مای اسمارت ژن

بلاگ

  • بیماری پارکینسون و عاقبت آن

    بیماری پارکینسون و عاقبت آن

    بیماری پارکینسون یکی از بیماری‌های پیشرونده مغز و اعصاب به حساب می‌آید که به دلیل آسیب سلول‌های عصبی در مغز، ترشح هورمون دوپامین کاهش می‌یابد و نتیجه آن بروز علائمی از جمله کندی حرکت، لرزش دست و پا و مشکل در تکلم و بلع است.

    در این مقاله از مجله مای اسمارت ژن شما را با تشخیص، مراحل و درمان بیماری پارکینسون آشنا خواهیم کرد. در ادامه همراه ما باشید.

    بیماری پارکینسون چیست؟

    بیماری پارکینسون (Parkinson’s disease-PD) یکی از انواع بیماری‌های مغز و اعصاب به حساب می‌آید که سیستم عصبی تمام بدن را تحت الشعاع قرار می‌دهد.

    بنابراین عملکرد تمام اندام‌ها نیز متأثر از فعالیت متفاوت سیستم عصبی و کاهش مداوم تولید دوپامین در مراحل مختلف بیماری پارکینسون هستند. بیماران مبتلا به پارکینسون علائم مختلفی را در طول عمر خود تجربه می‌کنند. اما با آگاه شدن از آن علائم امکان بهبود کیفیت زندگی و توانمندتر زندگی کردن وجود دارد.

    همچنین بیماری پارکینسون یکی از اختلالات عصبی مرتبط با افزایش سن است که در آن سلول‌های تولیدکننده دوپامین به‌مرور از بین می‌روند؛ این فرسایش سلولی بخشی از همان فرآیندهای زیستی است که در توضیح علت پیری نیز نقش دارند، مثل استرس اکسیداتیو، التهاب مزمن و عملکرد نادرست میتوکندری‌ها.

    نحوه عملکرد سیستم عصبی و تاثیر بیماری پارکینسون بر آن

    مغز به عنوان بخش اصلی سیستم عصبی مرکزی دارای میلیاردها رشته عصبی است که کار انتقال پیام‌های عصبی را بر عهده دارند.

    در توضیح ساده باید بگوییم که انتقال دهنده‌های عصبی مانند دوپامین از طریق فاصله سیناپسی از نورونی به نورون دیگر منتقل می‌شوند و پیام‌های این انتقال دهنده‌های عصبی را از طریق سیستم عصبی محیطی به اندام‌های مختلف بدن منتقل می‌کنند.

    مراحل اولیه بیماری پارکینسون هنگامی شکل می‌گیرند که 80 درصد سلول‌های عصبی تولید کننده دوپامین از بین رفته اند.

    در حقیقت درباره چگونگی ایجاد پارکینسون باید بگوییم، اولین علائم هنگامی بروز می‌کنند که تنها 20 درصد از سلول‌های تولید کننده دوپامین در مغز بیمار پارکینسونی فعال هستند. اما این سلول‌های عصبی به تدریج از بین می‌روند و روند کاهش تولید دوپامین تا آخر عمر ادامه می‌یابد.

    جیمز پارکینسون کیست؟

    جیمز پارکینسون پزشک بریتانیایی قرن 18 میلادی است که بر خلاف تصور مردم از نام بیماری پارکینسون، این پزشک انگلیسی به دلیل تلاشی که در انتشار اطلاعات پزشکی و کارهای جغرافیایی داشت، به موفقیت رسید.

    در واقع دغدغه اصلی او پیدا کردن روش‌های درمانی برای انواع بیماری‌ها بود. به این واسطه آثار پزشکی متعددی از او به یادگار مانده اند. مهم ترین اثر او دایره المعارف پزشکی خانواده بود که به انواع مراقبت‌های بهداشتی و درمان بیماری‌های شایع می‌پرداخت.

    جالب است بدانید با اینکه دکتر پارکینسون فردی پر تلاش در جهت درمان مردم و امور جغرافیایی بود، اما هیچ ارتباطی با روش درمانی بیماری پیشرونده پارکینسون ندارد.

    تصویر لیستی از انواع مختلف بیماری پارکینسون است

    انواع پارکینسون

    بیماری پارکینسون 3 نوع اصلی دارد. علاوه بر این سه نوع، چند دسته بندی دیگر وجود دارند که پارکینسونیسم نامیده می‌شوند. در ادامه شما را با انواع بیماری پارکینسون آشنا خواهیم کرد.

    • ایدئوپاتیک (Idiopathic Parkinson’s)

     بیشتر افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا می‌شوند، از نوع ایدئوپاتیک هستند. علت ابتلای افراد به پارکینسون ایدئوپاتیک هنوز مشخص نشده است.

    • عروقی (Vascular)

    تصلب شریان‌هایی که به مغز می‌روند باعث بروز بیماری پارکینسون عروقی می‌شود. افرادی که سکته مغزی می‌کنند، بیشتر در خطر ابتلا به این نوع از پارکینسون قرار دارند.

    • دارویی (Drug-Induced)

    این نوع از بیماری پارکینسون تحت تأثیر مصرف داروهایی رخ می‌دهد که فعالیت انتقال دهنده شیمیایی دوپامین را مسدود می‌کنند.

    داروهای بیماران اسکیزوفرنی یا روانی از این دست داروهاست و علائم آنها عموماً ثابت است و کمتر پیش می‌آید که این علائم پیشرفت داشته باشند.

    بیماری پارکینسونیسم

    شاید شما هم علاوه بر اسم بیماری پارکینسون، اسم پارکینسونیسم را هم شنیده باشید. در واقع بیماری پارکینسون، نوعی بیماری مغز و اعصاب است و کاهش تولید دوپامین مسبب رخ دادن آن به حساب می‌آید.

    اما پارکینسونیسم نوعی اختلال مغزی است که علل مختلفی مانند ضربه مغزی‌ شدید، بیماری‌های متابولیکی و حتی سموم باعث ایجاد آن می‌شوند. بهتر است این نکته را در نظر داشته باشید که پارکینسونیسم مجموعه ای از بیماری‌های مغز و اعصاب

    اعصابی به حساب می‌آید که علائمی مشابه بیماری پارکینسون دارند. در حالی که با بیماری پارکینسون متفاوت هستند.

    علائم بیماری پارکینسون

    بیماران پارکینسون در مراحل مختلف علائمی متفاوتی را از خود نشان می‌دهند. لرزش، سفتی عضلات، حرکات غیر ارادی دست و پا، مشکلات در بلع، کندی و دشواری در گفتار، مشکلات گوارشی از جمله یبوست، کندی حرکت، عدم تعادل و حرکت رو به عقب و کاهش کیفیت دست خط از علائم بیماری پارکینسون به حساب می‌آیند که در بیماران مختلف متفاوت هستند.


    میدونی چند درصد احتمال داره به پارکینسون مبتلا بشی؟!

     

    با HealthX، میتونی احتمال ابتلات به پارکینسون رو ارزیابی و از بروز بیماری پیشگیری کنی. برای اطلاعات بیشتر کلیک کن.

     
    علائم بیماری پارکینسون
    • لرزش

    اصلی ترین علامت اولیه پارکینسون لرزش است که در تمام مراحل بیماری پارکینسون مشاهده می‌شود.

    • سفتی عضلات

    انقباص مداوم عضلات بیماران پارکینسونی باعث می‌شود که در این بافت‌ها سفتی حس شود.

    • حرکات غیر ارادی دست و پا

    بی قراری و حرکات غیر ارادی از علائمی به حساب می‌آیند که در زمان کم شدن میزان تأثیر دارو در بدن مشاهده می‌شوند. البته افرادی که عمل (DBS) را انجام داده اند، هنگامی که متوجه آغاز تأثیر داروها هستند، با حرکات غیر ارادی زیادی مواجه می‌شوند.

    • مشکلات در بلع

    لرزش علامتی است که در بافت حلق هم وجود دارد. به همین دلیل بیماران مبتلا به پارکینسون در بلع با مشکل مواجه می‌شوند. این علامت احتمال خفگی و مرگ را در این بیماران افزایش می‌دهد.

    • کندی و دشواری در گفتار

    اختلال در عملکرد مغز و کاهش تولید دوپامین سرعت عمل بیماران را در صحبت کردن کاهش می‌دهد. این در حالی است که با صدای آرامی حرف می‌زنند که برای اطرافیان شیوا و گویا نیست.

    یکی دیگر از مشکلات گفتاری، لکنت زبان است؛ درباره این بیماری بیشتر بدانید: لکنت زبان در بزرگسالان

    • مشکلات گوارشی

    کندی حرکت و سفتی عضلات در سیستم گوارشی باعث بروز اختلال در عملکرد روده‌ها می‌شود. به همین دلیل یبوست از علائم گوارشی شایع در میان بیماران پارکینسونی به حساب می‌آید.

    • کندی حرکت

    اختلال در انتقال پیام‌ها در سیناپس باعث می‌شود که کندی حرکت علامتی شایع در بیماران مبتلا به پارکینسون باشد.

    • عدم تعادل و حرکت رو به عقب

    عدم تعادل و حرکت رو به عقب هم ناشی از اختلالات مغزی بیماری پارکینسون است که در میان افرادی که عمل (DBS) کرده اند، کمتر شایع است.

    • کاهش کیفیت دست خط

    لرزش دست‌ها و کندی حرکت باعث می‌شود که نگه داشتن و حرکت دادن خودکار و مداد برای بیماران مبتلا به پارکینسون مشکل باشد. در نتیجه کیفیت دست خط این افراد افت خواهد کرد.

    آیا می‌دانید از نظر ژنتیکی چقدر ریسک ابتلا به بیماری پارکینسون را دارید؟  با آزمایش ژنتیک سلامت، امکان پیشگیری از +57 بیماری ژنتیکی از جمله پارکینسون را دارید! برای آشنایی بیشتر با چکاپ کامل ژنتیکی و همچنین دریافت مشاوره ژنتیک رایگان کلیک کنید.

    پیشرفت بیماری پارکینسون

    مراحل پیشرفت پارکینسون به نحوی است که فرد شدت مختلف و حتی علائم گوناگونی را تجربه می‌کند. برای مثال ممکن است ابتدا لرزش بیمار تنها در دست و پای چپ یا راست یا حتی تنها در دست یا پای او باشد.

    اما با گذر زمان مشاهده کند که لرزش در دو طرف بدنش وجود دارد و علائم دیگری نیز به علائم قبلی اضافه شده اند. در ادامه مراحل بیماری پارکینسون را توضیح خواهیم داد.

    مراحل پیشرفت بیماری پارکینسون

    همانطور که پیش از این گفتیم، مراحل پیشرفت بیماری پارکینسون با تشدید علائم یا افزوده شدن علائم جدید همراه هستند. در ادامه به مراحل پارکینسون که 5 مورد هستند، اشاره خواهیم کرد.

    تصویر مراحل مختلف پیشرفت بیماری پارکینسون را نشان میدهد

    مرحله اول

    افراد مبتلا به بیماری پارکینسون علائم خفیفی را تجربه می‌کنند که به طور کلی در زندگی و فعالیت‌های روزمره آنها تداخلی ایجاد نمی‌کنند.

    لرزش و سایر علائم حرکتی فقط در یک طرف بدن رخ می‌دهند. بیماران در مراحل اولیه پارکینسون متوجه حضور علائمی در شرایط جسمانی خود هستند که با لرزش، کند بودن حرکات و اختلال در انجام کارهای روزمره آنها همراه هستند.

    مرحله دوم

    در دومین مرحله پارکینسون علائمی از جمله لرزش، سفتی عضلات و سایر علائم حرکتی بدتر می‌شوند و هر دو طرف بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند. اما فرد هنوز می‌تواند به تنهایی زندگی کند. با این وجود کارهای روزانه سخت تر و طولانی تر می‌شود.

    مرحله سوم

    مرحله سوم به عنوان مرحله میانی در نظر گرفته می‌شود. بیماران در این شرایط از دست دادن تعادل و کندی حرکات را تجربه می‌کنند.

    در حالی که این علائم هنوز کاملاً مستقل هستند، به طور قابل توجهی فعالیت‌هایی مانند لباس پوشیدن و غذا خوردن را مختل می‌کنند. افتادن نیز در مرحله سه شایع تر می‌شود.

    مرحله چهارم

     در مراحل اخر پارکینسون علائم شدید و محدود کننده هستند. ممکن است بیماران بدون کمک بایستند، اما به احتمال زیاد برای حرکت به واکر نیاز داشته باشند.

    افراد در مراحل نهایی پارکینسون برای انجام فعالیت‌های روزانه به کمک نیاز دارند و نمی‌توانند به تنهایی زندگی کنند.

    مرحله پنجم

    احتمالاً در پارکینسون پیشرفته سفتی در پاها، ایستادن یا راه رفتن را غیرممکن می‌کند. فرد برای حرکت به ویلچر نیاز دارد و ترجیح می‌دهد که در بستر باشد.

    در آخرین مرحله از بیماری پارکینسون مراقبت شبانه روزی و پرستاری برای همه فعالیت‌ها ضروری است. از طرفی ممکن است فرد دچار توهم و هذیان شود.

    علت بیماری پارکینسون

    اگرچه در مورد افرادی که به پارکینسون ایدئوپاتیک مبتلا هستند، هنوز علل بیماری مشخص نیست، اما پژوهشگران، متخصصان علوم اعصاب (Neuroscientist) و متخصصان مغز و اعصاب، ژنتیک و عوامل محیطی را در ابتلا به بیماری پارکینسون بسیار تأثیرگذار می‌دانند. در ادامه به این علل می‌پردازیم.

    1. ژنتیک
    2. عوامل محیطی
    3. سبک زندگی

    با انواع بیماری ژنتیکی شنا شوید.

    از کجا بفهمیم پارکینسون داریم؟

    آگاهی از اولین علائم پارکینسون به شما کمک می‎کند که برای اطمینان از سلامت خود به متخصص مغز و اعصاب مراجعه نمایید. در این راستا پزشک چندین روش تشخیص پارکینسون را مورد استفاده قرار می‌دهد.

    در حال حاضر تست خون و آزمایشی وجود ندارد که تأثیر عوامل غیر ژنتیکی را در ابتلا به این بیماری تأیید کنند. پزشکان با بررسی سابقه خانوادگی، آزمایش‌های عصبی و بررسی علائم اولیه پارکینسون، داروهایی را تجویز می‌کنند.

    برخی اختلالات عصبی مانند بیماری (PSP) وجود دارند که به پارکینسونیسم معروف هستند و تنها علائمی شبیه به پارکینسون دارند ولی بیماری پارکینسون نیستند.

    پزشکان با بررسی علائم و نتایج آزمایش‌هایی که بیماران انجام داده اند، به تشخیص دقیق بیماری می‌پردازند.

    خصوصیات مشترک بین افراد مبتلا به بیماری پارکینسون

    شاید این سؤال برای شما هم مطرح شده باشد که چه خصوصیاتی میان بیماران مبتلا به پارکینسون مشترک هستند. در ابتدا می‌توان به ظاهر این بیماران اشاره کرد که چهره ماسکی شکل و بدون حالتی دارند. پس از آن علائم بیماری هستند که میان آنها مشترک است. این علائم کندی حرکت، لرزش دست و پا، اختلال در تکلم و بلع هستند.

    پارکینسون درمان دارد؟

    همانطور که گفتیم بیماری پارکینسون نوعی بیماری مغز و اعصاب پیشرونده است. در دهه‌های اخیر با انواع داروی پارکینسون مانند لوودپا، مادوپار، سلجلین، آمانتادین، پارکوهیل و پارکین سی، سعی کرده اند که علائم را تحت مدیریت بیمار در آورند.

    هرچند بیماری همچنان در حال پیشرفت است. از طرفی سلول‌های بنیادی برای درمان مورد آزمایش قرار گرفته اند و پژوهش‌ها روی تأثیر سلول‌های بنیادی در کنترل علائم و درمان قطعی همچنان ادامه دارند.

    اما در دو دهه اخیر عمل (Deep Brain Stimulation-DBS) در جهان و ایران مورد استقبال قرار گرفته است. البته تیم درمانگر تمام آزمایش‌ها و بررسی‌ها را انجام می‌دهد و تنها افرادی که کاندیدای مناسب هستند، تحت جراحی در طی سه روز قرار می‌گیرند.

    کاشت الکترود درون مغز، قرار دادن دستگاهی زیر پوست در کنار پستان و بررسی صحت عملکرد در نظر گرفته می‌شوند. پس از آن دکتر دستگاه را تنظیم می‌کند و ابزاری به نام پروگرمر (Programmer) به بیمار داده می‌شود تا تغییرات جزئی برای بهبود شرایط و سبک زندگی خود اعمال کند.

    جلوگیری از پارکینسون

    بهترین روش‌ها برای پیشگیری از پارکینسون به اصلاح سبک زندگی مرتبط هستند. با اینکه علائم پارکینسون در زنان و مردان مشترک اند، اصلاح سبک زندگی مانند کاهش استرس، پیروی از رژیم غذایی مناسب، ورزش کردن و کار کردن در محیط تمیز و بدون آلودگی‌های شیمیایی به جلوگیری از ابتلا به پارکینسون کمک می‌کنند.

    جمع بندی

    بیماری پارکینسون یکی از بیماری‌های مغز و اعصاب پیشرونده به حساب می‌آید که بیماران به دلیل کاهش تولید دوپامین در مغز با علائمی مانند سفتی عضلات، کندی حرکت و لرزش دست و پا مواجه می‌شوند.

    این بیماری 5 مرحله دارد و طول عمر بیماران با توجه به شدت علائم و عوامل دیگر متفاوت است. اما اختلال در عمل بلع یکی از مشکلاتی است که باعث شکستن آب و غذا در گلوی بیماران پارکینسونی شده و احتمال مرگ آنها را افزایش می‌دهد.

    [sc_fs_multi_faq headline-0=”h3″ question-0=” پارکینسون پلاس همان بیماری پارکینسون است؟” answer-0=”خیر. پارکینسون پلاس به مجموعه ای از بیماری‌ها گفته می‌شود که علائمی مشابه پارکینسون دارند، اما بیماری پارکینسون نیستند.” image-0=”” headline-1=”h3″ question-1=” طول عمر بیماران پارکینسون چقدر است؟” answer-1=”بیماری پارکینسون طول عمر را تحت الشعاع قرار نمی‌دهد. زیرا علائم و شدت آنها در بیماران مختلف متفاوت است. در حالی که امید به زندگی بیماران هم در این مورد اثر مستقیم دارد.” image-1=”” headline-2=”h3″ question-2=”پارکینسون ارثی است؟” answer-2=”ژنتیک 10 تا 15 درصد در ابتلا به بیماری پیشرونده پارکینسون مؤثر است.” image-2=”” headline-3=”h3″ question-3=”پارکینسون باعث مرگ میشود؟” answer-3=”بیماری پارکینسون باعث افزایش اختلال در عمل بلع و آسپیره شدن (کشیده شدن آب و مواد غذایی به ریه) می‌شود. این مشکل خطر مرگ برای بیماران پارکینسونی را افزایش می‌دهد.” image-3=”” headline-4=”h3″ question-4=”پارکینسون بیماری خاص است؟” answer-4=”بله. در سال گذشته بیماری پارکینسون در گروه بیماران خاص قرار گرفته و خدمات ارائه شده به آنها تحت نظارت صندوق بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج در مرحله اول به صورت تدریجی انجام می‌شود.” image-4=”” count=”5″ html=”true” css_class=””]

  • آزمایش پدر فرزندی شامل چه مواردی است؟

    آزمایش پدر فرزندی شامل چه مواردی است؟

    آزمایش پدر فرزندی (Paternity)، نوعی آزمایش است که به واسطه آن می‌توان با اطمینان تمام اعلام کرد که آیا یک مرد پدر زیستی فرزندش است یا نه.

    این آزمایش‌ها به صورت اصولی در مراکز درمانی انجام می‌شوند و نتایج آنها برای انجام کارهای قانونی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

    در این مقاله از مجله مای اسمارت سعی داریم شما را با انواع تست ژنتیک پدر فرزندی مانند تست تعیین ابوت آشنا کنیم. در ادامه همراه ما باشید.

    آزمایش پدر فرزندی یا تست (paternity) چیست؟

    آزمایش پدر فرزندی نوعی تست (DNA) است که به واسطه آن می‌توان با قطعیت گفت که آیا میان یک مرد و فرزند او رابطه پدر فرزندی وجود دارد یا نه. تست dna یا آزمایش ژنتیک چیست؟

    برای انجام این تست باید با کمک ابزاری به نام سواب پنبه ای (cotton swab) که عموماً از نوع سواب دهانی است، از روی گونه داخل دهان پدر، مادر و فرزند نمونه‌ بافتی جمع آوری شود.

    نمونه بافت به آزمایشگاهی معتبر ارسال می‌شود تا متخصصان با کمک نشانگر ژنتیکی موجود نمونه را بررسی کنند. نتیجه آزمایش به اثبات نسبت فرزند با مردی می‌پردازد که ادعا می‌کند پدر واقعی اوست. هرچند در صورتی که آزمایش پدر فرزندی منفی باشد، ادعای مرد درباره پدر بیولوژیکی بودنش رد خواهد شد.

    کاربردهای تست تعیین ابوت

    آزمایش (DNA) پدری، تست تعیین ابوت و تست (Paternity) نام‌هایی هستند که به آزمایش پدر فرزندی داده می‌شوند. این تست کاربردهای مختلفی دارد، از جمله:

    • تعیین هویت جنین
    • جستجوی اعضای گمشده خانواده
    • اثبات جا به جایی نوزاد بعد از تولد
    • بررسی همسان یا ناهمسان بودن دوقلوها
    • تشخیص هویت اجساد باقیمانده از سوانح هوایی، تصادفات جاده ای، سیل و زلزله
    • پیشبرد کارهای حقوقی و جنایی مانند تجاوزات جنسی و قتل
    • مهاجرت (درباره افرادی که برای مهاجرت به برخی کشورها باید تست هویت بدهند.)
    • تعیین شباهت میان فرزند و پدر، پدربزرگ و اقوام پدر
    • بررسی نمونه‌های به دست آمده از صحنه‌های جرم

    مطلب پبیشنهادی: آزمایش ژنتیک قبل از عقد چیست؟

    تست تعیین هویت یا آزمایش ژنتیک پدر فرزندی چگونه انجام میشود؟

    اکنون که با معنا و البته کاربردهای تست پدر فرزندی آشنایی داریم، بهتر است کمی دقیق تر به آزمایش تعیین هویت نگاه بیندازیم. در واقع روش‌های مختلفی وجود دارند که متخصصان با کمک آنها می‌توانند تست (paternity) را انجام دهند.

    روش تهاجمی، روش غیر تهاجمی، طرح واره (STR)، آنالیز کروموزوم (Y)، آزمایش (DNA) میتوکندری، آنالیز (SNP) و تعیین فنوتیپ (DNA) برای تست رد ابوت یا تأیید آن انجام می‌شوند. البته باید ذکر کرد که تست‌های تهاجمی و غیر تهاجمی برای تعیین هویت جنین مورد استفاده قرار می‌گیرند که در ادامه به توضیح کامل آنها می‌پردازیم. 

    بیشتر بخوانید: تفاوت فنوتیپ و ژنوتیپ

    • تهاجمی

    روش تهاجمی (Invasive Prenatal Testing) نوعی آزمایش تعیین هویت محسوب می‌شود که با توجه به نمونه جمع آوری شده، در زمان مشخصی صورت می‌گیرد. برای مثال اگر نمونه ای از پرزهای کوریونی (CVS) گرفته شده باشد، نمونه گیری در هفته‌های 10 تا 13 بارداری انجام می‌شود.

    اما برای نمونه گیری از مایع آمینوتیک (Amniocentesis)، هفته 14 تا 16 بارداری، زمان مناسبی خواهد بود. این تست‌های کروموزومی برای تعیین اختلالات ژنتیکی مانند سندروم دان کاربرد دارند.

    • نمونه گیری از پرزهای کوریونی (CVS)

    پرزهای کوریونی برآمدگی‌های نخ مانند کوچکی هستند که بخشی از جفت اولیه را تشکیل می‌دهند. سلول‌های تشکیل دهنده این پرزها تقریباً همیشه کروموزوم‌هایی مشابه کروموزوم‌های جنین دارند.

    برای انجام فرآیند نمونه گیری از بی حسی موضعی استفاده می‌شود و درد (CVS) بیشتر به خاطر همین بی حسی موضعی بوده و قابل تحمل است.

    پس از اعمال بی حسی موضعی، پوست را تمیز کرده و کیسه ای کنار پروب اولتراسوند قرار می‌دهند. پس از آن در مدت 1 یا 2 دقیقه با سوزنی ظریف تزریق انجام می‌شود.

    با توجه به اینکه سوزن اول در جای خود باقی می‌ماند و به عنوان راهنما استفاده می‌شود، می‌توان آسپیراسیون (aspiration) دوم یا سوم را بدون وارد آوردن آسیب اضافی به رحم انجام داد.

    ترجیحاً خانم‌های باردار تحت آزمایش بهتر است یک نفر همراه داشته باشند و پس از آزمایش استراحت کنند. عارضه این تست گر گرفتی است.

    اما اگر شدید بوده یا با خونریزی همراه باشد، باید با پزشک در میان گذاشت. پزشک با سونوگرافی از سلامت جنین و خانم باردار اطمینان حاصل می‌کند.

    • نمونه گیری (Amniocentesis)

    برای نمونه گیری (Amniocentesis) نمونه کمی از مایع آمنیوتیک از کیسه آمنیوتیک گرفته می‌شود. در حقیقت مایع آمنیوتیک حاوی سلول‌هایی از جنین است که از پوست، ریه‌ها و مثانه خارج شده اند.

    با این آزمایش سلامت قلب و عروق جنین، زمان تولد، دوقلو بودن یا نبودن و طبیعی بودن بارداری را بررسی می‌کنند.

    ابتدا پوست را تمیز می‌کنند و کیسه ای استریل اطراف پروب اولتراسوند قرار می‌دهند. یک سوزن ظریف از طریق پوست شکم و رحم به داخل کیسه آمنیوتیک وارد می‌شود.

    تقریباً 30 ثانیه طول می‌کشد تا 15 الی 20 میلی لیتر مایع آمنیوتیک خارج شود. البته این مایع به سرعت توسط جنین جایگزین خواهد شد. برای این آزمایش به بی حسی موضعی نیازی نیست و دردی ندارد.

    • عوارض تست هویت تهاجمی

    اگرچه هر دو تست نمونه گیری از پرزهای کوریونی و مایع آمنیوتیک با کمی درد همراه هستند، اما عوارض جانبی آنها فرق دارند. فرد با انجام (Amniocentesis) انقباض عضلانی، خونریزی و خروج مایع را تجربه خواهد کرد. اما ریسک آن کمتر از (CVS) است. انجام (CVS) با گر گرفتگی، خونریزی همراه خواهد بود و اگر شدید باشد احتمال سقط جنین نیز وجود دارد.

    روش تهاجمی یکی از انواع آزمایش تعیین ابوت است؛ همچنین شما می توانید با انواع تست ژنتیکی در مقاله “انواع آزمایش ژنتیک” آشنا شوید.

    • غیر تهاجمی

    روش غیر تهاجمی (Non-invasive prenatal testing – NIPT) که به اسم نمونه‌ (DNA) جنینی آزاد در خون مادر نیز شناخته می‌شود، یکی از انواع تست هویت به حساب می‌آید که اجرای آن با تست خون مادر از هفته دهم بارداری امکان پذیر است.

    البته برای بررسی این تست نمونه خون پدر نیز لازم است. با این روش می‌توان (DNA) جنین را با (DNA) والدین مقایسه کرده و نتیجه قطعی را ارائه داد.

    تست‌های غیر تهاجمی چندین روش هستند که به تجزیه و تحلیل تست خون زن باردار (cfDNA) برای تعیین هویت جنین کمک می‌کنند. برای مثال رایج ترین روش برای تعیین آنوپلوئیدی کروموزومی، شمارش تمام قطعات (cfDNA) جنینی و یا مادری است.

    اگر درصد قطعات (cfDNA) از هر کروموزوم طبق استاندارد و انتظار متخصصان باشد، خطر ابتلا به اختلالات کروموزومی در جنین کاهش می‌یابد.

    در این حالت نتیجه آزمایش منفی است. اما اگر درصد قطعات (cfDNA) از یک کروموزوم خاص بیشتر از حد انتظار باشد، احتمال ابتلای جنین به تریزومی افزایش می‌یابد.

    در این شرایط نتیجه آزمایش مثبت است. یک نتیجه غربالگری مثبت نشان می‌دهد که آزمایشات بیشتر برای تأیید نتیجه باید انجام شوند.

    مطلب پیشنهادی: تست ژنتیک قبل از تولد

    آزمایش تعیین ابوت چه زمانی انجام می شود؟

    آزمایش پدر فرزندی در دو شرایط پیش از تولد یا بعد از تولد انجام می‌شود. اما زمان مناسب برای انجام آزمایش (DNA) پدری که می‌خواهد پدر بیولوژیک بودن خود را اثبات کند مشخص است.

    • پیش از تولد

    زمان انجام آزمایش پدر فرزندی اگر به صورت غیر تهاجمی باشد در هفتمین هفته بارداری مادر یا نهمین هفته بعد از آخرین عادت ماهانه اوست. متخصصان آزمایشگاه علاوه بر نمونه گیری از مادر، به با سواپ دهانی از پدر هم نمونه می‌گیرند.

    • بعد از تولد

    همانطور که درباره کاربردهای تست (Paternity) اشاره کردیم، آزمایش ژنتیک پدر فرزندی بعد از تولد هنگامی انجام می‌شود که هویت والدین زیستی فرزند نامعلوم باشد.

    از طرفی اگر فرزند برای مهاجرت، مسائل حقوقی مانند حضانت فرزندان، شفاف سازی مسائل ارثی و تابعیت فرزند در کشور خارجی به گواهی دقیق و معتبر نیاز داشته باشد، آزمایش پدر فرزندی انجام می‌شود.

    برای انجام تست تعیین ابوت چه اقداماتی لازم است؟

    پیش از انجام آزمایش پدر فرزندی باید به چند نکته مهم توجه داشته باشید. این موارد به شما کمک می‌کنند که برای تست تعیین هویت آمادگی لازم را داشته باشید.

    در واقع شما باید بدانید که آزمایش (DNA) پدری شامل چه چیزهایی است و چه کاربردهایی دارد. البته لازم است با این ذهنیت برای آزمایش (DNA) حاضر شوید که ممکن است نتایج آزمایش مطابق میل شما نباشند.

    باید بدانید که بررسی (DNA) می‌تواند کمی فراتر از آزمایش پدر فرزندی باشد و به شما بگوید که چرا ویژگی خاصی میان اعضای خانواده بیشتر وجود دارد.

    علاوه بر این باید با انواع تست (Paternity) آشنایی داشته باشید. زیرا به این واسطه می‌توانید برای آزمایش مناسبی در زمان پیش از تولد یا پس از تولد فرزند خود آماده شوید.

    در حالی که برای اینکه تعیین ابوت انجام شود، هم به نمونه (DNA) والدین و هم نمونه (DNA) فرزند نیاز است تا جواب با قطعیت کامل ارائه شود.

    در ایران برای آزمایش (DNA) پدری از کدام روش استفاده می شود؟

    ‌همانطور که پیش از این نیز مطالعه کردید، آزمایش‌ پدر فرزندی به روش‌های مختلفی انجام می‌شود و البته پیش یا پس از تولد فرزند قابل انجام هستند.

    تست غیر تهاجمی در ایران بیشترین استفاده را برای تعیین هویت پیش از تولد دارد. اما با استفاده از نمونه خون، نمونه بزاق دهان، ناخن، استخوان و حتی تار مو می‌توان کار بررسی (DNA) و تعیین هویت را با اهداف مختلف انجام داد. با نحوه انجام تست ژنتیک از طریق بزاق دهان آشنا شوید.

    جواب آزمایش ژنتیک پدر فرزندی چقدر دقیق و معتبر است؟

    ‌برای انجام تست ابوت باید نمونه (DNA) والدین و فرزند وجود داشته باشد که دقت و اعتبار جواب آزمایش نزدیک به 100 درصد باشد.

    جواب آزمایش ژنتیک پدر فرزندی چقدر طول می کشد؟

    زمان جواب آزمایش پدر فرزندی دو روز بعد یا دیرتر آماده می‌شود. البته در صورتی که جواب تست (Paternity) با پرونده حقوقی و جنایی در ارتباط باشد ممکن است جواب در کمتر از یک روز نیز آماده شود.

    جمع بندی

    در این مقاله از مجله مای اسمارت شما را با مفهوم آزمایش پدر فرزندی آشنا کردیم. علاوه بر این توضیح دادیم که روش‌های مختلفی برای انجام این آزمایش وجود دارند که پیش یا پس از تولد فرزند و برای اهداف مختلفی اجرایی هستند. البته در صورتی که نمونه‌های (DNA) والدین و فرزند وجود داشته باشند دقت نتیجه آزمایش نزدیک 100 درصد است.

    [sc_fs_faq html=”true” headline=”h3″ img=”” question=”آزمایش پدر فرزندی چیست؟” img_alt=”” css_class=””] آزمایش تعیین هویت، نوعی آزمایش (DNA) است که با استفاده از نمونه‌های بزاق دهان، خون، استخوان، مو و ناخن والدین و فرزندان انجام شده و نتیجه آن تأیید می‌کند که آیا والد، پدر بیولوژیک فرزند است یا خیر. [/sc_fs_faq]

  • آزمون استنفورد بینه، دقیق ترین تست هوش؟!

    آزمون استنفورد بینه، دقیق ترین تست هوش؟!

    آزمون استنفورد بینه چیست؟ اهمیت سطح هوش کودکان و تلاش برای اینکه استعدادیابی آنها به درستی انجام شود و یا برای درمان این گروه از افراد تلاش درستی صورت گیرد، باعث شد که تست هوش‌های مختلفی روی کار آیند.

    آزمون استنفورد بینه نیز به عنوان اولین و اصلی ترین تست هوشی به حساب می‌آید که می‌تواند سطح هوش کودکان مختلف را مورد سنجش قرار دهد.

    در این مقاله از بلاگ مای اسمارت سعی داریم تست استنفورد بینه را کامل به شما معرفی کنیم و توضیح دهیم که چگونه سطح (IQ) را می‌سنجد. در ادامه این مقاله همراه ما باشید.

    آزمون استنفورد بینه چیست؟

    آزمون استنفورد بینه (Stanford Binet intelligence test) یکی از آزمون‌های استعدادیابی کودکان و بزرگسالان است که سعی می‌کند هوش کودکان را بر اساس 5 فاکتور شناختی مورد سنجش قرار دهد. این 5 فاکتور شامل استدلال سیال، دانش، استدلال کمی، پردازش دیداری – فضایی و حافظه کاری هستند.

    مقیاس استنفورد بینه با توجه به وزنی که به هر یکی از این پنج معیار می‌دهد، پاسخ‌های کلامی و غیر کلامی را اندازه گیری می‌کند. این در حالی است که نمره ترکیبی به دست آمده به نسبت مشخصی که به اسم (IQ) شناخته می‌شود، کاهش می‌یابد.

    تست هوش استنفورد بینه برای کودکان در طی دو قرن اخیر تغییراتی یافته و به سطحی از تکامل رسیده است که در بحث آموزشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به نحوی که سنجش میزان هوش کودکانی با معلولیت‌های ذهنی و اختلالاتی مانند اختلال یادگیری با این تست به سهولت انجام می‌شود. حالا به نظر شما باهوش بودن ارثی است یا اکتسابی؟ در مقاله ژنتیک هوش بخوانید.

    ارزیابی هوش توسط بینه

    ساختار آزمون استنفورد بینه از پنج بخش حافظه کوتاه مدت، دانش، استدلال کمی، استدلال سیال و استدلال دیداری – فضایی تشکیل شده است. پاسخگویی به سؤالات هر بخش حدوداً 30 دقیقه زمان لازم دارد و مقیاس بندی آنها با توجه به گروه‌های سنی متفاوت است و میانگین نمرات 100 امتیاز دارند.

    چرا آزمون هوش استنفورد بینه معروف است؟

    توجه آزمون استنفورد بینه به سن شرکت کنندگان در آزمون و طراحی تست در بیست سطح مختلف برای رده‌های سنی گوناگون باعث شد که آزمون استنفورد بینه مورد استقبال عموم و بالأخص سیستم‌های آموزشی قرار بگیرد. این در حالی است که مزایای این آزمون هوش را نمی‌توان در معروف شدن آن نادیده گرفت.

    در حقیقت تعیین محتوا و تنظیمات آزمون طبق تعاریف روشنی درباره هوش انجام شده اند. در این آزمون سؤالات طراحی شده بیشتر بر اساس معیارهای آزمون‌های کلامی به بررسی شرکت کنندگان می‌پردازند و در بخش کوچکی به آزمون‌های غیر کلامی توجه می‌شود.

    بر خلاف گذشته که سن معیار طبقه بندی سؤالات بود، اکنون محتوا که از آسان به سخت آماده شده، ملاک طبقه بندی سؤالات به حساب می‌آید.

    با اینکه تست برای کودکان پیش دبستان کاربرد دارد، طبقه بندی محتواها به نحوی صورت گرفته که حتی افراد سالمند هم می‌توانند با کمک آن هوش خود را بسنجند. در ضمن پاسخ‌ها به صورت باز هستند. این مزایا کمک کرده اند تا آزمون هوش بینه در این دو قرن به شهرت خاصی دست یابد.

    آزمون استنفورد
    تست استنفورد چه مواردی را بررسی می کند؟

    آزمون استنفورد بینه چه فاکتورها و مهارت‌ هایی را بررسی می کند؟

    همانطور که گفتیم در آزمون استنفورد بینه 5 فاکتور اصلی وجود دارند که به واسطه آنها مهارت‌های مختلفی مورد بررسی قرار می‌گیرند. در ادامه به این فاکتورها و مهارت‌ها می‌پردازیم.

    • استدلال سیال

    استدلال سیال (Fluid Reasoning) مهارت افراد در حل مسئله را مورد بررسی قرار می‌دهد، مسائلی که برای حل آن نیازی به دانش قبلی نیست.

    در این حالت جنبه غیر کلامی استدلال با ماتریس‌های متوالی هدف مورد بررسی قرار می‌گیرند. چرندیات کلامی (جملات احمقانه و ناممکن) و قیاس‌های کلامی نیز با فاکتور استدلال سیال بررسی می‌شوند. درباره هوش سیال بخوانید!

    در بخش چرندیات کلامی از شرکت کننده درخواست می‌شود که دلایل احمقانه بودن جملات ارائه شده را ذکر کنند. قیاس‌های کلامی نیز روابط مفاهیم را نشان می‌دهند.

    • دانش

    در این بخش به بررسی اطلاعاتی پرداخته می‌شود که در حافظه بلند مدت شرکت کننده آزمون قرار گرفته است. در این قسمت تصاویر حاوی سناریوهای احمقانه و غیرممکن ارائه می‌شوند و شرکت کننده در آزمون باید دلایل احمقانه بودن آنها را ذکر کند. آزمون فرعی شفاهی در بخش دانش با کمک اسباب بازی یا فلش کارت اجرا می‌شود و به واسطه آن دانش واژگانی آزمون دهنده بررسی می‌شود.

    • استدلال کمی

    این فاکتور به بررسی مهارت شمارش اکتفا کرده که می‌تواند عملیات ریاضی از جمله جمع، تفریق و ضرب باشد یا سؤالات هندسه، محاسبات و کلمات را در بر ‌گیرد. به این ترتیب مهارت‌های کلامی و غیر کلامی سنجیده می‌شوند.

    • پردازش دیداری- فضایی

    پردازش بصری – فضایی شامل شناخت الگوها و روابط فضایی است. از طرفی توانایی فرد را در تشخیص یک پدیده کلی از اجزای تشکیل دهنده آن مورد بررسی قرار می‌دهد.

    در ضمن با بررسی توانایی فرد در آماده کردن الگوها و پازل‌ها مهارت غیر کلامی نیز در نظر گرفته می‌شود. البته در بخش شفاهی این فاکتور توانایی فرد در شناسایی روابط فضایی موجود در تصاویر مد نظر است.

    • حافظه کاری

    حافظه کاری به توانایی فرد در نگهداری اطلاعات در حافظه کوتاه مدت توجه می‌کند. برای سنجش آزمون دهنده در این بخش از تکنیک‌های (Block span) و (Delayed response) استفاده می‌شود. از طرفی دیگر حافظه کاری کلامی با استفاده از تمرینات یادآوری آخرین کلمات و جملات بررسی می‌شود.

    ساختار تست هوش استنفورد بینه چگونه است؟

     ساختار آزمون استنفورد بینه از 4 بخش تشکیل شده و شامل استدلال کلامی، استدلال کمی، استدلال فضایی – تصویری و حافظه کوتاه مدت است.

    در این ساختار 5 فاکتور مهم بررسی می‌شوند. همانطور که کامل به آنها پرداختیم، استدلال کمی، استدلال سیال، استدلال فضایی – دیداری، دانش و حافظه کاری 5 فاکتور مهمی هستند که شامل خرده آزمون‌های مجزایی می‌شوند.

    خرده آزمون آزمون هوش استنفورد بینه

    خرده آزمون‌های آزمون هوش استنفورد بینه در 6 گروه به سنجش واژگان، درک مطلب، تجزیه و تحلیل الگو، کمی، حافظه مهره ای و به خاطر سپردن جملات در تمام سنین می‌پردازند. 4 گروه دیگر از خرده آزمون‌ها بر اساس دسته بندی سنی و متفاوت از همدیگر هستند.


    با ژنتیک هوشت رو بسنج!
    این دفعه به جای تست های استعدادیابی، با آزمایش استعدادیابی ژنتیکی، ویژگی های ذاتیت رو بشناس و برای تقویت نقاط قوت و ضعفت راهکار دریافت کن! اینطوری از خیلی ها جلوتری!

     

     
    (بیشتر…)