بلاگ

  • چگونه عادات روزانه متابولیسم پایه شما را تخریب می‌کند!

    چگونه عادات روزانه متابولیسم پایه شما را تخریب می‌کند!

    متابولیسم پایه، موتور محرکه‌ی بدن ما، نقش اساسی در تأمین انرژی لازم برای فعالیت‌های روزمره دارد. این فرآیند بیوشیمیایی، مسئول تبدیل غذا به انرژی است و سرعت آن می‌تواند تأثیر مستقیمی بر وزن و سطح انرژی ما داشته باشد. با افزایش متابولیسم، بدن کالری بیشتری می‌سوزاند که این امر می‌تواند به کاهش وزن و بهبود سلامت کلی کمک کند. اما چگونه می‌توانیم این فرآیند را تسریع کنیم؟ در ادامه، به بررسی راهکارهای علمی و مؤثر برای افزایش متابولیسم پایه (BMR) می‌پردازیم.

    متابولیسم پایه یا BMR چیست؟

    متابولیسم پایه (Basal Metabolic Rate – BMR) میزان انرژی است که بدن در حالت استراحت کامل برای انجام عملکردهای حیاتی مانند تنفس، گردش خون، تنظیم دما و فعالیت‌های سلولی مصرف می‌کند. BMR تحت تأثیر عواملی مانند سن، جنسیت، توده‌ی عضلانی و ژنتیک قرار دارد. به عنوان مثال، افرادی با توده‌ی عضلانی بیشتر، BMR بالاتری دارند، زیرا عضلات برای نگهداری و فعالیت به انرژی بیشتری نیاز دارند.

    یکی از چالش‌های رایج در مسیر کاهش یا افزایش وزن، استپ وزنی است. اما استپ وزنی چیست و چطور باید از آن خارج شویم؟ این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که بدن پس از مدتی تغییر در رژیم غذایی و ورزش، به شرایط جدید عادت کرده و متابولیسم کاهش می‌یابد، در نتیجه کاهش وزن یا افزایش عضله متوقف می‌شود. برای خارج شدن از استپ وزنی، می‌توان با تغییر نوع و شدت تمرینات ورزشی، تنظیم دوباره کالری مصرفی و اطمینان از دریافت کافی پروتئین و مواد مغذی، متابولیسم را مجدداً فعال کرد. همچنین، خواب کافی و کاهش استرس از عوامل کلیدی در جلوگیری از استپ وزنی و حفظ روند متابولیسم فعال هستند.

    NutritionX، آزمایش ژنتیکی پیشرفته‌ای از MySmartGene است که نیازهای تغذیه‌ای، تمایلات متابولیکی و قابلیت جذب ویتامین‌ها و مواد معدنی فرد را تحلیل می‌کند. با بررسی نشانگرهای ژنتیکی، NutritionX نحوه پردازش مواد مغذی توسط بدن و کمبودهای احتمالی را شناسایی کرده و امکان تنظیم رژیم غذایی و مکمل‌ها را برای بهبود سلامتی و افزایش متابولیسم فراهم می‌سازد.

    راهکارهای کاربردی برای افزایش BMR

    برای افزایش متابولیسم پایه، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

    • تمرینات قدرتی: ساخت عضلات از طریق تمرینات قدرتی می‌تواند BMR را افزایش دهد، زیرا عضلات حتی در حالت استراحت نیز کالری می‌سوزانند.
    • تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT): این نوع تمرینات می‌توانند متابولیسم را برای ساعت‌ها پس از اتمام ورزش افزایش دهند.
    • مصرف پروتئین کافی: هضم پروتئین نیاز به انرژی بیشتری دارد و می‌تواند متابولیسم را افزایش دهد.
    • نوشیدن آب کافی: هیدراته نگه‌داشتن بدن به بهبود متابولیسم کمک می‌کند.
    • خواب کافی: کمبود خواب می‌تواند متابولیسم را کاهش دهد؛ بنابراین، ۷-۹ ساعت خواب شبانه توصیه می‌شود.

    در ادامه، به بررسی دقیق‌تر تمرینات قدرتی و تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) برای افزایش متابولیسم می‌پردازیم.

    تمرینات قدرتی 

    تمرینات قدرتی با افزایش توده‌ی عضلانی، نقش مهمی در افزایش متابولیسم پایه دارند. تحقیقات نشان می‌دهد که هر نیم کیلوگرم عضله می‌تواند روزانه حدود ۵ تا ۶ کالری در حالت استراحت بسوزاند. این به این معناست که با افزایش توده‌ی عضلانی، بدن در حالت استراحت نیز کالری بیشتری مصرف می‌کند.

    در ادامه، جدولی از تمرینات قدرتی مؤثر برای افزایش توده‌ی عضلانی ارائه می‌شود:

    تمرینتوضیحات
    اسکوات (Squat)ایستادن با پاهای باز به اندازه عرض شانه، خم شدن زانوها و پایین آوردن بدن مانند نشستن.
    ددلیفت (Deadlift)بلند کردن وزنه از روی زمین با حفظ کمر صاف و استفاده از عضلات پا و پشت.
    پرس سینه (Bench Press)دراز کشیدن روی نیمکت و فشار دادن وزنه به سمت بالا با استفاده از عضلات سینه و بازو.
    پرس سرشانه (Shoulder Press)ایستادن یا نشستن و بلند کردن وزنه‌ها به سمت بالا با استفاده از عضلات شانه.
    بارفیکس (Pull-Up)آویزان شدن از میله و کشیدن بدن به سمت بالا با استفاده از عضلات پشت و بازو.

    اجرای منظم این تمرینات، حداقل ۲ تا ۳ بار در هفته، می‌تواند به افزایش توده‌ی عضلانی و در نتیجه افزایش متابولیسم پایه کمک کند.

    درک متابولیسم بدن می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر بفهمید چگونه بدن شما انرژی را مصرف می‌کند. اما اگر شما هم در بدنسازی و تناسب اندام فعال هستید؛ برای دستیابی به بهترین نتایج در بدنسازی، لازم است بدانید که ژنتیک شما چه نقشی در توانایی عضله‌سازی و نحوه پاسخ‌دهی بدن به تمرینات ایفا می‌کند. نقش ژنتیک در بدنسازی به شما کمک می‌کند تا این ارتباط را بهتر درک کنید و تمرینات خود را متناسب با ژنتیک بدن‌تان تنظیم کنید.

    چگونه سوخت‌وساز بدن را پس از ورزش افزایش دهیم؟ تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) 

    تمرینات HIIT شامل دوره‌های کوتاه فعالیت شدید با دوره‌های استراحت است که می‌تواند متابولیسم را برای مدت طولانی پس از اتمام تمرین افزایش دهد. مطالعات نشان داده‌اند که HIIT می‌تواند تا ۳۰٪ بیشتر از تمرینات استقامتی سنتی کالری بسوزاند.

    در ادامه، جدولی از یک برنامه HIIT نمونه ارائه می‌شود:

    تمرینمدت زمان تمرینمدت زمان استراحت
    پرش اسکوات (Jump Squat)۴۰ ثانیه۲۰ ثانیه
    بورپی (Burpee)۴۰ ثانیه۲۰ ثانیه
    کوه‌نوردی (Mountain Climber)۴۰ ثانیه۲۰ ثانیه
    پلانک جک (Plank Jack)۴۰ ثانیه۲۰ ثانیه
    دویدن درجا با زانو بالا (High Knees)۴۰ ثانیه۲۰ ثانیه
    شنا پروانه‌ای (Sprawl)۴۰ ثانیه۲۰ ثانیه

    نحوه انجام تمرینات HIIT:

    • هر تمرین را با شدت بالا برای ۴۰ ثانیه انجام دهید.
    • بین هر تمرین ۲۰ ثانیه استراحت داشته باشید.
    • ۴ تا ۵ ست از این برنامه را تکرار کنید.
    • حداقل ۳ تا ۴ بار در هفته تمرین HIIT انجام دهید.

    چرا HIIT برای بالا بردن متابولیسم مؤثر است؟

    ۱. افزایش مصرف اکسیژن پس از ورزش (EPOC)

    تحقیقات نشان داده است که پس از انجام تمرینات HIIT، میزان مصرف اکسیژن و سوخت‌وساز بدن تا ۲۴ ساعت پس از تمرین بالا می‌ماند. این یعنی بدن حتی در استراحت هم به سوزاندن کالری ادامه می‌دهد.

    ۲. افزایش حساسیت به انسولین

    مطالعات منتشر شده در Journal of Obesity نشان داده‌اند که تمرینات HIIT می‌توانند حساسیت بدن به انسولین را افزایش داده و متابولیسم گلوکز را بهبود ببخشند که برای کنترل وزن و سلامت متابولیکی مهم است.

    ۳. افزایش هورمون‌های چربی‌سوز

    تمرینات HIIT باعث افزایش ترشح هورمون‌های چربی‌سوز مانند نوراپی‌نفرین و هورمون رشد می‌شوند که می‌توانند چربی‌سوزی را تسریع کنند.

    ۴. صرفه‌جویی در زمان

    در مقایسه با تمرینات هوازی طولانی‌مدت، HIIT در زمان کوتاه‌تری می‌تواند تأثیر بیشتری بر بالا بردن متابولیسم و چربی‌سوزی داشته باشد.

    تست‌های ژنتیکی تغذیه 

    تست‌های ژنتیکی تغذیه، با تحلیل ژن‌های مرتبط با متابولیسم و واکنش بدن به مواد مغذی، امکان شخصی‌سازی رژیم غذایی را فراهم می‌کنند. این آزمایش‌ها به شناسایی نیازهای تغذیه‌ای خاص، حساسیت‌ها و توانایی متابولیک فرد کمک می‌کنند. مزایای تست‌های ژنتیکی تغذیه:

    • تغذیه متناسب با ژنتیک: کشف غذاهای مفید بر اساس ژنتیک فرد.
    • مدیریت وزن و تناسب اندام: افزایش سوخت‌وساز و کنترل وزن بر اساس ژنتیک.
    • تشخیص حساسیت‌های غذایی: شناسایی عدم تحمل یا حساسیت به لاکتوز، گلوتن و دیگر موارد.
    • بهبود سلامت متابولیک: تحلیل عملکرد بدن در جذب و هضم مواد مغذی.
    • طراحی رژیم غذایی شخصی‌سازی‌شده: انتخاب بهترین مواد غذایی برای سلامت و انرژی روزمره.

    به عنوان مثال، آزمایش ژنتیک تغذیه NutritionX با بررسی ژن‌های مرتبط با متابولیسم، به شما دید بهترین برای انتخاب تغذیه متناسب با نیازهای فردی‌تان ارائه می‌دهد. با استفاده از این تست‌ها، می‌توان رژیم غذایی را بر اساس نیازهای ژنتیکی تنظیم کرد و به بهبود متابولیسم و سلامت کلی بدن دست یافت.

    مواد غذایی موثر در افزایش متابولیسم

    انتخاب مواد غذایی مناسب می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر افزایش متابولیسم بدن داشته باشد. در ادامه، به معرفی چندین ماده غذایی که به بهبود سوخت‌وساز بدن کمک می‌کنند، می‌پردازیم:

    1. غذاهای غنی از پروتئین: هضم پروتئین نیاز به انرژی بیشتری دارد و می‌تواند متابولیسم را افزایش دهد. منابع پروتئینی شامل گوشت بدون چربی، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات، حبوبات، مغزها و دانه‌ها هستند. 
    2. فلفل‌های تند: حاوی کپسایسین هستند که می‌تواند سوخت‌وساز و ترموژنز را افزایش داده و احساس گرسنگی را کاهش دهد.  
    3. قهوه: کافئین موجود در قهوه می‌تواند متابولیسم را افزایش داده و به کاهش وزن کمک کند.  
    4. چای سبز: حاوی ترکیباتی مانند کاتچین است که می‌تواند چربی‌سوزی را تقویت کند.  
    5. غلات کامل: هضم غلات کامل مانند برنج قهوه‌ای و جو دوسر نیاز به انرژی بیشتری دارد و می‌تواند متابولیسم را افزایش دهد. 
    6. لبنیات: محصولات لبنی غنی از کلسیم ممکن است به سوختن چربی بدن کمک کنند.  
    7. عدس: منبع خوبی از آهن است که به بهبود متابولیسم کمک می‌کند.  
    8. آووکادو: مصرف متعادل آووکادو می‌تواند به افزایش متابولیسم کمک کند. 
    9. ماهی سالمون: سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳ است که به عضله‌سازی و افزایش متابولیسم کمک می‌کند.  
    10. ادویه‌ها: ادویه‌هایی مانند دارچین، زنجبیل و زردچوبه می‌توانند به افزایش متابولیسم کمک کنند. 

    گنجاندن این مواد غذایی در رژیم روزانه می‌تواند به بهبود متابولیسم و مدیریت وزن کمک کند. اگر به دنبال یک رژیم مناسب هستید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله معرفی انواع رژیم لاغری و بهترین رژیم های غذایی را مطالعه کنید.

    مصرف پروتئین کافی

    مصرف پروتئین می‌تواند متابولیسم را افزایش دهد، زیرا بدن برای هضم و جذب پروتئین انرژی بیشتری مصرف می‌کند. این پدیده به عنوان اثر گرمایی غذا (TEF) شناخته می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد که TEF برای پروتئین بین ۱۵ تا ۳۰ درصد است، در حالی که برای کربوهیدرات‌ها ۵ تا ۱۰ درصد و برای چربی‌ها ۰ تا ۳ درصد می‌باشد.

    در ادامه، منابع پروتئینی با کیفیت و میزان پروتئین موجود در هر کدام ارائه می‌شود:

    مواد غذاییمیزان پروتئین در هر ۱۰۰ گرم
    سینه مرغ پخته۳۱ گرم
    ماهی سالمون پخته شده۲۵ گرم
    تخم مرغ آب‌پز۱۳ گرم
    عدس پخته۹ گرم
    ماست یونانی کم‌چرب۱۰ گرم

    گنجاندن این منابع پروتئینی در رژیم غذایی می‌تواند به افزایش TEF و در نتیجه بالا بردن متابولیسم کمک کند. توجه داشته باشید که بعضی از مواد غذایی باعث افزایش فشار خون می‌شوند. برای پاسخ به سوال برای پایین آوردن فشار بالا چی بخوریم؟ خوراکی‌های خانگی و در دسترس! مقاله فوق را مطالعه کنید.

    نوشیدن آب کافی 

    هیدراته نگه‌داشتن بدن برای عملکرد صحیح متابولیسم ضروری است. نوشیدن آب کافی می‌تواند به افزایش متابولیسم کمک کند. مطالعات نشان داده‌اند که نوشیدن ۵۰۰ میلی‌لیتر آب در روز می‌تواند متابولیسم را تا ۳۰ درصد افزایش دهد. توصیه‌های مصرف آب:

    • میزان مصرف: به‌طور کلی، توصیه می‌شود زنان روزانه بین ۲ تا ۲.۵ لیتر و مردان بین ۲.۵ تا ۳ لیتر آب مصرف کنند.
    • زمان‌بندی: نوشیدن یک لیوان آب بلافاصله پس از بیدار شدن می‌تواند به شروع متابولیسم کمک کند. همچنین، مصرف آب قبل از وعده‌های غذایی ممکن است به کاهش اشتها و کالری مصرفی کمک کند.
    • توزیع در طول روز: بهتر است مصرف آب را در طول روز تقسیم کنید و از نوشیدن مقدار زیاد آب در یک نوبت خودداری کنید.

    خواب کافی باعث تنظیم هورمون‌های متابولیک می‌شود

    خواب ناکافی می‌تواند تعادل هورمون‌های مرتبط با متابولیسم را مختل کند و منجر به کاهش متابولیسم شود. تحقیقات نشان می‌دهد که کمبود خواب می‌تواند سطح هورمون گرلین (هورمون گرسنگی) را افزایش و سطح هورمون لپتین (هورمون سیری) را کاهش دهد، که این امر ممکن است به افزایش وزن منجر شود. توصیه‌های خواب:

    1. مدت زمان خواب: برای بزرگسالان، ۷ تا ۹ ساعت خواب شبانه توصیه می‌شود.
    2. کیفیت خواب: ایجاد محیطی آرام و تاریک، پرهیز از مصرف کافئین و استفاده از وسایل الکترونیکی قبل از خواب می‌تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.

    مصرف چای سبز یا قهوه

    چای سبز و قهوه حاوی کافئین هستند که می‌تواند متابولیسم را افزایش دهد. مطالعات نشان داده‌اند که کافئین می‌تواند متابولیسم را بین ۳ تا ۱۱ درصد افزایش دهد. توصیه‌های مصرف:

    • قهوه: مصرف ۱ تا ۲ فنجان قهوه در روز می‌تواند به افزایش متابولیسم کمک کند.
    • چای سبز: مصرف ۲ تا ۳ فنجان چای سبز در روز ممکن است به بهبود متابولیسم و چربی‌سوزی کمک کند.

    نکته: مصرف بیش از حد کافئین می‌تواند منجر به عوارضی مانند بی‌خوابی، اضطراب و افزایش ضربان قلب شود؛ بنابراین، مصرف آن را در حد متعادل نگه دارید.

    برای جلوگیری از کاهش متابولیسم ناشی از کورتیزول، استرستان را کنترل کنید!

    استرس مزمن می‌تواند سطح هورمون کورتیزول را افزایش دهد که ممکن است منجر به کاهش متابولیسم و افزایش ذخیره چربی در بدن شود.

    راهکارهای مدیریت استرس:

    روش مدیریت استرستوضیحات
    مدیتیشنتمرکز ذهن و آرام‌سازی با استفاده از تکنیک‌های تنفسی و تمرکز.
    یوگاترکیبی از حرکات فیزیکی، تنفس و مدیتیشن برای کاهش استرس و افزایش انعطاف‌پذیری.
    فعالیت بدنی منظمورزش منظم می‌تواند به کاهش استرس و بهبود خلق‌وخو کمک کند.
    گذراندن زمان در طبیعتبودن در محیط‌های طبیعی می‌تواند به کاهش استرس و افزایش احساس آرامش کمک کند.
    حمایت اجتماعیارتباط با دوستان و خانواده و به اشتراک‌گذاری احساسات می‌تواند به کاهش استرس کمک کند.

    اجرای این راهکارها می‌تواند به کاهش سطح کورتیزول و در نتیجه بهبود متابولیسم کمک کند.

    عوامل موثر بر متابولیسم پایه و سوخت و ساز بدن

    متابولیسم پایه (BMR) نشان‌دهنده میزان انرژی است که بدن در حالت استراحت برای انجام وظایف حیاتی مانند تنفس، گردش خون و تنظیم دما مصرف می‌کند. درک عوامل مؤثر بر BMR می‌تواند به بهبود مدیریت وزن و سلامت کلی کمک کند. در ادامه با ویژگی‌های قابل کنترل و غیر‌قابل کنترل آشنا خواهیم شد.

    ویژگی‌های قابل کنترل در متابولیسم پایه

    ۱. فعالیت بدنی: فعالیت بدنی منظم می‌تواند BMR را افزایش دهد. ورزش‌های هوازی و بی‌هوازی هر دو در افزایش مصرف انرژی و BMR مؤثر هستند.

    ۲. تغذیه: مصرف وعده‌های غذایی کوچک و منظم می‌تواند BMR را افزایش دهد. همچنین، مصرف پروتئین کافی به دلیل اثر گرمایی بالاتر، می‌تواند به افزایش BMR کمک کند.

    ۳. مدیریت استرس: استرس مزمن می‌تواند با افزایش هورمون کورتیزول، BMR را کاهش دهد. تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا و تمرینات تنفسی می‌توانند مفید باشند.

    ۴. خواب کافی: کمبود خواب می‌تواند تعادل هورمونی را مختل کرده و BMR را کاهش دهد. توصیه می‌شود بزرگسالان ۷ تا ۹ ساعت خواب شبانه داشته باشند.

    ۵. هیدراتاسیون: نوشیدن آب کافی برای فرآیندهای متابولیک ضروری است. مطالعات نشان داده‌اند که نوشیدن ۵۰۰ میلی‌لیتر آب می‌تواند BMR را تا ۳۰ درصد افزایش دهد.

    ۶. توده عضلانی: عضلات نسبت به چربی انرژی بیشتری مصرف می‌کنند؛ بنابراین، افرادی با توده عضلانی بیشتر، BMR بالاتری دارند. تمرینات مقاومتی و قدرتی می‌توانند به افزایش توده عضلانی و در نتیجه افزایش BMR کمک کنند.

    ویژگی‌های غیرقابل کنترل در متابولیسم پایه

    ۱. سن: با افزایش سن، توده عضلانی کاهش و چربی بدن افزایش می‌یابد که منجر به کاهش BMR می‌شود. به‌طور متوسط، پس از ۳۰ سالگی، BMR هر دهه حدود ۲ تا ۵ درصد کاهش می‌یابد.

    ۲. جنسیت: مردان به دلیل داشتن توده عضلانی بیشتر و چربی کمتر نسبت به زنان، BMR بالاتری دارند. تفاوت BMR بین مردان و زنان می‌تواند تا ۵ تا ۱۰ درصد باشد.

    ۳. ژنتیک: وراثت می‌تواند نقش مهمی در تعیین BMR داشته باشد. برخی افراد به‌طور ژنتیکی BMR بالاتر یا پایین‌تری دارند که می‌تواند بر تمایل به افزایش یا کاهش وزن تأثیر بگذارد.

    ۴. ترکیب بدن: نسبت عضله به چربی در بدن تأثیر مستقیمی بر BMR دارد. افرادی با درصد چربی کمتر و عضلات بیشتر، BMR بالاتری دارند.

    ۵. وضعیت هورمونی: هورمون‌هایی مانند تیروکسین (از غده تیروئید) و اپی‌نفرین (آدرنالین) می‌توانند BMR را افزایش دهند. اختلالات هورمونی مانند کم‌کاری یا پرکاری تیروئید تأثیر قابل‌توجهی بر BMR دارند.

    ۶. دمای بدن و محیط: افزایش دمای بدن (مثلاً در تب) می‌تواند BMR را افزایش دهد. همچنین، قرار گرفتن در محیط‌های سرد یا گرم، بدن را مجبور به مصرف انرژی بیشتر برای حفظ دمای داخلی می‌کند که منجر به افزایش BMR می‌شود.

    رابطه ژنتیک و متابولیسم پایه

    ژنتیک نقش مهمی در تعیین BMR دارد. برخی افراد به‌طور ژنتیکی BMR بالاتر یا پایین‌تری دارند که می‌تواند بر تمایل به افزایش یا کاهش وزن تأثیر بگذارد. مطالعات نشان داده‌اند که ژن‌ها می‌توانند بر سرعت متابولیسم، اشتها و ذخیره چربی تأثیر بگذارند. برای مثال، ژن FTO با افزایش خطر چاقی مرتبط است. درک این عوامل می‌تواند به فرد کمک کند تا با ایجاد تغییرات در سبک زندگی و رژیم غذایی، BMR خود را بهبود بخشد و به اهداف سلامتی و وزنی خود نزدیک‌تر شود.

    NutritionX، آزمایش ژنتیکی پیشرفته‌ای است که نشانگرهای ژنتیکی، نحوه پردازش مواد مغذی و کمبودهای احتمالی بدن شما را شناسایی می‌کند. این اطلاعات به شما کمک می‌کند تا رژیم غذایی و مکمل‌های خود را برای بهبود سلامتی و افزایش متابولیسم بهینه‌سازی کنید.

    کلیدهای طلایی برای افزایش متابولیسم پایه

    متابولیسم پایه (BMR) نشان‌دهنده‌ی میزان انرژی است که بدن در حالت استراحت برای حفظ عملکردهای حیاتی مصرف می‌کند. افزایش BMR می‌تواند به سوزاندن کالری بیشتر و مدیریت بهتر وزن کمک کند. برای افزایش BMR، تمرکز بر روی ساخت توده‌ی عضلانی از طریق تمرینات قدرتی و انجام تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) توصیه می‌شود. این روش‌ها نه تنها به افزایش متابولیسم کمک می‌کنند، بلکه سلامت قلبی-عروقی را نیز بهبود می‌بخشند.

    منابع:

    https://my.clevelandclinic.org/health/body/21893-metabolism
    https://www.mayoclinic.org/healthy-lifestyle/weight-loss/in-depth/metabolism/art-20046508
    https://www.health.harvard.edu/staying-healthy/the-truth-about-metabolism
    https://www.betterhealth.vic.gov.au/health/conditionsandtreatments/metabolism
  • بیماری‌های ژنتیکی ازدواج‌ فامیلی قابل پیشگیری است؟مشکلات ازدواج خویشاوندی  ‍ ‍ ‍

    بیماری‌های ژنتیکی ازدواج‌ فامیلی قابل پیشگیری است؟مشکلات ازدواج خویشاوندی ‍ ‍ ‍

    بیماری‌های ژنتیکی ازدواج‌ فامیلی، با افزایش سطح آگاهی مردم، تا حد خوبی کاهش یافته است؛ با این حال، هنوز نمی‌توان شیوع بیش از ۴۵ درصدی مشکلات ژنتیکی ناشی از ازدواج خویشاوندی و نگرانی زوجینی که در شرف ازدواج هستند را در این باره نادیده گرفت.
    با آگاهی نسبت به حساسیت و اهمیت این موضوع، می‌توان برای پیشگیری از بروز هرگونه اختلال‌های ژنتیکی ازدواج خویشاوندی، ابتدا به سراغ مشاوره ژنتیک و به دنبال آن انجام آزمایش‌های ژنتیک مربوطه رفت. در ادامه مفصل‌تر به بیماری‌های ژنتیک ناشی از ازدواج فامیلی صحبت خواهیم کرد.

    شیوع بیماری های ژنتیکی ازدواج فامیلی و مشکلات آن

    ازدواج فامیلی به پیوند بین افرادی اطلاق می‌شود که از نظر خونی با هم فامیلی نزدیک دارند.(عموزاده‌ها، دخترعمه و پسردایی و بالعکس، دخترخاله و پسرخاله).

    در حالی که این عمل در فرهنگ‌ها و جوامع مختلف در طول تاریخ رایج بوده است، اما اغلب به دلیل خطرات بالقوه سلامتی مرتبط با آمیزش بین زوجین، با بررسی و بحث مواجه می‌شود.

    ازدواج فامیلی بین خویشاوندان نزدیک یا دور انجام می‌شود. این خویشاوندان حداقل یک جد مشترک دارند، اما نسبت آن‌ها نباید دورتر از والدین پدربزرگ و مادربزرگ باشد.

    • ازدواج فامیلی در مناطق روستایی ایران نسبت به مناطق شهری رایج‌تر است.
    • ازدواج فامیلی در میان شیعیان ایرانی نسبت به سنی‌ها رایج‌تر است.
    • ازدواج فامیلی در میان افرادی که سطح تحصیلات پایین‌تری دارند رایج‌تر است.

    این در حالی است که احتمال داشتن فرزندان مبتلا به مشکلات سلامتی یا عارضه‌های وراثتی برای والدین خویشاوند بیشتر از والدین غیر خویشاوند است.

    والدین خویشاوند یک یا چند جد مشترک دارند و بنابراین برخی از مواد ژنتیکی یکسان را با خود حمل می‌کنند. اگر هر دو والد خویشاوند تغییر ژنتیکی یکسانی داشته باشند، احتمال اینکه فرزندان آن‌ها به عارضه ژنتیکی مربوط به آن ژن تغییر یافته مبتلا شوند بیشتر است.

    میزان افزایش خطر ابتلا به انواع بیماری‌های ژنتیکی در ازدواج‌های فامیلی، در مقایسه با ازدواج‌های غیرفامیلی، به صورت زیر است:

    • ازدواج‌های فامیلی درجه اول: 5 تا 8 برابر
    • ازدواج‌های فامیلی درجه دوم: 2 تا 3 برابر
    • ازدواج‌های فامیلی درجه سوم و بالاتر: 1 تا 2 برابر

    درجه بندی خویشاوندی و ازدواج فامیلی

    • درجه خویشاوندی راهی برای اندازه‌گیری نزدیکی رابطه خونی بین دو نفر است. طبق درجه بندی ازدواج فامیلی:
    • بستگان درجه اول والدین، فرزندان، خواهر و برادر، و خواهر و برادر ناتنی هستند.
    • بستگان درجه دوم خاله‌ها، عموها، خواهرزاده‌ها، برادرزاده‌ها، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هستند.
    • خویشاوندان درجه سوم عموزاده ها، خاله زاده ها و دایی زاده ها هستند.
    • فامیلهای درجه چهارم از عموزاده دورتر هستند.
    • همچنین ازدواجی که بین نوادگان دور صورت می گیرد، ازدواج فامیلی درجه پنجم محسوب می شود.

    مطلب پیشنهادی: ژن خوب چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟

    ایران45 درصد
    عربستان سعودی70 درصد
    سوریه60 درصد
    عراق60 درصد
    لبنان50 درصد
    ترکیه30 درصد
    ایتالیا10 درصد
    فرانسه5 درصد
    انگلیس2 درصد
    ایالات متحده آمریکا0.5 درصد
    آمار شیوع بیماری های ژنتیکی ازدواج فامیلی در کشورهای خاورمیانه بسیار بیشتر کشورهای اروپایی است؛ این موضوع به دلایل فرهنگی و یک راه برای حفظ سنت‌ها و ارزش‌های خانوادگی، مانند مذهب، فرهنگ و زبان است.

    پیامدهای ژنتیکی و نگرانی های بهداشتی در ازدواج فامیلی

    • تولد نوزادان با اختلالات ژنتیکی

    نگرانی اصلی مرتبط با ازدواج فامیلی، افزایش خطر تولد فرزندان مبتلا به اختلالات ژنتیکی است. این خطر به این دلیل است که افراد نزدیک به هم، شباهت ژنتیکی بالاتری دارند، بنابراین احتمال به ارث بردن ژن‌های مضر مغلوب که می‌توانند باعث اختلالات ژنتیکی شوند را افزایش می‌دهند. این اختلالات می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و بر سلامت جسمی، ذهنی و رشدی فرد تاثیر بگذارند.

    خطر بروز بیماری‌های ژنتیکی در ازدواج فامیلی تقریباً 2 الی 2.5 برابر نسبت به ازدواج‌های غیر خویشاوندی افزایش پیدا می‌کند. برای آشنایی با روش‌های پیشگیری از بیماری‌های ژنتیکی کلیک کنید.

    به عنوان مثال، اگر ریسک بروز بیماری خاصی در جامعه 3-2 درصد باشد، در فرزند حاصل از ازدواج فامیلی، به 6-5 درصد می‌رسد. این ریسک برای هر تولد به صورت مستقل وجود دارد، حتی اگر زوجین فرزند سالم داشته باشند.

    کاهش تنوع ژنتیکی در جامعه یکی دیگر از مشکلات ازدواج فامیلی. این امر می‌تواند خطر بروز بیماری‌های ژنتیکی را در کل جامعه افزایش دهد.

    ازدواج فامیلی باعث بروز چه بیماری‌هایی می‌شود؟ 

    ازدواج‌های فامیلی، به ویژه ازدواج با پسر عمو، با افزایش خطر ابتلا به تعدادی از مشکلات سلامتی همراه است. این بیماری‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

    نقص مادرزادی: کودکانی که از پسر عموزاده به دنیا می‌آیند بیشتر در معرض نقایص مادرزادی مانند شکاف لب و کام، نقص قلبی و نقص لوله عصبی هستند. بنابراین نقص مادرزادی یکی از رایج‌ترین بیماری‌های ژنتیکی ازدواج فامیلی است.

    ناتوانی ذهنی: افزایش خطر ناتوانی ذهنی یکی دیگر از مشکلات ازدواج فامیلی است. این به این دلیل است که ازدواج پسرعمو و دختر عمو احتمال انتقال ژن‌های مغلوب به فرزندان را افزایش می‌دهد.

    ژن‌های مغلوب تنها زمانی بیان می‌شوند که از هر دو والدین به ارث رسیده باشند. اگر هر دو والدین ژن مغلوب یکسانی داشته باشند، 25 درصد احتمال دارد که فرزندشان دو نسخه از این ژن را به ارث ببرد که می‌تواند باعث ناتوانی ذهنی شود.

    سایر مشکلات سلامتی: ازدواج عموزاده‌ها همچنین با افزایش خطر سایر بیماری‌های ژنتیکی ازدواج فامیلی مانند دیابت، بیماری قلبی و سرطان مرتبط است.

    برخی از شایع‌ترین بیماری‌های ژنتیکی ناشی از ازدواج خویشاوندی عبارتند از:

    مطلب پیشنهادی: آزمایش ژنتیک قبل از ازدواج لازم است؟

    ازدواج با دختر عمو چگونه خطر بیماری‌های ژنتیکی را افزایش می‌دهد؟

    وقتی دو نفر با هم خویشاوند هستند، بخشی از مواد ژنتیکی خود را با هم به اشتراک می‌گذارند. این مواد ژنتیکی مشترک می‌تواند خطر ابتلای فرزندان آنها به دو نسخه از یک اختلال ژنتیکی مغلوب را افزایش دهد.

    اختلالات ژنتیکی مغلوب توسط دو نسخه از یک آلل مضر، یا نوع خاصی از ژن، ایجاد می‌شوند. اگر کودک یک نسخه از آلل مغلوب را از هر دو والد به ارث ببرد، به بیماری مبتلا خواهد شد.

    برخی از بیماری‌های ژنتیکی که می‌توانند ناشی از ازدواج با دختر عمو باشند عبارتند از:

    • تالاسمی: تالاسمی گروهی از اختلالات خونی ارثی است که بر تولید هموگلوبین، پروتئینی که اکسیژن را در گلبول‌های قرمز حمل می‌کند، تأثیر می‌گذارد. این بیماری یکی از انواع بیماری‌های ژنتیکی ازدواج فامیلی است.

    • فیبروز کیستیک: فیبروز کیستیک اختلالی ارثی است که بر ریه‌ها و دستگاه گوارش تاثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به فیبروز کیستیک مخاط غیرطبیعی غلیظی تولید می‌کنند که می‌تواند راه‌های هوایی را مسدود کرده و منجر به عفونت شود. بنابراین، فیبروز کیستیک نیز از دسته بیماری‌های ژنتیکی ازدواج فامیلی به حساب می‌آید.

    • بیماری تای-ساکس: بیماری تای-ساکس اختلالی ارثی و کشنده است که بر سیستم عصبی تاثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به بیماری تای-ساکس علائم عصبی پیشرونده‌ای از جمله ضعف عضلانی، نابینایی و تشنج را تجربه می‌کنند.

    چقدر احتمال دارد که فرزندان حاصل از ازدواج با دختر عمو به بیماری ژنتیکی مبتلا شوند؟

    احتمال ابتلا به بیماری ژنتیکی در فرزندان حاصل از ازدواج با پسرعمو تخمین زده می‌شود که ۲ تا ۶ درصد باشد، در مقایسه با ۲ تا ۳ درصد در فرزندان زوج‌های غیرمرتبط. این بدان معناست که حدود ۱ در ۵۰ کودک متولد شده از پسرعموها به بیماری ژنتیکی مبتلا خواهد شد.

    ازدواج با دختر خاله چگونه خطر بیماری‌های ژنتیکی را افزایش می‌دهد؟

    ازدواج با دختر خاله در برخی از فرهنگ‌ها و جوامع مرسوم است، اما در جوامع دیگر غیرمعمول یا حتی ممنوع است.

    ازدواج با دختر خاله می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های ژنتیکی را افزایش دهد. این امر به این دلیل است که افراد خویشاوند دارای ژن‌های مشابه بیشتری هستند. اگر هر دو نفر دارای یک جهش ژنتیکی در یک ژن خاص باشند، احتمال انتقال آن جهش به فرزندانشان بیشتر است.

    خطر ابتلا به بیماری‌های ژنتیکی ناشی از ازدواج با دختر خاله به میزان نزدیکی خویشاوندی بین دو نفر بستگی دارد. به عنوان مثال، ازدواج بین دو خواهرزاده یا برادرزاده خطر بیشتری نسبت به ازدواج بین دو خویشاوند دورتر دارد.

    برخی از بیماری‌های ژنتیکی که خطر ابتلا به آن‌ها در اثر ازدواج با دختر خاله افزایش می‌یابد عبارتند از:

    بیماری‌های میتوکندریال

    بیماری‌های میتوکندریال که توسط جهش‌هایی در DNA میتوکندریال ایجاد می‌شوند یکی از بیماری‌های ژنتیکی ازدواج فامیلی است. میتوکندری‌ها اندامک‌هایی هستند که انرژی سلولی را تولید می‌کنند. بیماری‌های میتوکندریال می‌توانند طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله بیماری قلبی، نارسایی کلیه، و اختلالات عصبی را ایجاد کنند. برای آشنایی بیشتر با میتوکندری مادری کلیک کنید.

    بیماری‌های ژنتیکی تک ژنی

    بیماری‌های ژنتیکی تک ژنی که از مهم‌ترین بیماری‌های ژنتیکی ازدواج فامیلی است، توسط جهش در یک ژن واحد ایجاد می‌شوند. این بیماری‌ها می‌توانند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کنند، از جمله بیماری‌های قلبی، سرطان، و اختلالات عصبی.

    بیماری‌های کروموزومی

    بیماری‌های کروموزومی یکی دیگر از انواع بیماری‌های ژنتیکی ازدواج فامیلی است که توسط مشکلاتی در ساختار یا تعداد کروموزوم‌ها ایجاد می‌شود. این بیماری‌ها می‌توانند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کنند، از جمله عقب ماندگی ذهنی، اختلالات رشد، و ناهنجاری های فیزیکی. در مقاله 7 بیماری کروموزومی Y بیشتر در این باره صحبت کردیم.

    در ایران، ازدواج با دختر خاله در برخی از اقوام و مناطق، مانند کردها و مناطق کردنشین، ترک‌ها، رایج‌تر است. با این حال، در سال‌های اخیر، آگاهی در مورد خطرات احتمالی این نوع ازدواج افزایش یافته است و در حال حاضر، بسیاری از خانواده‌ها ترجیح می‌دهند که فرزندان‌شان با افرادی از خارج از خانواده خود ازدواج کنند.

    بنابراین اگر قصد دارید با دختر خاله خود ازدواج کنید، مهم است که از خطرات احتمالی این نوع ازدواج آگاه باشید. شما باید با یک متخصص ژنتیک مشورت کنید تا خطر ابتلا به بیماری‌های ژنتیکی در فرزندانتان را ارزیابی کند.

    لزوم مشاوره ژنتیک برای ازدواج‌های فامیلی

    مشاوره ژنتیکی می‌تواند به زوج‌هایی که ازدواج خویشاوندی را در نظر می‌گیرند کمک کند تا تصمیمات آگاهانه‌ای در مورد سلامت باروری خود بگیرند. یک مشاور ژنتیک می‌تواند:

    • خطر اختلالات ژنتیکی در فرزندان را ارزیابی کند.
    • اطلاعاتی در مورد گزینه‌های آزمایش ژنتیکی موجود ارائه دهد.
    • خطرات و مزایای ازدواج خویشاوندی را بحث کند.
    • به زوج‌ها کمک کند تا در مورد گزینه‌های باروری خود تصمیم بگیرند

    آزمایش ژنتیک ازدواج فامیلی

    آزمایش ژنتیکی ازدواج فامیلی برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماری‌های ژنتیکی در فرزندان زوجین خویشاوند انجام می‌شود. این آزمایش معمولاً شامل بررسی حدود 23 هزار ژن است. همچنین در آزمایش ژنتیک سلامت HealthX (برای آشنایی بیشتر با این آزمایش اینجا کلیک کنید.)، ریسک ابتلا بیماری‌های ژنتیکی مشخص می‌شود که با آگاهی نسبت به این موضوع می‌توان اقدامات پیشگیرانه را آغاز کرد.

    مطلب پیشنهادی: انواع آزمایش ژنتیک و کاربردهای آن

    شرایط انجام آزمایش ژنتیک ازدواج فامیلی

    • آزمایش ژنتیک ازدواج فامیلی را می‌توان قبل از ازدواج یا بعد از ازدواج (قبل از بارداری) انجام داد.
    • توصیه می‌شود این آزمایش قبل از بارداری انجام شود تا فرصت بیشتری برای پیشگیری از تولد فرزند مبتلا وجود داشته باشد.

    ترویج انتخاب آگاهانه؛ کاهش خطرات احتمالی ازدواج فامیلی

    برای کاهش خطرات بهداشتی مرتبط با ازدواج فامیلی، چندین استراتژی متفاوت را می‌توان اجرا کرد:

    1.مشاوره ژنتیک: ارائه مشاوره ژنتیکی قبل از ازدواج به زوج‌ها، می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا خطرات احتمالی ازدواج فامیلی را درک کنند و تصمیمات آگاهانه‌ای در مورد انتخاب‌ روش‌های فرزندآوری خود بگیرند.

    2.آموزش جامعه: افزایش آگاهی درباره خطرات ژنتیکی مرتبط با ازدواج فامیلی در جوامع آسیب دیده، می‌تواند زوج‌ها را تشویق کند که به دنبال مشاوره ژنتیکی باشند و گزینه‌های جایگزین را در نظر بگیرند.

    3. اقدامات پیشگیرانه: اجرای اقدامات پیشگیرانه مانند غربالگری قبل از تولد و مشاوره ژنتیکی، می‌تواند به شناسایی و رسیدگی به اختلالات ژنتیکی احتمالی در فرزندان، قبل از بروز آن‌ها کمک کند. آزمایش ژنتیک HealthX یکی از راه‌های بررسی انواع بیماری‌های ژنتیکی و سرطان‌هاست. این آزمایش با استفاده از تجزیه و تحلیل اطلاعات ژنتیکی موجود در نمونه بزاق فرد انجام می‌شود و ریسک ابتلا به بیش از 50 نوع بیماری ژنتیکی را در فرد بررسی می‌کند. دیگر چه کارهایی برای پیشگیری از بیمار شدن می‎‌توانیم انجام دهیم؟

    ازدواج خانوادگی یا فامیلی در کدام کشورها ممنوع است؟

    در بسیاری از کشورهای جهان، ازدواج بین خویشاوندان نزدیک، که به عنوان ازدواج خویشاوندی نیز شناخته می‌شود، غیرقانونی یا بسیار محدود است. این به این دلیل است که این ازدواج‌ها با افزایش خطر اختلالات ژنتیکی در فرزندان همراه است.

    در اینجا فهرست برخی از کشورهایی که ازدواج خویشاوندی در آن‌ها ممنوع یا محدود است، آورده شده است:

    • کانادا: ازدواج خویشاوندی در سطح فدرال ممنوع نیست، اما در برخی استان‌ها و قلمروهای کانادا ممنوع یا محدود است.
    • چین، بلغارستان، اتریش، ایتالیا و فرانسه: ازدواج خویشاوندی بین خویشاوندان درجه اول و خویشاوندان درجه دوم (خاله‌ها، عموها، خواهرزاده‌ها، برادرزاده‌ها، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و نوه‌ها) ممنوع است.

    آلمان، هلند، بلژیک، پرتغال و اسپانیا: ازدواج خویشاوندی بین خویشاوندان درجه اول و خویشاوندان درجه سوم (پسر عمو) ممنوع است.

    جمع بندی

    وصلت خویشاوندی با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های ژنتیکی ازدواج فامیلی در نوزاد همراه است. این امر به این دلیل است که افراد خویشاوند دارای ژن‌های مشابه بیشتری هستند. اگر هر دو نفر دارای یک جهش ژنتیکی در یک ژن خاص باشند، احتمال انتقال آن جهش به فرزندانشان بیشتر است.

    خطر ابتلا به بیماری‌های ژنتیکی ناشی از ازدواج فامیلی به میزان نزدیکی خویشاوندی بین دو نفر بستگی دارد. به عنوان مثال، ازدواج بین دو خواهرزاده یا برادرزاده خطر بیشتری نسبت به ازدواج بین دو خویشاوند دورتر دارد.

    برای کاهش خطرات بهداشتی مرتبط با ازدواج فامیلی، چندین استراتژی متفاوت را می‌توان اجرا کرد. از جمله این استراتژی‌ها می‌توان به ارائه مشاوره ژنتیکی قبل از ازدواج، افزایش آگاهی درباره خطرات ژنتیکی مرتبط با ازدواج فامیلی در جوامع آسیب دیده، و اجرای اقدامات پیشگیرانه مانند غربالگری قبل از تولد اشاره کرد.

  • تست استعدادیابی برای انتخاب رشته مورد علاقه

    تست استعدادیابی برای انتخاب رشته مورد علاقه

    تست استعدادیابی برای انتخاب رشته یکی از راه‌هایی است که نوجوانان و جوانانی که دغدغه انتخاب رشته در دوران دبیرستان یا دانشگاه را دارند، به سراغ آن می‌آیند. تست رشته مناسب و مورد علاقه می‌تواند به عنوان یک راهنما در تصمیم‌گیری به افراد کمک کند.

    برخی از تست‌های تحصیلی به بررس عملکرد تحصیلی محصلین می‌پردازند که خب تا حدودی کمک‌کننده است؛ اما تست استعداد سنجی ژنتیک و بررسی توانمندی‌های ذاتی افراد با آزمایش ژنتیک استعدادیابی قطعاً نقشه راه دقیق‌تری برای افراد خواهد بود.

    من نمی‌دونم چه رشته‌ای برم؟

    انتخاب رشته تأثیر زیادی بر آینده شغلی و زندگی افراد دارد؛ برتری که نسل امروز نسبت به گذشته دارند این است که از پیشرفت علم و تکنولوژی در کوچک‌ترین اتفاقات و تصمیمات زندگی خود می‌توانند استفاده کنند.

    پیش‌تر برای خودشناسی و استعدادیابی به سراغ تست‌های استعدادیابی می‌رفتیم که با پرسیدن تعدادی سؤال، انتظار داشتیم دقیقاً به ما شخصیت ما چگونه است و در چه چیز‌هایی استعداد داریم؟

    اما پاسخی که دریافت می‌کردیم ناقص بود چرا که این آزمون صرفاً شخصیتی که بر اثر عوامل محیطی شکل گرفته را آنالیز می‌کردند؛ امروز با انجام آزمایش ژنتیک استعدادیابی می‌توان توانمندی‌های ذاتی فرد را مشخص کرد.

    حال سؤال این است؛ چطور رشته مورد علاقه خود را پیدا کنم؟ آزمایش ژنتیک استعدادیابی در این زمینه چه کمکی به من می‌کند؟ در ابتدا به چندتا از دغدغه افرادی که در حال بزنگاه انتخاب رشته هستند بپردازیم.

    در ادامه به چند مورد رایج‌ترین دغدغه‌های افراد برای تشخیص رشته مورد علاقه می‌پردازیم:

    چه رشته ای مناسب من است؟ چطور رشته مورد علاقه خود را انتخاب کنم؟

    طبیعی است که بین صد‌ها رشته‌ای که وجود دارد سردرگم شوید. واضح است که تصمیم شما باید با در نظر گرفتن ابعاد مختلف زندگی‌تان گرفته شود. تصمیمی که می‌گیرید به شکل‌گیری شخصیت اجتماعی‌تان، شغل و کسب و کاری که خواهید داشت؛ میانجامد.

    اگر این تصمیم آگاهانه و با برنامه‌ریزی باشد، خیالتان راحت است که در آینده شغلتان روح شما را آزار نخواهد داد و از جایگاه اجتماعی که بدست آوردید، رضایت کامل خواهید داشت. به این موضوع مفصل‌تر می‌پردازیم اما اگر در چند کلمه بخواهیم خلاصه کنیم، برای انتخاب رشته در ابتدا به:

    • علایق
    • مهارت و توانمندی‌ها
    • اهداف و خواسته هایتان
    • شرایط محیطی که در آن قرار دارید

    توجه کنید و سپس انتخابی داشته باشید که هر چهار مورد در مسیر رسیدن شما به خواسته و اهدافتان، در کنار هم قرار گیرند.


    تست انتخاب رشته مناسب من!

     

    آزمایش ژنتیک استعدادیابی به شناخت نقاط قوت و ضعفت کمک میکنه؛ با شناخت توانمندی هات میتونی آگاهانه تصمیم بگیری! برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کن.

     

     

    (بیشتر…)