع دوقلو های همسان است که عمل تقسیم تخمک بارور شده، به جای هفته اول، در طی روزهای هفتم تا دوازدهم انجام می‌شود.
    • دوقلو های همسان دو تخمکی یا دوقلوهای غیر همسان هنگامی شکل می‌گیرند که دو تخمک با دو اسپرم متفاوت لقاح می‌کنند.

    فرق دوقلو همسان و غیرهمسان چیست؟

    آنچه باعث اختلاف میان دوقلوهای همسان با دوقلوهای غیر همسان شده، به لقاح تخمک و اسپرم باز می‌گردد. دوقلو های همسان از یک تخمک و اسپرم، اما دوقلوهای غیر همسان از دو تخمک و دو اسپرم مجزا تشکیل می‌شوند. به همین دلیل ژنوم دوقولوهای ناهمسان با هم متفاوت است و خصوصیات ژنتیکی آنها با هم فرق دارند. اگرچه ژنوم دوقلوهای همسان کاملاً به هم شباهت دارند و در نتیجه ویژگی‌های شخصیتی آنها مانند همدیگر است.

  • تشخيص اوتیسم در نوزادان، از چه سنی می توان اختلال طیف اوتیسم را تشخیص داد؟

    تشخيص اوتیسم در نوزادان، از چه سنی می توان اختلال طیف اوتیسم را تشخیص داد؟

    شناسایی اوتیسم در نوزادان

    اوتیسم با نشانه های مختلفی خودش را نشان می دهد.تشخیص اوتیسم در نوزادان هم ممکن است، چون اختلال طیف اوتیسم از بدو تولد می تواند همراه فرزند شما باشد. این اختلال در بنیادی ترین ساختارهای رشد و توسعه ی کودک مانند یادگیری حرف زدن، بازی کردن و معاشرت با دیگران دخیل است. 

    ۱۵ سال پیش، سن ۲ سالگی برای تشخیص ریسک ابتلا به اوتیسم در نظر گرفته می شد ولی امروزه ۲ سالگی برای تشخیص بسیار دیر است.

    نشانه های اوتیسم بسیار وسیع است و به مراتب اثرات آن نیز بسیار است. برخی کودکان مبتلا به اوتیسم نشانه هایی خفیف دارند و برخی دیگر از مشکلات بسیار بیشتری رنج می برند.

    ولی هر کودک مبتلا به اوتیسم در سطحی از این اختلال  در سه حوزه ی مختلف رنج می برد:

    • معاشرت کردن گفتاری و غیر گفتاری
    • ارتباط برقرار کردن با دیگران و دنیای اطراف
    • فکر کردن و رفتارکردن منعطفانه

    ممكن است که نظرات متفاوتی در باب دلایل بروز اوتیسم وجود داشته باشد ولی همه ی پزشکان و متخصصین همه در اینکه تشخيص زودهنگام اوتیسم بسیار اهمیت دارد هم صدا هستند. ممکن است کودک در سنین پایین نشانه های تشخیصی را نشان ندهد، مهم این است که هیچ وقت امید خود را برای بهبود در روند اختلال از دست ندهید.

    شناسایی ریسک اوتیسم با تست های ژنتیکی

    با انجام تست اختلالات ژنتیکی یا تست جامع ژنتیکی تلنت ایکس پلاس می توان از بدو تولد فرزند به این احتمالات پی برد. با تشخيص ریسک های موجود در ساختار ژنتیک می توان از متخصصین حوزه ی روانشناسی برای داشتن بستری مناسب برای کودک تلاش کرد تا رشد و تکامل او به دور از عواقب این اختلال باشد. یادمان باشد که با تشخیص در سنین پایین تر، فرصت طلایی برای رشد از دست نمی رود.

    نوزاد یک ساله و داستان اوتیسم

    داستان یک نوزاد یکساله و اوتیسم

    پدر و مادر یک نوزاد دختر یک ساله ی سالم با نگرانی در مورد رشد فرزند به یک مركز مراجعه می کنند. نوزاد یک ساله ی آن ها کارهایی را که فرزند دیگرشان در همین سن انجام می داد، انجام نمی دهد. برای مثال این نوزاد نمی تواند به چهره های متفاوت آن ها زمانی که با او بازی می کنند، واکنش نشان دهد. پدر و مادر سعی کرده اند که با اسباب بازی های مختلف، موسیقی و یا بازی های متفاوت با فرزندشان ارتباط برقرار کنند ولی او به هیچ یک از این ها علاقه ای نشان نمی دهد و یا لبخند نمی زند. در واقع خیلی کم ارتباط چشمی برقرار می کند.

    با اینکه شنوایی نوزاد چک شده و کاملا سالم است ولی او نمی تواند آواهایی را که معمولا بچه ها در این سن تقلید می کنند، تولید کند. حتی زمانی که پدر و مادر اسم او را صدا می زنند، واکنشی نشان نمی دهد. برای تشخیص اوتیسم در نوزادان معمولا باید نزد یک متخصص برود.

    زنگ خطر تشخیص اوتیسم در نوزادان

    برای تشخیص اوتیسم در نوزادان پدر و مادر با مشاهدات رقتاری فرزند می توانند نشانه های اولیه ی اختلال اوتیسم را شناسایی کنند. والدین با مشاهده ی دقیق و بدون پیش فرض رفتار فرزند و نیز آگاهی درست در مورد رفتارهای معمول و نشانه های انواع اختلالات می توانند در تشخیص درست این اختلالات کمک کنند.

    شناسایی نشانه های اوتیسم در سن کوچک

    • مانیتور کردن پیشرفت کودک

    اوتیسم در حوزه های مختلف رشد خود را بروز می دهد. با مشاهده ی دقيق در لحظات حساس و مهم اجتماعی، احساسی و عملکردی ممکن است بتوانید نشانه های اولیه ی اختلال طیف اوتیسم را شناسایی کنید. با اینکه اختلالات رشدی صرفا به اوتیسم ختم نمی شود ولی از جمله مهم ترين مسائل فرزند هستند.

    • اگر نگرانی در زمینه ی اوتسیم دارید، وارد عمل شوید.

    هر کودکی مسیر رشدی خود را دارد. پس اگر فرزند شما دیر حرف زد و یا دیر قدم برداشت، نگران نشوید. وقتی در مورد رشد و پیشرفت سالم صحبت می کنیم، نمودارهای مختلفی وجود دارد. ولی اگر فرزند شما به اهداف های مشخص شده در طول رشد نرسید و یا شما متوجه نشانه هایی شدید، هرچه سریعتر با متخصصین مشورت کنید.

    • به فلسفه ی صبر می کنم ببینم چی میشه! تن ندهید.

    ممكن است خیلی ها به شما بگویند نگران نباشید و یا صبر کنید تا ببینید که چه می شود. باید بگوییم که از دست دادن زمان بدترین اشتباه است. با این کار شما زمان طلایی برای کمک و پیشرفت فرزند را از دست می دهید. حتی اگر تاخیر تکاملی در فرزند شما به هر دلیل دیگری جز اوتیسم باشد، نیازمند کمک و قرار دادن زمان و انرژی بیشتری برای بهبود است. این را هم در نظر داشته باشید که تاخیر تکاملی عواقبی را برای فرزند به همراه خواهد داشت.

    تشخيص اوتیسم در سن پایین و نوزادی

    • به غرایز خود اطمینان کنید.

    بسیار پیش آمده که حتی پزشکان حاذق و سرشناس، خط قرمزهای تاخیر تکاملی را ندیده گرفته و یا از آن ها بسادگی می گذرند. اگر غریزه ی شما به شما می گوید که این نشانه ها را جدی بگیرید و یا این دغدغه را دارید، حتما به دنبال پیدا کردن جواب درستی برای سوالتان باشید. می توانید از متخصصین این حوزه و یا تست های ژنتیکی بهره بگیرید.

    پسرفت در هر زمینه ای از زنگ خطرهای مهم اختلال اوتیسم است.

    بعضی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در ابتدا از مهارت های ارتباطی خوبی برخوردار هستند ولی بین ۱۲ تا ۲۴ ماهگی دچار پسرفت می شوند. برای مثال کودکی که قادر به گفتن کلمات مامان و یا بالا بوده، دیگر هیچ حرفی نمی زند. ممکن است کودک مهارت های اجتماعی مانند بازی کردن و یا بای بای کردن را دیگر انجام ندهد.

    هرگونه از دست دادن تکلم، آواهای مختلف، حالت های چهره و یا مهارت های اجتماعی باید خیلی جدی گرفته شود. پسرفت های شدید یک خط قرمز اختلال اوتیسم است.

    نشانه های اوتیسم و پسرفت تکاملی

    نشانه های اختلال طیف اوتیسم در نوزادان و خردسالان

    برای تشخیص اوتیسم در نوزادان، روند درمان با توجه به جوان بودن مغز بسیار موفق خواهد بود. ولی باید بدانید که تشخیص اوتیسم تا ۲۴ ماهگی با روش های روانشناسی و از روی نشانه های رفتاری بسیار دشوار است. به همين علت امروزه از تست های ژنتیکی برای تشخیص احتمال ابتلا به این اختلال هم استفاده می شود. 

    اگر قبل از ۱۸ ماهگی تشخيص اختلال اوتیسم داده شود، با درمان های ویژه و کارکردن مداوم متخصصین و والدين می توان امیدوار بود که مغز به عملکرد عادی بازگردد.

    اولين نشانه های اوتیسم در نبود رفتارهای نرمال است، نه در وجود رفتارهای غیرعادی. خیلی وقت ها مشاهده کرده ایم که نشانه های اوتیسم به صورت اشتباه توسط والدين برداشت می شود. در واقع سكوت فرزند را به اینکه بچه ی بسیار آرامی است، مستقل است و ماديات یا همان اسباب بازی ها را نادیده می گیرد، تعبیر می کنند.

    اگر در رفتار نوزاد دقیق شوید و بدانید که باید چه رفتارهایی برای شما زنگ خطر باشد، آن وقت می توان به تشخیص زودتر اوتیسم رسید. بعضی از نوزادان اوتیستیک به بغل کردن یا اینکه کسی بخواهد آن ها را بغل کند، واکنشی نشان نمی دهند. نوزادان اوتیستیک معمولا در هنگام شیر خوردن، از برقراری تماس چشمی با مادر خودداری می کند.

    • در خانواده هایی که یکی از اقوام اوتیستیک است، پیشنهاد می شود قبل از بارداری با متخصص ژنتیک مشورت کنند، و یا نوزاد آن ها تست ژنتیکی مربوطه را انجام دهد. 

    علائم اوتیسم در نوزادان

    نشانه های اولیه تشخیص اوتیسم در نوزادان

    راه های تشخیص اوتیسم در نوزادان کارهای معمول است که انجام نمی دهد مانند :

    • برقراری تماس چشمی، نگاه کردن به مادر در هنگام شیر خوردن و یا لبخند زدن
    • واکنش به اسم خود و یا واکنش به یک صدای آشنا
    • دنبال کردن اشیا با نگاه و یا دنبال کردن حالت های صورت شما وقتی به چیزی اشاره می کنید.
    • اشاره کردن و یا بای بای کردن و یا هر مدل بدنی که برای ارتباط گرفتن استفاده می شود.
    • درآوردن صداها مختلف برای اینکه به او توجه شود.
    • واکنش نشان دادن به بغل شدن و یا اینکه برای بغل کردنش تلاش می کند.
    • اداها و حالت های چهره ی پدر و مادر و یا سایرین را تقليد می کند.
    • بازی کردن با سایرین و یا نشان دادن علاقه و شادی به دیگران
    • اگر پدر یا مادر آسیب ببیند یا ناراحت شود، متوجه شده و حالات نوزاد تغییر می کند.

    نشانه های مهم تشخیص اوتیسم در نوزادان

    علاوه بر شناسایی اوتیسم در نوزادان با بررسی نشانه های اولیه، علایمی وجود دارد که به صورت واضح در پیشرف ت تکاملی نوزادان در ما های اولیه زندگی او قابل تشخیص است.

    نشانه های اوتیسم در کودکان زیر دوسال

    این موارد در رشد و تکامل نوزاد خط قرمز محسوب شده و باید فورا به متخصص مراجعه شود:

    ۶ ماهگی:

    خنده ی واضح یا سایر حالت های چهره که نشان دهنده ی صمیمیت و خوشحالی باشد

    ۹ ماهگی:

    پاسخ ندادن به صداها، خنده ها و سایر حالت های چهره، تلاش نکردن برای درآوردن صداهای هرچند نامفهوم

    ۱۲ ماهگی: 

    کم توجهی به شنیدن صدای اسمش

    عدم تقليد صداهای نامفهوم و یا گفتن کلمات بچگانه

    نشان ندادن حالت های مختلف، مانند اشاره کردن، نشان دادن، بای بای کردن و این موارد

    ۱۶ ماهگی:

    عدم گفتن كلمات

    ۲۴ ماهگی: 

    عدم گفتن عبارات دوکلمه ای که کلمات آن تکراری یا مشابه نباشند.

    عدم نگاه کردن به افراد در هنگام بازی و یا شادی

     

    نشانه ها و علایم اوتیسم در کودکان بالای ۲ سال

    با بزرگ شدن کودک، نشانه های اختلال اوتیسم بسیار گسترده می شود. اما بطور کلی می شود نشانه ها و علایم را در دسته های مختلف مانند ارتباط اجتماعی، توانایی تکلم و زبان آموزی، برقراری ارتباط غیرکلامی و رفتارهای غیرقابل تغییر قرار داد.

    نشانه های اوتیسم در برقراری ارتباط اجتماعی

    • علاقه نشان ندادن و یا واکنش نشان ندادن به سایر مردم و آنچه در اطراف او اتفاق می افتد.
    • نمی دان چگونه با بقیه بازی کند و یا دوست شود.
    • وانمود نمی کند که در حال بازی است و یا در بازی های گروهی شرکت نمی کند. از بقیه تقلید نمی کند و یا به روش های خلاقانه از اسباب بازی هایش استفاده نمی کند.
    • برای فهمیدن احساس خود و یا بیان آن احساس دچار مشکل می شود.
    • وقتی دیگران با او صحبت می کنند، گوبا که صدای آن ها را نمی شنود.
    • علایق خود و دست آوردهایش را با دیگران به اشتراک نمی گذارد. مثلا نقاشی یا اسباب بازی ها

    نشانه های اختلال اوتیسم در نوزادان

    برقراری ارتباط اجتماعی در ساده ترين حد برای کودکان اوتیستیک بسیار دشوار است. بیشتر این کودکان تنهایی را ترجیح می دهند و سعی می کنند جدا از دیگران باشند.

    نشانه های اوتیسم در تكلم و زبان آموزی

    • سخن گفتن با تن صدای غیر معمول و یا داشتن ریتم عجیب، مثلا تمامی جملات به سبک پرسشی بیان شود.
    • تكرار چند باره ی عبارات، بدون آنکه در این عبارت مضمون برقراری ارتباط با دیگران داشته باشد.
    • پاسخ دادن به سوال با پرسیدن سوال، تا اینکه بخواهد جواب سوال باشد.
    • استفاده از زبان با دستور زبان اشتباه، مثلا بیان خواسته های خودش با استفاده از سوم شخص
    • برای بیان نیازها یا خواسته ها مشکل دارد.
    • مسیرهاو دستورها و یا سؤالات را متوجه نمی شود.
    • آنچه به معنای واقعی کلمه به او گفته می شود را متوجه می شود. تغییر لحن و یا وجود شوخی در لحن را نمی تواند درک کند.

    کودکان اوتیستیک معمولا دیرتر شروع به صحبت می کنند و در تکلم دچار مشکل هستند.

     

    نشانه های اوتیسم در ارتباط غیرکلامی

    • برقرار نکردن تماس چشمی
    • داشتن حالات چهره ای که مناسب آنچه می گوید، نیست.
    • عدم توانایی درک حالات چهره و بدن سایر افراد مانند تن صدا
    • داشتن حالات بدن یا چهره ی محدود، مانند اشاره کردن. ممکن است حالات او ربات گونه به نظر برسد.
    • واکنش نشان دادن غیرمعمول به صداها، بوها، مناظر و سطوح مختلف. ممكن است بسیار حساس به صداهای بلند باشد. می تواند به رفت و آمد دیگران بی اعتنا باشد.
    • داشتن حالت بدن غیرعادی، دست و پا چلفتی بودن و یا راه رفتن غیرعادی، مانند راه رفتن روی انگشتان پا.

    کودکان مبتلا به اوتیسم بدليل محدودیت در ارتباط غیرکلامی نمی توانند بخوبی با دیگران معاشرت کنند.

    نشانه های غیرمنعطف بودن در اوتیسم

    • دنبال کردن روتين های مشخص، مثلا رفتن به مدرسه همیشه از یک مسیر خاص
    • وقتی تغییری در محیط یا برنامه ها ایجاد شود، به مشکل برمی خورد. برای مثال تغییر در مبلمان منزل یا ساعت خواب او را آشفته می کند.
    • وابستگی شدید و غیرمعمول به اسباب بازی ها و یا اشیا مانند کلید، پریز برق و یا دستبند.
    • علایق محدود که معمولا شامل اعداد و یا نمادها می شود. برای مقال حفظ کردن تاريخ و رویدادها، برنامه ی قطارها مترو و یا جدول بازی های ورزشی.
    • تماشا کردن اشیای در حال حرکت برای زمان طولانی مانند حرکت پنکه و یا تمرکز بر روی بخش خاصی از یک شی مثل چرخ ماشین اسباب بازی.
    • تكرار چند باره ی حركات مثل دست زدن، لرزیدن و یا چرخیدن. محققین این حوزه می گویند که این حرکات به کودکان اوتیستیک آرامش می دهد.

    کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، معمولا سخت گیر، غیرمنعطف و معمولا دچار وسواس در رفتار، علایق و فعاليت ها هستند.

    رفتارهای شایع تکراری در مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم

    • دست زدن
    • حرکت به سمت عقب و جلو پیوسته
    • چرخیدن در یک دایره
    • لرزش انگشت
    • خيره شدن به چراغ
    • تکان دادن سر
    • حرکت دادن انگشتان در جلوی چشم ها
    • خم کردن گوش ها
    • خراشیدن
    • چیدمان خاص اسباب بازی ها
    • چرخش اشیا
    • چرخش نرخ
    • تماشای اشیای متحرك
    • پریز برق
    • تكرار كلمات یا آواها

    دلایل اوتیسم در نوزادان

    امروزه بیشتر متخصصین بر این باورند که دلیل اصلی اوتیسم ساختار ژنتیک فرد است. در کنار ژنتیک عوامل محیطی هم تاثیرگذار هستند.

    ممكن است نوزادی با احتمال ابتلا به اوتیسم به دنیا بیاید ولی اتفاقات یا شرایط محیطی طوری باشد که بروز اختلال در این کودک رخ بدهد. یا ممکن است نوزادی که ریسک اوتیسم را دارد در محیطی قرار بگیرد که هرگز درگیر اختلال اوتیسم نشود.

    ریسک های بارداری تاثیرگذار در اوتیسم

    • مصرف داروها ضد افسردگی، بخصوص در ۳ ماه اول
    • تغذيه ی نامناسب بخصوص در اوایل بارداری، از جمله کمبود اسید فولیک
    • سن پدر و مادر
    • عوارض بعد از تولد مانند وزن کم در هنگام تولد یا کم خونی نوزاد
    • عفونت مادر در دوره ی بارداری
    • در معرض مواد شیمیایی قرار گرفتن در دوره ی بارداری