انواع روش های استعدادیابی کودکان

استعدادیابی کودکان نوعی سرمایه گذاری بر روی شیوه ی تربیت و آموزش مناسب فرزند است. در طی زمان باعث افزایش توانمندی های فرزند شما در آینده و سرعت گرفتن در مسیر موفقیت می شود.

هزینه ای که در ابتدای مسیر کودک برای شناخت ویژگی ها و رفتارهای او و استعدادیابی کودک می کنید، در مقایسه با هزینه هایی که در آینده به دلیل اشتباهات و یا آگاهی نداشتن از ویژگی های شخصیتی و رفتاری کودک انجام می دهید، ناچیز خواهد بود.

مزایای استعدادیابی کودکان در سنین پایین تر

در آمریکا، مطالعه ای انجام شده که نشان می دهد نرخ بازگشت سرمایه گذاری والدین برای استعدادیابی کودکان در سنین پایین، ۱۶ دلار به ازای ۱ دلار است. شاید از خودتان بپرسید که این بازگشت سرمایه چگونه محاسبه می شود. برای این منظور چند مثال برای شما می آوریم:

 نرخ بازگشت سرمایه بالا در استعدادیابی کودکان

امروزه برای بیشتر والدین مهم است که فرزندشان یک زبان دیگر را یاد بگیرد. برای این کار شما با پرس و جو از سایرین و یا گشتن در صفحات مجازی به دنبال بهترین کلاس زبان می گردید.

شما وقت و هزینه ی زیادی را صرف رفت و آمد به آموزشگاه مربوطه می کنید و انرژی بسیاری هم از خود و فرزندتان می گیرید. ولی بسیار پیش آمده است که پیشرفت فرزند شما مطلوب نبوده و شما دوباره به دنبال کلاس یا آموزشگاه دیگری رفته اید. پیدا کردن مسیر صحیح استعدادیابی کودکان، اولین قدم است.

ممکن است به دلیل ویژگی های شخصیتی فرزند شما و یا ویژگی های رفتاری او، شیوه ی یادگیری فرزند از سایرین متفاوت باشد. به همین دلیل با شناخت زودهنگام کودک و ویژگی های او، می توانید از هزینه های سرباری که شامل زمان هم می شود، صرفه جویی کرد. بدین ترتیب، بازگشت سرمایه ای که در سنین پایین برای شناخت کودک می کنید، ۱۶ برابر می شود.

تجربیات کودک در سنین پایین و تاثیرات محیطی بر او، نقش بزرگی در پیشرفت کودک در سنین بالاتر دارد. هر کودکی در زمینه هایی استعداد دارد. استعدادیابی کودکان را در سنین کمتر انجام دهید تا آینده ی بهتری پیش روی فرزند شما باشد.

• تست های استعدادیابی، مثل تست استعدادیابی اوکانر، بیگ فایو، گاردنر، کلیفتون و غیره به شناخت نسبی و خودآگاهی افراد می کنند.

سرعت  بالای رشد و پیشرفت کودک در بزرگسالی

مطالعات نشان می دهد که ۵۰٪‌ و حتی بیشتر از هوش بالغ کودک از نوزادی تا سن ۴ سالگی توسعه و رشد می یابد. به همین دلیل سال های اول زندگی کودک را سنین شکل گیری شخصیت و استعدادهای کودک می گویند.

همه ی پدر و مادرها دوست دارند که از این سنین بهترین استفاده را بکنند تا مسیر موفقیت فرزندشان در سنین بالاتر هموارتر شود. بسیار پیش آمده که والدین در مورد استعدادهای کودک خود برای جلب توجه دیگران اغراق کرده اند.

همه ی انسان ها استعدادهایی دارند. آنچه که مهم است شجاعت کشف، دنبال کردن و هدایت درست استعدادها در تاریکی است. 

باید بدانیم که همه ی کودکان استعدادهایی دارند. برخی از آن ها استعدادهایشان به نحوی است که هر فردی به راحتی می تواند این استعداد را در درون آن ها ببیند و برای برخی دیگر، این استعدادها نهفته است. استعدادها نیاز به شناخته شدن و پرورش یافتن دارند؛ این مفهوم دقیق استعدادیابی کودکان است.

حتی زمانی که والدین استعداد فرزند خود را می فهمند، سوالات زیادی دارند و برای انتخاب مسیر پیشرفت ممکن است دچار سردرگمی شوند. هرکدام از ما، استعدادهای متفاوت، رویای متفاوت و اهداف مختلفی داریم. به همین دلیل هریک از ما توانایی ساختن فردایی متفاوت داریم.

توجه به شناخت ویژگی های شخصیتی و رفتاری کودک و استعدادیابی کودک در سنین پایین تر، باعث افزایش توجه کودک و توانایی برای رسیدن به خواسته ها در بلند مدت، داشتن مهارت های اجتماعی بهتر و بطور کلی زندگی شادتر خواهد شد. 

رشد و توسعه ی توانایی ها و استعدادها 

نوزاد وقتی با محبت، توجه، تشویق و انگیزه مواجه شود، در کنار تغذیه ی سالم و فعالیت بدنی، رشد بهتری خواهد داشت. این حقیقت در مورد کودکان هم وجود دارد.

همه ی کودکان استعدادهای خاصی دارند که نیاز دارند تا این استعدادهای شناخته شده و پرورش یابد. استعدادیابی کودکان به معنی لاف زنی در مورد توانایی های او نیست، بلکه به معنی آموزش صحیح و مطابق با توانایی های کودک است. با آموزش مهارت های لازم با توجه به ویژگی های شخصیتی و رفتاری، استعدادهای درونی کودک پویا می شود.

زمانی که توماس ادیسون یک بچه ی مدرسه ای بود، معلم او گفته بود که او خنگ تر از آن است که چیزی یاد بگیرد. ایزاک نیوتون نمرات بسیار پایینی در مدرسه داشت. آلبرت انیشتین تا ۴ سالگی کلمه ای صحبت نمی کرد و تا ۷ سالگی قادر به خواندن نبود.

یک تصحیح گر روزنامه والت دیزنی را به دلیل نداشتن ایده های خوب از کارش اخراج کرد. این مثال ها زیاد هستند. با اینکه همه ی این افراد بسیار سرشناس هستند و کمتر کسی است که با نام آن ها آشنا نباشد.

استعدادیابی کودک، فرصت دادن به کودک

با آموزش و شیوه های صحیح رفتاری و تربیتی با فرزند، موفقیت فرزند شما سرعت بیشتری خواهد گرفت. استعدادیابی کودکان، در واقع دادن فرصت های مختلف به کودک است. کودک با داشتن آزادی و تشویق شدن می تواند تصمیم های خوبی در ارتباط با علایقش بگیرد.

استعداد بدون دیسیپلین مانند یک اختاپوس بر روی اسکیت رول است. در واقع حرکت ها بر روی این اسکیت رول بسیار زیاد است، ولی شما هیچ وقت نمی دانید که حرکت ها به سمت عقب، جلو و یا طرفین است.

 جکسون براون ـ  نویسنده ی آمریکایی در زمینه ی کتاب های انگیزشی

برای پدر و مادر، شناخت استعدادهای کودک حس افتخار و غرور خاصی به همراه دارد. ولی استعدادیابی کودک مسئولیت هم به همراه دارد. زمانی که استعدادیابی انجام شد و توانایی ها و ویژگی های کودک شناخته شده و نوبت به قدم برداشتن برای توسعه ی استعداد و پرورش آن ها کرد.

بزرگی و موفقیت به دنیا نمیاد، بلکه رشد می کند.

دانیال کویله ـ نویسنده

انواع روش های استعدادیابی کودکان

   ۱. کمک به کودک در شناخت علایق هایش

برای استعداد، شناخت و انگیزش علایق و پشتیبانی از کودک در مسیر، بسیار مهم است. یکی از روش های استعدادیابی کودکان، قراردادن کودک در موقعیت های مختلف و بازی کردن و یادگیری در زمینه های گوناگون مانند هنر، موسیقی، طبیعت، ورزش، ریاضیات، خواندن کتاب ها و علوم است.

   ۲. کودک را جدی بگیرید و با او صحبت کنید

اگر کودک از شما سوالات مختلفی پرسید، با دقت گوش کنید و با حوصله پاسخ دهید. زمان گذاشتن برای کودک به او احترام گذاشتن را یاد می دهد. همچنین به او می آموزد که به دنبال جواب سوالات خود باشد و از پرسیدن هراسی نداشته باشد.

   ۳. بازدید از موزه های مختلف و مکان های بازی مخصوص به کودک

دیدن موزه ها و یا بازی های خلاقانه باعث می شود که ذهن کودک بستری آماده برای یادگیری چیزهای جدید باشد.

  ۴. داستان و قصه گویی؛ انواع روش های استعدادیابی کودکان

داستان گفتن برای کودک و یا اینکه به او اجازه دهید با استفاده از تخیل خود، داستان هایی را تعریف کند، به کودک کمک می کند تا بتواند خلاقیت خود را رشد دهد. البته باید این داستان ها آموزنده باشد و بتواند نقش های درستی را در ذهن کودک بسازد.

  ۵. از اینکه برنامه ی شلوغی برای کودک داشته باشید، بپرهیزید.

داشتن یک برنامه ی هفتگی بسیار شلوغ هیچ مزیتی به همراه ندارد و تنها باعث ایجاد حس خستگی می شود. مطمئن شوید که کودک زمان هایی برای استراحت و یا پرداختن به علایق خود، خواندن کتاب های مورد علاقه و یا خیال پردازی دارد.

   ۶.بررسی رفتارهای کودک در هنگام بازی کردن

کودک شما فعالیت های تنها را بیشتر دوست دارد یا فعالیت های گروهی؟ دوست دارد که یک گوشه ساکت بنشیند یا نمی تواند یک جا آرام بند شود؟ کدام وسیله را ترجیح می دهد؟‌ لوازم نقاشی، آیپاد یا دوچرخه؟ مشاهدات ابزار و یا فعالیت هایی که کودک شما علاقه ی بیشتری به آن ها نشان می دهد، می تواند ایده ی خوبی از توانایی های کودک به شما بدهد.

   ۷. انتخاب های واقعی برای کودک قرار دهید.

این قابل درک هست که شما می خواهید کودک شما درکی از موسیقی داشته باشد، به همین دلیل او را در کلاس های یادگیری پیانو ثبت نام می کنید. ولی آیا این دقیقا چیزی است که فرزند شما در آن استعداد دارد؟ آیا مطمئن هستید که او علاقه ی بیشتری به طبل، خوانندگی و یا فلوت ندارد و یا فقط می خواهد از شنیدن موسیقی لذت ببرد؟ باید توجه کنید که کودکان آنچه که خود می خواهند باشند، می شوند نه آنکه شما دوست دارید باشند.

کودک شما باید فعالیت های مختلفی را تجربه کند و با مشاهده ی رفتار او بفهمید که چه چیزی توجه او را جلب می کند و کودک با علاقه به آن فعالیت می پردازد. بهتر است در برنامه ریزی برای کودک محدودیت های کمتری قرار دهید.

   ۸. به علایق کودک بها بدید.

در زمان های فراغت کودک به کارهایی که انجام می دهد، دقت کنید. ممکن است کودک علاقه ی بسیار زیادی به یک فعالیت خاص نشان دهد. این مشاهدات معمولا تلنگری برای شناخت و استعدادیابی کودک خواهد بود.

شما جزو دسته ای از پدر و مادرها هستید که فکر می کنید بازی های ویدئویی، هدر دادن وقت است؟ باید اشاره کنم که اگر کودک شما به گرافیک، انیمیشن، داستان پردازی و حل مسئله علاقه داشته باشد، این بازی ها موجب پرورش استعداد او در این زمینه ها می شود.

روانشناسان معتقد هستند که والدین با قراردادن فعالیت ها در دسته بندی های کلی، جزئیات را فراموش می کنند. برای استعدادیابی بهتراست بجای سرزنش کردن مهارت های کودک، بهتر است به او بها بدهید. مثلا به او بگویید:‌ من دیدم که چقدر این بازی رو دوست داری و خیلی هم خوب بازی می کنی!‘ با گفتن اینکه فقط داری وقتت رو تلف می کنی به کودک تنها اشتیاق کودک برای دنبال کردن علایقش را از بین می برید.

   ۹. به احساسات کودک اهمیت بدید.

اگر فرزند شما زمانیکه از مدرسه به خانه میاد و سریع دفترش را می آورد و شروع به نوشتن داستان می کند، نگران نشوید. ممکن است کودک احساسات خود را از طریق نوشتن یا کشیدن نقاشی بیان کند. برخی از کودکان خود را با درست کردن پازل سرگرم می کنند. اگر کودک شما احساس کند که شما او را محدود یا سانسور می کنید، ممکن است دیگر هیچ وقت احساسات خلاقانه ی خودش را بروز ندهد.

  ۱۰. خودتان را فراموش کنید.

چه کودک خواسته ی شما از خودش را دوست داشته باشد یا نه، این حس در مورد خواسته ی شما به احساس کودک در مورد شما ارتباطی ندارد. برای استعدادیابی کودک، باید علاقه ها، پیش داوری ها و پیش فرض های خودتان را کنار بگذارید.

اگر کودک شما به فعالیتی علاقه نشان نداد، از خودتان بپرسید که مثلا اگر کودک در کلاس های موسیقی شرکت نکند، چه اتفاقی می افتد؟‌ معمولا جواب شما به این سوالات نشان می دهد که دلیلی برای نگران شدن شما در صورت عدم علاقه ی کودک به فعالیت هایی که شما برایش در نظر گرفته اید، وجود ندارد.

   ۱۱. عملکرد تحصیلی

اگر کودک شما در درس خاصی بسیار خوب است. برای یادگیری مشکلی ندارد و با علاقه موضوعات را دنبال می کند، نشان دهنده ی بخشی از توانایی های ذاتی کودک است. برای اینکه در این مورد بیشتر بدانید می توانید از معلم های مدرسه ی فرزندتان در این مورد پرس و جو کنید.

  ۱۲. استعدادها محدود به فعالیت های خاصی نیستند.

استعدادها صرفا در حوزه های خاصی مانند نقاشی یا خوانندگی و موسیقی نیستند. ممکن است کودک شما در ارتباط گرفتن با سایر افراد و صحبت کردن با آن ها توانایی بالایی داشته باشد. اگر کودک در مذاکره کردن با افراد و در دعوا ها می تواند به خوبی موقعیت را مدیریت کند و یا در مورد موضوعات مختلف بیان خوبی دارد، ممکن است بتواند وکیل موفقی در آینده شود.

   ۱۳. استعدادیابی ژنتیکی مای اسمارت ژن

از آنجا که استعداد تعریف توانایی های فردی است که به درستی پرورش یافته است؛ با استفاده از تست ژنتیک و خوانش بیش از ۷۰۰۰۰۰ نقطه، ویژگی های شخصیتی و توانایی های فردی براساس ساختار ژنتیکی فرد خوانده می شود. سپس توسط روانشناسان متخصص، تست های بالینی مرتبط برای هر فرد و به نسبت سن فرد انجام می شود.

در نهایت با کمک داده های ژنتیکی و داده های محیطی، گزارش کاملی تهییه می شود که در جلسه ی کوچینگ به شما داده می شود. مشاورین ما در این جلسه بر اساس ویژگی های شخصیتی و عملکردی و توانایی های کودک شما، مسیرهای پیش رو برای پیشرفت را به شما نشان می دهند.

لازم بذکر است که سایر روش های استعدادیابی برای سنین بالای ۳ سال است، در حالیکه روش استعدادیابی مای اسمارت ژن را می توان از بدو تولد فرزند انجام داد.

---

برای آشنایی بیشتر با آزمایش کشف توانمندی ها به صورت ژنتیکی کلیک کنید.

پس از استعدادیابی کودک چه کارهایی باید انجام داد؟

• همراه شدن کودک با افرادی که استعداد و علاقه ی یکسانی دارند.

زمانیکه استعداد کودک شما شناخته شد، کودک را با افرادی که در همان حوزه ی استعدادی فعالیت می کنند و یا با گروهی از کودکان که علاقه ی یکسانی دارند، آشنا کنید.

• قضاوت نکنید.

هرگز توانایی ها و استعدادهای کودک را قضاوت نکنید و نظرات منفی ندهید. این کار باعث از بین رفتن انگیزه در کودک می شود.

• به کودک اجازه دهید، چیزهای جدید را تجربه کند.

 هرچه کودک تجربیات مختلفی داشته باشد و با چالش های متفاوتی روبرو شود، برای عملکرد بهتر کودک در آینده می شود.

• رضایت درونی را در کودک تقویت کنید.

 تایید کردن کودک کمکی به پیشرفت او نمی کند. محیطی آرام و ناشناخته در اختیار کودک قرار دهید تا بتواند استعدادهای خود را بطور طبیعی بروز دهد. این روش تضمین می کند که کودک بدون تاییدهای بیرونی بلکه با شوق و رضایت درونی به دنبال استعدادهایش می رود و انگیزه ی کودک نیز بیشتر می شود.

• تلاش کردن در کنار توانایی مهم است.

زمانیکه توانایی ها و استعدادهای کودک را ستایش می کند، تلاش کودک برای یادگیری کمتر می شود. اما زمانیکه مشوق تلاش کودک هستید، کودک ریسک های بیشتری را می پذیرد، اشتباه می کند و از اشتباهاتش درس می گیرد.

استعداد به تنهایی کافی نیست. معمولا آن هایی که تلاش می کنند و در مسیر درست قدم برمی دارند، موفق هستند. زمانیکه استعداد دست از تلاش برمی دارد، پشتکار از استعداد سبقت می گیرد.

مثال هایی از استعدادیابی درست کودکان

خانواده هایی که توانستند فرزند خود را به درستی استعدادیابی کرده و استعداد او را پرورش دهند:

اپرا وینفری

مادربزرگ اپرا در سن ۳ سالگی به او خواندن را یاد داد. به همین خاطر اپرا توانست از علاقه ش به کتاب و توانایی خواندن برای مسیر آینده ش استفاده کند.

مارک زاکربرگ

پدرش در سنین ابتدایی به او آموخت که چگونه برای بازی های ساده ی آتاری برنامه نویسی کند.

آلکساندر گراهام بل

وقتی در سن ۱۲ سالگی دستگاه جداکردن دانه های گندم را با استفاده از شانه و پدال ساخت، پدر دوستش یک کارگاه کوچک در اختیار او گذاشت.