آیا بیماری لوپوس خطرناک است؟

یه بیماری لوپوس خطرناک است؟ بروز این بیماری در افراد مختلف، شکل های متفاوتی دارد و شدت آن زیاد یا کم خواهد بود؛ مبتلایان با رعایت کردن دستورات پزشکی و مراقبت های پیشگیرانه، می توانند زندگی نرمال خود را ادامه دهند. برای کنترل بیماری لوپوس ابتدا بهتر است آن را بشناسید و با علائم و راه های درمان آن آشنا شوید.

بیماری لوپوس را باید یکی از انواع بیماری‌های خود ایمنی دانست. در این بیماری سیستم ایمنی بدن به بافت‌ها و اندام‌های متفاوت بدن حمله می‌کند و همین امر سبب آسیب رسیدن به آن‌ها می‌شود.

این بیماری که از آن به عنوان بیماری هزار چهره نیز یاد می‌شود، به طور خاص بر زنان تأثیر می‌گذارد. بیماری لوپوس را باید یک بیماری غیر مسری دانست که بیشتر بر زنان 15 تا 44 سال تأثیر می‌گذارد.

در این مطلب از بلاگ مای اسمارت قصد داریم تا در خصوص بیماری لوپوس، نشانه‌ها، انواع و بسیاری موارد دیگر اطلاعات بیشتری بیان کنیم. با ما تا انتها همراه باشید.

بیماری لوپوس چیست؟

همان‌طور که گفتیم بیماری لوپوس را باید یک بیماری خود ایمنی دانست که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن به بافت‌ها و اندام‌های مختلف بدن حمله کند.

این اتفاق باعث بروز التهاب می‌شود. التهاب ناشی از بیماری لوپوس می‌تواند بر بسیاری از بخش‌های بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه‌ها، سلول‌های خونی، مغز، قلب و ریه تأثیر بگذارد.

باید بدانید که بسیاری از نشانه‌های بیماری لوپوس مانند بیماری‌های دیگر هستند و همین امر می‌تواند باعث سخت شدن کار تشخیص آن شود.

البته این بیماری یک نشانه بارز دارد که می‌توان با توجه به آن راحت‌ تر آن را شناسایی کرد و آن نشانه لکه‌هایی هستند که روی گونه‌ها به شکل بال پروانه ایجاد می‌شود.

نکته دیگری که در خصوص بیماری لوپوس باید بگوییم این است که هنوز هیچ درمان قطعی و کاملی برای این بیماری وجود ندارد اما می‌توان علائم، نشانه‌ها و عوارض آن را کنترل کرد.

انواع لوپوس

بیماری خود ایمنی لوپوس انواع متفاوتی دارد. هر کدام از این انواع به دلایل متفاوتی ایجاد می‌شوند، روی بخش‌های متفاوتی از بدن و پوست تأثیر می‌گذارند و شدت متفاوتی با یکدیگر دارند. انواع بیماری لوپوس عبارتند از:

لوپوس اریتماتوز سیستمیک

اولین نوع بیماری خود ایمنی لوپوس که در این مطلب قصد داریم در خصوص آن نکاتی را بیان کنیم، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (systemic lupus erythematosus) است که به صورت اختصار به آن (SLE) نیز گفته می‌شود.

این نوع مریضی لوپوس را باید شایع ترین نوع آن دانست که به صورت سیستمیک است. تأثیر این بیماری می‌تواند در تمام بدن باشد و از انواع دیگر آن جدی تر است.

بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌تواند باعث التهاب در پوست، مفاصل، ریه، کلیه، خون، قلب و یا ترکیبی از موارد گفته شده شود. این بیماری می‌تواند در افراد مختلف به صورت خفیف یا شدید بروز کند و علائم آن ممکن است به صورت ناگهانی تغییر کنند.

در زمان بهبودی فرد هیچ علائمی از خود بروز نخواهد داد اما زمانی که بیماری عود کند، نشانه‌های مختلف آن را می‌توان مشاهده کرد.

لوپوس اریتماتوز جلدی

لوپوس اریتماتوز جلدی (Cutaneous Lupus Erythematosus) که به صورت اختصار به آن (CLE) نیز گفته می‌شود نوع دیگری از مریضی لوپوس است.

بیماری لوپوس اریتماتوز جلدی روی اندام‌های داخلی بدن تأثیر نمی‌گذارد و خود را با ضایعات پوستی روی صورت، گردن و سایر بخش‌های بدن نشان می‌دهد. این ضایعات باعث خواهند شد که پوست ضخیم یا زبر شود و در برخی مواقع مانند جای زخم اثر آن باقی می‌ماند.

لوپوس فقط یکی از بیماری های پوستی شایع است؛ در مقاله اخیر مجله مای اسمارت ژن، به معرفی 21 بیماری های پوستی  شایع پرداختیم.

این اثر می‌تواند تنها برای چند روز یا برای مدتی طولانی تر مانند چند سال باقی بماند. باید بدانید که درست است که این بیماری بر روی اندام‌های داخلی بدن تأثیر نمی‌گذارد، اما 10 درصد از افرادی که به این نوع بیماری لوپوس پوستی مبتلا هستند، ممکن است به لوپوس اریتماتوز سیستمیک مبتلا شوند.

 

لوپوس ناشی از دارو

نوع سوم بیماری لوپوس، لوپوس ناشی از دارو (Drug Induced Lupus) است که به صورت اختصار به آن (DIL) گفته می‌شود. این نوع بیماری لوپوس پوستی به دلیل مصرف برخی داروها بروز می‌کند.

نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که تا کنون در حدود 80 دارو می‌توانند باعث بروز این بیماری شوند. این داروها شامل برخی از داروهای ضد تشنج، ضد فشار خون، داروهای افراد تیروئیدی، برخی از آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد قارچ و قرص‌های ضد بارداری خوراکی هستند.

فشارخون بالا و تیروئید، از بیماری های شایع هستند که افراد زیادی را درگیر کرده اند؛ گاهی اوقات داروهای مصرفی و روش های درمانی که برای کنترل این نوع بیماری ها به کار می روند؛ موجب بروز اختلالات دیگر می شوند. لوپوس نیز می تواند ناشی از عوارض داروهای مصرفی برای کنترل فشارخون و یا تیروئید باشد.

از مهم ترین و شایع ترین داروهایی که باعث بروز این نوع لوپوس در زنان می‌شوند، می‌توان به هیدرالازین (دارویی ضد فشار خون)، پروکائین آمید (داروی آریتمی قلب) و ایزونیازید (نوعی آنتی بیوتیک برای درمان بیماری سل) اشاره کرد.

باید بدانید معمولاً این نوع لوپوس در زنان پس از قطع دارو به مرور بهبود پیدا می‌کند. لازم به ذکر است که بسیاری از علائم لوپوس ناشی از دارو به لوپوس اریتماتوز سیستمیک شباهت دارد. اما این نوع از لوپوس در طول زمان اندام‌های اصلی را درگیر نمی‌کند.

لوپوس نوزادی

لوپوس نوزادی (Neonatal Lupus) نوع دیگری از لوپوس است که از مادران به نوزادان انتقال پیدا می‌کند. البته باید بدانید که درصد بسیار زیادی از کودکانی که از مادران مبتلا به بیماری لوپوس پوستی متولد می‌شوند این بیماری را ندارند.

اما در حدود 1 درصد از آن‌ها به لوپوس نوزادی مبتلا می‌شوند. این نوزادان می‌توانند برخی از علائم ابتلا به لوپوس را نشان دهند و یا این که هیچ کدام از علائم در آن‌ها مشاهده نشود.

معمولاً نوزادانی که به این بیماری مبتلا هستند علائمی مانند ضایعات پوستی، مشکلات کبدی و در حدود 10 درصد کم خونی دارند. البته در برخی موارد نیز این نوزادان با نقص مادرزادی قلب مواجه می‌شوند.

در این دسته از نوزادان قلب آن‌ها نمی‌تواند به درستی کار پمپاژ طبیعی خون را به صورت ریتمیک انجام دهد و آن‌ها باید از ضربان ساز استفاده کنند. این افراد با خطر جدی مواجه هستند و باید به آن‌ها توجهی ویژه شود.

مهم ترین علائم بیماری لوپوس

بیماری لوپوس پوستی با علائم متفاوتی خود را نشان می‌دهد. در بسیاری مواقع علائم این بیماری در دو فرد مشابه نیست. این علائم می‌توانند در افراد متفاوت به صورت یک باره و ناگهانی یا به صورت تدریجی ظاهر شوند.

همچنین در برخی از انواع آن مانند لوپوس سیستمیک علائم حادتر از انواع دیگر آن هستند. نکته دیگری که در خصوص علائم این بیماری باید بدانید این است که علائم آن می‌توانند در مدت کوتاهی بهبود پیدا کنند و یا زمان زیادی برای بهبود نیاز داشته باشند. از مهم ترین علائم بیماری لوپوس می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

درد عضلانی و مفاصل

یکی از مهم ترین مشکلاتی که بیماران لوپوس سیستمیک با آن درگیر هستند، درد عضلانی و التهاب مفصلی است.

علت اصلی ارتباط لوپوس و درد‌های آرتریت آن است که لوپوس باعث التهاب مفاصل می‌شود. در نتیجه این التهاب عامل پارگی تاندون‌ها و دردهای مفصلی خواهد بود.

التهاب و تورم

یکی از علائم لوپوس، التهاب و تورم اندام‌هاست که نه تنها در مفاصل، بلکه در اندام‌هایی مانند مغز، قلب، کبد، کلیه و پوست هم مشاهده می‌شود.

تب بالا

تب بالای 37.5 درجه (100 درجه فارنهایت) یکی دیگر از علائمی به حساب می‌آید که در مریضی لوپوس مشاهده می‌شود. التهاب و تورم بافت‌های مختلف و ضعف سیستم ایمنی باعث بروز تب بالا می‌شود.

ریزش مو

ریزش مو یکی از علائمی است که در بیماری لوپوس پوستی مشاهده می‌شود. این علامت به علت آسیبی است که به پوست وارد می‌شود.

در نتیجه فرد با التهاب پوستی، خارش و زخم روی پوست سر دست و پنجه نرم می‌کند که منجر به ریزش مو خواهند شد.

زخم دهانی

در دهان افراد مبتلا به بیماری لوپوس زخم‌های قرمز رنگی مشاهده می‌شوند که با هاله ای سفید و خطوط تابشی سفید احاطه شده اند.

ضایعات معمولی تر «دیسکوئید» هستند و فقط در افراد مبتلا به بیماری فعال دیده می‌شوند که به محض مشاهده آنها باید به پزشک خود اطلاع داد.

خشکی دهان

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری خود ایمنی لوپوس، علائمی مانند خشکی چشم و یا خشکی دهان را تجربه خواهند کرد. این علائم معمولاً توسط سندرم شوگرن که آن هم یک بیماری خود ایمنی است، ایجاد می‌شوند.

حساسیت به نور خورشید

40 تا 70 درصد بیماران مبتلا به لوپوس به اشعه فرابنفش خورشید حساس بوده و بیماری آنها اگر در معرض نور قرار بگیرند، شدت می‌یابد.

درد قفسه سینه

بیماری لوپوس سیستماتیک باعث بروز درد در ناحیه قفسه سینه می‌شود. درد شدید و اغلب تیز، در ناحیه یا نواحی خاصی از قفسه سینه است.

این درد قفسه سینه با نفس عمیق، سرفه، عطسه یا خنده بدتر می‌شود و به همین دلیل فرد ممکن است تنگی نفس دائمی داشته باشد.

بثورات پوستی (راش‌ های پروانه ای)

بثورات پوستی یکی از علائمی است که در مبتلایان به لوپوس پوستی مشاهده می‌شود. این ضایعات که در چانه و بینی وجود دارند، با سوزش و خارش همراه هستند و قرار گرفتن در مقابل نور خورشید باعث تشدید این ضایعات خواهد شد.

تغییر حالت ناخن‌ ها

در بیماری لوپوس ناخن‌ها تغییر شکل داده و نرم می‌شوند. بنابراین حالت ناخن‌های قاشقی شکل به عنوان علامت مریضی لوپوس در نظر گرفته می‌شوند.

خستگی و بیحالی

خستگی و بی‌حالی علائمی از لوپوس به حساب می‌آیند. پژوهشی توسط دکتر برمن روماتولوژیست آمریکایی صورت گرفته که نشان داده است همه مبتلایان به بیماری لوپوس در مرحله ای از زندگی خود از خستگی و بی حالی رنج می‌برند. اما تنها 40 درصد آنها دچار خستگی شدید خواهند شد.

تنگی نفس

التهاب بافت ریه و آسیب وارده بر قفسه سینه باعث می‌شوند که تنفس برای افراد مبتلا به مریضی لوپوس کاری دشوار باشد. این افراد از تنگی نفس رنج می‌برند.

اختلال حافظه

اگر لوپوس مغز را درگیر کند، ممکن است باعث سردرد، سرگیجه، تغییرات رفتاری، مشکلات بینایی و حتی سکته‌ مغزی یا تشنج شود.

بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس دچار مشکلات حافظه ‌ای می‌شوند و ممکن است در بیان افکار خود با مشکل مواجه باشند

خشکی چشم

خشک شدن سطح چشم به دلیل التهاب در بافت چشم رخ می‌دهد. این خشکی بر مجاری اشکی چشم هم تأثیر می‌گذارد و باعث خشک شدن چشم می‌شود. به نحوی که افراد مدام از وجود شی ریزی در چشم خود شاکی هستند.

مشکلات ریوی

لوپوس باعث افزایش شانس التهاب حفره قفسه سینه (پلوری) می‌شود که منجر به تنفس دردناک می‌شود. خونریزی ریه و پنومونی نیز امکان پذیر است.

مشکلات کلیوی

کلیه‌ها را باید یکی از اندام‌های بدن دانست که بیماری لوپوس می‌تواند به آن‌ها آسیب جدی وارد کند. این آسیب در موارد شدید موجب نارسایی کلیه خواهد شد و همین امر را باید یکی از مهم‌ ترین دلایلی دانست که سبب مرگ افراد مبتلا به این بیماری می‌شود.

از متداول ترین مشکلات کلیوی، سنگ کلیه است؛ مجله My Smart Gene درباره راه های درمان سنگ کلیه در خانه و همچنین تشخیص دفع سنگ کلیه، به طور مفصل صحبت کرده است.

مشکلات گوارشی

بیماری لوپوس باعث کندی عملکرد دستگاه گوارشی می‌شود و همین موضوع دلیلی برای تجربه مکرر اسهال، استفراغ و حالت تهوع است.

مشکلات تیروئیدی

کم کاری تیروئید یکی از شایع ترین علائمی است که می‌توان به بیماری لوپوس نسبت داد. جالب است بدانید که لوپوس و کم کاری تیروئید یک علت ایمونولوژیک دارند.

علاوه بر کم کاری تیروئید، گره‌های تیروئیدی و پرکاری تیروئید، هر دو مورد در بیماران مبتلا به لوپوس شایع تر از افراد سالم هستند.

تشنج

تورم، التهاب و سایر آسیب‌هایی که در اثر لوپوس بر مغز وارد می‌شود، باعث بروز مشکلاتی می‌شود که تشنج یکی از آنهاست.

سایکوز

آسیب‌های بیماری لوپوس محدود به موارد جسمانی نمی‌شود. سایکوز یکی از اختلالات روانی به شمار می‌رود که به عنوان یکی از علائم لوپوس در نظر گرفته می‌شود.

گیج

بیماری لوپوس به بافت مغز نیز آسیب می‌‌رساند. به همین دلیل بیماران از درد در ناحیه سر، گیجی و تغییر خلق و خو رنج می‌برند.

از دست دادن اشتها

مشکلات دستگاه گوارش، استفراغ، حالت تهوع و اسهال باعث می‌شوند که فرد میلی به غذا خوردن نداشته باشد و با بی اشتهایی مواجه شود.

بی اشتهایی دلایل مختلفی می تواند داشته باشد که یکی از آن ها لوپوس است؛ یک دلیل شایع دیگر در بی اشتهایی؛ اختلالات عصبی است که به نام آنورکسیا یا بی اشتهایی عصبی شناخته می شود.

کاهش وزن

بی اشتهایی ناشی از مشکلات گوارشی باعث تغییر در رژیم غذایی افراد و کاهش وزن آنها خواهد شد.

تورم در پاها

بیماری لوپوس اریتماتوز به کلیه‌ها آسیب وارد می‌کند و نارسایی کلیه باعث بروز تورم در پاها می‌شود.

تورم در اطراف چشم

یکی از علائم لوپوس اریتماتوز جلدی، تورم در اطراف چشم است که باعث اختلال در دید بیماران می‌شود.

تورم غدد

غدد لنفاوی که در مجاورت عروق خونی متورم قرار دارند، تحت تأثیر قرار می‌گیرند. بیماری لوپوس بیماری روماتیسمی مزمن است و التهاب یا ورم در غدد لنفاوی هم به دلیل همین اثر به وجود می‌آید.

مشکلات قلبی

لوپوس می‌تواند باعث التهاب عضلات قلب، شریان‌ها یا غشای اطراف قلب (پریکاردیت) شود. شانس ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و حملات قلبی نیز به شدت افزایش می‌یابد.

عوارض لوپوس چیست؟

همانطور که در بخش علائم لوپوس هم توضیح دادیم، بیماری لوپوس باعث بروز شرایطی می‌شود که زندگی را تحت الشعاع قرار می‌دهد. در ادامه به این عوارض می‌پردازیم.

خستگی

لوپوس باعث می‌شود که فرد در طول زندگی احساس خستگی می‌کند. این خستگی زندگی معمولی بیماران را تحت الشعاع قرار می‌دهد. به نحوی که بی حوصله بودن امکان انجام کارهای روزمره را از او می‌گیرد.

مفاصل دردناک

آرتوز و دردناک بودن مفاصل یکی از علائم بیماری لوپوس است که باعث می‌شود فرد به راحتی پیاده روی نکند و حرکت کردن برای او دشوار می‌شود.

تورم بافت اطراف چشم

التهاب و تورم بافت‌های داخلی پوست باعث می‌شوند که صورت ورم کند. ورم بافت اطراف چشم با ایجاد مشکل در مشکل بینایی و مطالعه کردن همراه است.

درد در قفسه سینه

درد در قفسه سینه یکی از علائم بیماری لوپوس است که باعث تنگی نفس و دشواری نفس کشیدن می‌شود. به همین دلیل بیماران به سختی با سرعت زیاد و در فاصله‌های طولانی کار خواهند کرد.

سردرد

درد ناحیه سر یکی از علائم لوپوس است که باعث خستگی افراد می‌شود. سردرد مداوم فرد را به استراحت تشویق می‌کند. بنابراین از انجام کارهای روزمره بازمی‌ماند.

حساسیت به نور خورشید

اشعه فرابنفش خورشید باعث تشدید علائم بیماری لوپوس پوستی می‌شود. دو سوم مبتلایان به لوپوس نسبت به نور خورشید، فلوئورسنت و سایر نورهای مصنوعی حساس هستند. در نتیجه علائم بیماری مدام وخیم می‌شوند. مگر اینکه در محیط با نور بسیار کم زندگی کنند. برای آشنایی با سایر انواع حساسیت ها کلیک کنید.

درمان بیماری لوپوس چیست؟

بیماری لوپوس با کمک داروهای مختلفی قابل درمان است. البته شدت التهاب و تورم در بافت‌های برخی بیماران باعث مرگ آنها می‌شود. در ادامه به روش‌های درمانی این بیماری می‌پردازیم.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی  (NSAIDs)

(NSAID) های بدون نسخه، مانند ناپروکسن سدیم و ایبوپروفن ممکن است برای درمان درد، تورم و تب مرتبط با لوپوس استفاده شوند.

(NSAID) های قوی تر با نسخه در دسترس تهیه می‌شوند. البته باید توجه داشت که عوارض جانبی (NSAID)ها شامل خونریزی معده، مشکلات کلیوی و افزایش خطر مشکلات قلبی است.

داروهای ضد مالاریا

داروهای ضد مالاریا داروهایی هستند که معمولاً برای درمان مالاریا استفاده می‌شوند. این داروها مانند هیدروکسی کلروکین بر سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارند و می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به بیماری لوپوس کمک کنند.

عوارض جانبی آن‌ها ناراحتی معده و به ندرت آسیب به شبکیه چشم خواهد بود. هنگام مصرف این داروها معاینه منظم چشم توصیه می‌شود.

کورتیکواستروئیدها

پردنیزون و سایر انواع کورتیکواستروئیدها می‌توانند با التهاب لوپوس مقابله کنند. دوزهای بالای استروئیدها مانند متیل پردنیزولون اغلب برای کنترل بیماری‌های جدی استفاده می شوند که کلیه‌ها و مغز را درگیر می‌کنند.

عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها شامل افزایش وزن، کبودی آسان، نازک شدن استخوان ها، فشار خون بالا، دیابت و افزایش خطر عفونت است. البته باید توجه داشته باشید که خطر عوارض جانبی با دوزهای بالاتر و درمان طولانی مدت افزایش می‌یابد.

سرکوب کننده‌های ایمنی

داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند ممکن است در موارد جدی لوپوس مفید باشند. به عنوان مثال می‌توان به آزاتیوپرین، مایکوفنولات، متوترکسات، سیکلوسپورین و لفلونوماید اشاره کرد.

عوارض جانبی سرکوب کننده‌های ایمنی ممکن است شامل افزایش خطر عفونت، آسیب کبدی، کاهش باروری و افزایش خطر ابتلا به سرطان باشد.

بیولوژیک

نوع دیگری از دارو، بلیموماب (Benlysta) که به صورت داخل وریدی تجویز می‌شود علائم لوپوس را در برخی افراد کاهش می‌دهد.

عوارض جانبی بلیموماب حالت تهوع، اسهال و عفونت است. مصرف این دارو به ندرت باعث بدتر شدن افسردگی می‌شود.

مراقبت در برابر آفتاب

با توجه به اینکه قرار گرفتن در مقابل اشعه فرابنفش خورشید اثر منفی قابل توجهی بر زندگی افراد مبتلا به لوپوس می‌گذارد، با پوشیدن لباس‌های مناسب و عینک آفتابی یا حتی محافظ صورت (Shield) می‌توانند از برخورد نور به بدن مراقبت کنند.

ریتوکسیماب

ریتوکسیماب (Rituxan، Truxima) ممکن است برای برخی از افرادی مفید باشد که سایر داروها به آنها کمک نکرده اند. عوارض جانبی ریتوکسیماب شامل واکنش آلرژیک به انفوزیون داخل وریدی و عفونت است.

تشخیص بیماری لوپوس چگونه است؟

تشخیص بیماری لوپوس کار دشواری است زیرا علائم متنوع در طیف گسترده ای وجود دارند و این علائم در هر فرد با دیگری فرق دارد. اما با این وجود آزمایش‌ها و روش‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

به چه پزشکی مراجعه کنیم؟ چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

آنچه تا کنون گفته شد، شما را با علائم لوپوس آشنا کرد. اگرچه این علائم تنوع و طیف گسترده ای دارند، شما با مشاهده آنها می‌توانید به پزشک مراجعه کنید. فوق تخصص روماتولوژی، در زمینه تشخیص و درمان بیماری لوپوس می‌تواند نقش مؤثری بازی کند.

آزمایش ها و روش های تشخیصی

آزمایش‌ها و روش‌هایی وجود دارند که متخصص روماتولوژیست را در تعیین شرایط بیماری و روش درمانی کمک می‌کنند.

آزمایش (CBC)

آزمایش (CBC) تعداد گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید، پلاکت‌ها و همچنین میزان هموگلوبین را اندازه گیری می‌کند.

نتایج تست خون ممکن است نشان دهنده کم خونی بیمار باشد که معمولاً در لوپوس رخ می‌دهد. کاهش تعداد گلبول‌های سفید یا پلاکت خون نیز در لوپوس نیز رخ می‌دهد که نباید نادیده گرفته شود.

رسوب گلبول‌های قرمز

سرعت رسوب گلبول قرمز میزان ته نشین شدن گلبول‌های قرمز خون را در لوله آزمایش در یک ساعت مشخص می‌کند. شتاب بالاتر از حد طبیعی ممکن است نشان دهنده یک بیماری سیستمیک مانند لوپوس باشد.

تست کبد و کلیه‌ها

آزمایش خون می‌تواند عملکرد کلیه‌ها و کبد بیمار را ارزیابی کند. با تعیین وضعیت عملکرد کلیه‌ها و کبد و همچنین بررسی تورم و التهاب آنها می‌توان بیمار را از نظر ابتلا به لوپوس بررسی کرد.

آزمایش ادرار

با آزمایش ادرار می‌توان میزان پروتئین یا گلبول‌های قرمز خون را تعیین کرد. اگر لوپوس عملکرد کلیه‌ها را تحت الشعاع قرار داده باشد، امکان وجود بیشتر از حد هموگلوبین وجود دارد.

آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای (ANA)

آزمایش مثبت برای وجود آنتی بادی‌ها تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن بیمار، نشان دهنده یک سیستم ایمنی تحریک شده است.

در حالی که اکثر افراد مبتلا به لوپوس تست (ANA) مثبت دارند، نمی‌توان گفت که افرادی با (ANA) مثبت لزوماً لوپوس دارند. اگر آزمایش (ANA) فردی مثبت باشد، پزشک ممکن است آزمایش آنتی بادی اختصاصی تری را توصیه کند.

اسکن قفسه سینه

در میان تست‌های تشخیصی لوپوس، تصویربرداری قفسه سینه هم وجود دارد. به این وسیله پزشک از وجود التهاب یا آب آوردن ریه‌ها مطلع می‌شود و بیماری لوپوس را با قطعیت بیشتری تشخیص می‌دهد.

الکتروکاردیوگراف

دستگاه الکتروکاردیوگراف به بررسی سلامت دریچه‌های قلب می‌پردازد. به این ترتیب پزشک از سلامت بافت قلب مطمئن می‌شود.

بیوپسی (نمونه برداری)

کلیه‌ها از اندام‌هایی هستند که بر اثر ابتلا به لوپوس آسیب جدی می‌بینند. نمونه برداری از بافت کلیه‌ها می‌تواند به تشخیص انواع لوپوس کمک کند.

لوپوس و ژنتیک

با اینکه تغییرات ژنتیکی باعث ابتلای افراد به بیماری لوپوس می‌شود، اما هنوز ژنی کشف نشده که مسئول بروز علائم بیماری لوپوس سیستمیک، لوپوس پوستی، یا لوپوس ارتیماتوز باشد.

مطالعات نشان داده که در خانواده‌هایی که دوقولوهای همسان به لوپوس مبتلا هستند، احتمال ابتلای دوقولوهای دیگر هم به این بیماری وجود دارد. البته همچنان احتمال سالم بودن پسرها بیشتر از دخترهاست.

جمع بندی

در این مقاله از مجله مای اسمارت ژن شما را با بیماری خود ایمنی لوپوس آشنا کردیم و به انواع و علائم آن پرداختیم. این بیماری با چندین روش تشخیص داده می‌شود و داروهایی برای درمان آن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اما گاهی شدت التهاب اندام‌ها و اختلال در عملکرد کلیه‌ها به حدی است که فرد فوت می‌کند. برای اینکه درمان بیماری لوپوس به بهترین شکل انجام شود، توصیه می‌کنیم که با مشاهده علائم ذکر شده در این مطلب، به پزشک مراجعه کنید.