بازی کودکانه مهم‌ترین ابزار برای رشد و پرورش خلاقیت، مهارت‌ها و توانایی‌های کودکان است. در دنیای امروز، بازی تنها یک سرگرمی ساده نیست؛ بلکه وسیله‌ای مؤثر برای تقویت ذهن، جسم و حتی اجتماعی شدن کودک به شمار می‌آید. از بازی‌های حرکتی و تیمی گرفته تا بازی‌های ذهنی و دیجیتال، هر یک می‌توانند دنیای متفاوتی از تجربه و یادگیری را به کودک هدیه دهند. در این مقاله، به معرفی بازی‌های متنوع و نقش آنها در رشد کودکان می‌پردازیم. اگر به‌دنبال انتخاب بهترین بازی‌ها برای کودکانتان هستید و می‌خواهید تاثیرات مثبت آنها را بهتر بشناسید، با ما همراه باشید و این سفر پرهیجان به دنیای بازی‌ها را دنبال کنید.
لیست کامل بازی‌ها؛ بازی مناسب کودکتان را پیدا کنید!
بازی کودکانه بر اساس هدفی که دارند مورد‌توجه قرار می‌گیرند. در ادامه جدولی ارائه می‌دهیم که بازی‌ها را بر اساس دسته‌بندی و فواید آنها بررسی میکند:
نوع بازی
توضیح بازی
فواید بازی
حرکتی
بازی‌هایی مانند دویدن، پریدن یا طناب‌بازی
تقویت قوای جسمی، بهبود تعادل و هماهنگی
ذهنی
پازل، شطرنج، بازی‌های فکری
تقویت حافظه، افزایش تمرکز، بهبود حل مسئله
تیمی
فوتبال، والیبال، شکار گنج
تقویت روحیه همکاری، مهارت‌های اجتماعی
فردی
نقاشی، لگو، داستان‌نویسی
تقویت خلاقیت، افزایش استقلال
بازی با والدین
داستان‌گویی، آشپزی ساده
افزایش صمیمیت، یادگیری مهارت‌های زندگی
اندرویدی
بازی‌های آموزشی دیجیتال مانند کودکانه‌ها
آموزش دیجیتال، افزایش مهارت‌های تکنولوژیکی
غیر‌اندرویدی
کتاب‌خوانی، ساخت کاردستی
تقویت تخیل، مهارت‌های عملی
این جدول به شما کمک میکند تا بر اساس نیازها و علایق کودک، بهترین بازی را انتخاب کنید. هر بازی تاثیر مثبتی بر جنبه‌ای از رشد کودک دارد و باید با دقت انتخاب شود.
برای آشنایی بیشتر با تست ژنتیک شخصیت شناسی و استعدادیابی کلیک کنید.
فواید و نقش بازی در رشد کودکان چیست؟
بازی‌ها ابزارهای قدرتمندی برای رشد کودکان هستند. آنها علاوه‌بر سرگرمی، جنبه‌های مختلفی از توانایی‌های کودک را تقویت می‌کنند. در ادامه فواید بازی را به صورت مختصر و مفید مرور می‌کنیم:
رشد جسمی: بازی‌های حرکتی به تقویت عضلات و سلامت جسمی کودک کمک می‌کنند.
رشد ذهنی: بازی‌های فکری حافظه و توانایی حل مسئله را افزایش می‌دهند.
رشد اجتماعی: بازی‌های گروهی حس همکاری و مسئولیت‌پذیری را در کودک تقویت می‌کنند.
رشد عاطفی: بازی‌ها به کودک کمک می‌کنند احساسات خود را بهتر بشناسد و بیان کند.
افزایش خلاقیت: بازی‌های هنری یا داستان‌نویسی، تخیل کودک را به پرواز در می‌آورند.
بازی کردن چیزی فراتر از تفریح است؛ این فعالیت‌ها دنیای کودک را شکل می‌دهند و پایه‌های شخصیتی او را می‌سازند.
بازی‌های استعدادیابی کودکان؛ توانایی‌های نهفته کودکتان را بشناسید!
یکی از بهترین راه‌ها برای کشف استعدادهای کودکان، بازی‌های استعدادیابی است. این بازی‌ها به والدین و مربیان کمک می‌کنند تا توانایی‌های خاص کودک را شناسایی و تقویت کنند. بازی‌های استعدادیابی نه‌تنها کودک را سرگرم می‌کنند، بلکه مسیری روشن برای آینده او ترسیم می‌نمایند. انتخاب درست این بازی‌ها می‌تواند استعدادهای کودک را به شکوفایی برساند. در اینجا نمونه‌هایی از بازی‌های استعدادیابی آورده شده است:
پازل‌های پیچیده
مثل بازی‌های سری Portal یا The Witness: این بازی‌ها نیازمند تفکر منطقی و حل مسئله هستند. بازیکن باید با تحلیل دقیق محیط و یافتن راه‌حل‌های خلاقانه به مراحل بعدی برود.
برای آشنایی بیشتر با تست ژنتیک شخصیت شناسی و استعدادیابی کلیک کنید.
بازی‌های موسیقیایی
مثل Guitar Hero یا Beat Saber: این بازی‌ها استعداد موسیقایی و ریتم‌شنوایی را تقویت می‌کنند. با هماهنگ‌کردن ضرب‌آهنگ با موسیقی، مهارت‌های شنوایی و حرکتی توسعه می‌یابد.
بازی‌های حرکتی خاص
مثل Just Dance یا Ring Fit Adventure: این بازی‌ها برای بهبود حرکات بدن طراحی شده‌اند. بازیکن می‌تواند مهارت‌های حرکتی و ورزشی مانند تعادل و انعطاف‌پذیری را تقویت کند.
نقاشی و طراحی
مثل Colors Live یا Dreams: این بازی‌ها ابزارهایی را برای طراحی و نقاشی دیجیتال ارائه می‌دهند. بازیکن می‌تواند خلاقیت هنری خود را آزمایش و استعدادهای هنری‌اش را شکوفا کند.
بازی‌های نقش‌آفرینی
مثل The Sims یا Dungeons & Dragons: این بازی‌ها فرصت‌هایی برای نقش‌آفرینی و تعاملات اجتماعی فراهم می‌کنند. بازیکن می‌تواند در موقعیت‌های مختلف توانایی‌های خود در ارتباطات و هنرهای نمایشی را بهبود بخشد.
برای آشنایی بیشتر با تست ژنتیک شخصیت شناسی و استعدادیابی کلیک کنید.
بازی‌های تربیتی برای کودکان؛ آموزش مهارت‌های زندگی از طریق بازی
بازی‌های تربیتی ابزاری موثر برای انتقال مفاهیم اخلاقی، اجتماعی و رفتاری به کودکان هستند. این بازی‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های ارتباطی، مسئولیت‌پذیری و تصمیم‌گیری صحیح را به شکلی جذاب یاد بگیرند. بازی‌های تربیتی معمولا با هدف تقویت اصول تربیتی خاص طراحی می‌شوند و به والدین این امکان را می‌دهند تا در فضایی صمیمی با فرزندان خود تعامل کنند. نمونه‌هایی از بازی‌های تربیتی:
بازی نقش‌آفرینی: مانند بازی “خرید از فروشگاه” که مفاهیم مدیریت مالی و تعامل اجتماعی را آموزش می‌دهد.
بازی‌های داستان‌نویسی: تقویت خلاقیت و درک ارزش‌های اخلاقی از طریق داستان‌های کوتاه.
بازی‌های گروهی: مانند “تبادل نقش” که حس همدلی و درک دیگران را تقویت میکند.
این بازی‌ها نه‌تنها سرگرم‌کننده هستند، بلکه کودکان را با مفاهیم مهمی آشنا می‌کنند که در زندگی روزمره به کار می‌آیند.
یادگیری را با تفریح همراه کنید
برای تقویت مهارت‌های گوناگون در کودکان، انواع مختلفی از بازی‌های مهارتی و آموزشی وجود دارد. این بازی‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا ضمن لذت بردن از بازی، توانایی‌های خاصی را در زمینه‌های مختلف رشد دهند. در جدول زیر به انواع این بازی‌ها و فواید آنها اشاره شده است:
نوع بازی
توضیح بازی
فایده بازی
بازی مهارتی
پازل سه‌بعدی یا ساخت لگو
تقویت هماهنگی دست و چشم، خلاقیت و تمرکز
اندرویدی
بازی‌های آموزشی مثل کودکانه‌ها
افزایش توانایی‌های تکنولوژیکی و یادگیری دیجیتال
بازی تکی
رنگ‌آمیزی یا ساخت کاردستی
تقویت خلاقیت و خودآگاهی
بازی با دوست
بازی‌های گروهی کوچک مانند “دوز”
تقویت روحیه همکاری و مهارت‌های اجتماعی
بازی با چند دوست
فوتبال یا شکار گنج
بهبود تعاملات اجتماعی و حل مسئله گروهی
بازی با خانواده
شطرنج یا داستان‌خوانی جمعی
افزایش ارتباطات خانوادگی و تقویت تفکر منطقی
بازی حرکتی
دویدن یا طناب‌بازی
تقویت مهارت‌های جسمی و سلامت عمومی
بازی ذهنی
شطرنج یا سودوکو
افزایش تمرکز و قدرت تحلیل
این بازی‌ها ابزارهایی هستند که می‌توانند یادگیری را از طریق سرگرمی برای کودکان به ارمغان آورند. والدین باید با توجه به نیازها و علایق فرزند خود، بازی مناسب را انتخاب کنند.
درک استعدادهای ژنتیکی کودک با بازی
درک استعدادها و ترجیحات ژنتیکی کودکان می‌تواند تاثیر مستقیمی بر انتخاب و طراحی بازی‌های آموزشی و مهارتی داشته باشد. آزمایش‌های ژنتیکی می‌توانند اطلاعاتی درباره هوش، توانایی‌های یادگیری و حتی سبک‌های ترجیحی یادگیری کودکان ارائه دهند. با استفاده از این اطلاعات، والدین می‌توانند بازی‌هایی را انتخاب کنند که به طور خاص برای تقویت استعدادهای کودک طراحی شده‌اند. نمونه‌هایی از بازی‌های مرتبط با استعدادهای ژنتیکی و رشد ذهنی:
بازی‌های هوش فضایی: مانند لگو یا پازل سه‌بعدی برای کودکانی با استعداد در مهارت‌های مهندسی.
بازی‌های حل مسئله: مانند سودوکو یا شطرنج برای تقویت قدرت تحلیل و تفکر منطقی.
بازی‌های هنری: مانند طراحی یا نقاشی برای کشف و پرورش استعدادهای هنری.
بازی‌های کدنویسی دیجیتال: برای کودکانی با استعداد در حوزه فناوری و برنامه‌نویسی.
استفاده از این اطلاعات نه‌تنها به بهینه‌سازی یادگیری کمک میکند، بلکه به والدین امکان می‌دهد با شناخت دقیق‌تر از توانایی‌های کودک، برنامه‌ریزی بهتری برای آینده او داشته باشند.
اگر به‌دنبال راهکاری علمی برای شناخت بهتر استعدادهای فرزندتان هستید، خدمات مشاوره ژنتیک و تست‌های استعدادیابی مای اسمارت ژن می‌توانند شما را در این مسیر یاری کنند. با ما تماس بگیرید و قدم اول را برای شکوفایی استعدادهای کودک خود بردارید! برای دریافت مشاوره رایگان همین حالا تماس بگیرید.
بازی کودکانه؛ کلید طلایی برای رشد و شکوفایی کودکان
بازی کودکانه چیزی فراتر از سرگرمی است؛ این فعالیت نه‌تنها دنیای شادی را برای کودکان فراهم میکند، بلکه بستری برای یادگیری و رشد همه‌جانبه فراهم می‌سازد. بازی‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های مختلف ذهنی، جسمی، اجتماعی و عاطفی خود را تقویت کنند. از بازی‌های حرکتی گرفته تا بازی‌های ذهنی و گروهی، هر یک تأثیر ویژه‌ای بر جنبه‌ای از رشد کودکان دارند. بازی‌های تربیتی ابزاری قدرتمند برای انتقال مفاهیم اخلاقی و اجتماعی هستند. این بازی‌ها می‌توانند حس مسئولیت‌پذیری، همدلی و احترام به دیگران را در کودکان تقویت کنند. همچنین، بازی‌های مهارتی و آموزشی مانند لگو، پازل، و بازی‌های دیجیتال به کودکان امکان می‌دهند توانایی‌های شناختی، خلاقیت و هماهنگی را توسعه دهند.
درک استعدادهای ژنتیکی و ترجیحات یادگیری کودک، نقش بزرگی در بهینه‌سازی یادگیری از طریق بازی دارد. آزمایش‌های ژنتیکی و تست‌های استعدادیابی می‌توانند به والدین کمک کنند تا بازی‌هایی انتخاب کنند که به شکوفایی استعدادهای خاص فرزندانشان منجر شود. برای مثال، کودکی با استعداد در مهارت‌های هنری می‌تواند از بازی‌های نقاشی یا طراحی بهره‌مند شود، در حالی که کودکانی با توانایی‌های منطقی ممکن است از بازی‌های حل مسئله مانند شطرنج یا سودوکو بیشتر بهره ببرند.
بازی کردن حق هر کودک است و نقشی حیاتی در رشد و شکوفایی او ایفا میکند. والدین با انتخاب آگاهانه بازی‌های مناسب، می‌توانند پایه‌های محکمی برای موفقیت آینده کودک خود ایجاد کنند. اگر به دنبال شناخت بیشتر توانایی‌ها و استعدادهای فرزندتان هستید، خدمات ما در زمینه مشاوره ژنتیک و استعدادیابی، راهنمایی علمی و کاربردی ارائه می‌دهد. با ما در تماس باشید و آینده‌ای درخشان برای کودکتان رقم بزنید!
تعریف استعدادیابی به فرآیند شناسایی و پرورش توانایی‌ها و قابلیت‌های ذاتی افراد اشاره دارد که به آنها امکان می‌دهد در زمینه‌های خاصی به موفقیت دست یابند. اهمیت استعدادیابی در جلوگیری از هدررفت انگیزه، سرمایه، انرژی و وقت فرد و خانواده‌اش نهفته است. برای مثال، اصرار والدین بر تحصیل فرزندشان در رشته‌ای که با استعداد ذاتی او همخوانی ندارد، می‌تواند منجر به سرکوب استعداد و ناکامی در شغل آینده شود. کشف استعداد رابطه مستقیمی با علاقه فرد دارد و تفاوت قابل‌توجهی در کیفیت زندگی افرادی که مسیر زندگی خود را بر اساس توانایی‌هایشان تعیین کرده‌اند، مشاهده می‌شود. 
با توجه به اهمیت استعدادیابی در بهبود کیفیت زندگی و دستیابی به موفقیت، در ادامه به بررسی تفاوت‌های افرادی که توانمندی‌هایشان را می‌شناسند و نمی‌شناسند، انواع استعدادها و روش‌های شناسایی آنها خواهیم پرداخت.
استعدادیابی چیست و چه اهمیتی دارد؟
تعریف استعدادیابی به معنای فرآیند شناسایی و پرورش توانایی‌ها و قابلیت‌های ذاتی افراد است که به آنها امکان می‌دهد در زمینه‌های خاصی به موفقیت دست یابند. این فرآیند با ارزیابی ویژگی‌های روحی، روانی، شخصیتی و جسمانی فرد، ظرفیت‌ها و توانمندی‌های بالقوه او را برای عملکرد بهتر شناسایی میکند.
اهمیت استعدادیابی در جلوگیری از هدررفت انگیزه، سرمایه، انرژی و وقت فرد و خانواده‌اش نهفته است. برای مثال، اصرار والدین بر تحصیل فرزندشان در رشته‌ای که با استعداد ذاتی او همخوانی ندارد، می‌تواند منجر به سرکوب استعداد و ناکامی در شغل آینده شود. کشف استعداد رابطه مستقیمی با علاقه فرد دارد و تفاوت قابل‌توجهی در کیفیت زندگی افرادی که مسیر زندگی خود را بر اساس توانایی‌هایشان تعیین کرده‌اند، مشاهده می‌شود. 
استعدادیابی به افراد کمک میکند تا با شناخت بهتر از توانایی‌های خود، مسیرهای تحصیلی و شغلی مناسبی را انتخاب کنند که منجر به رضایت‌مندی و موفقیت بیشتر در زندگی می‌شود. همچنین، این فرآیند می‌تواند به سازمان‌ها در جذب و توسعه نیروی انسانی باکیفیت و متناسب با نیازهایشان کمک کند.
TalentX یک تست ژنتیکی پیشرفته از MySmartGene است که توانایی‌های شناختی، ویژگی‌های شخصیتی و استعدادهای ذاتی را شناسایی میکند. با اطلاعات این تست، افراد می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌تری درباره مسیر تحصیلی، شغلی و رشد شخصی خود بگیرند.
تفاوت افرادی که توانمندی‌هایشان را می‌شناسند و نمی‌شناسند
شناخت توانمندی‌های فردی تأثیر بسزایی در کیفیت زندگی و میزان موفقیت افراد دارد. در ادامه، تفاوت‌های بین افرادی که توانمندی‌های خود را می‌شناسند و افرادی که از آنها بی‌اطلاع هستند، بررسی می‌شود:
جنبه
افرادی که توانمندی‌هایشان را می‌شناسند
افرادی که توانمندی‌هایشان را نمی‌شناسند
انتخاب مسیر شغلی
انتخاب شغلی متناسب با استعدادها و علاقه‌ها، منجر به رضایت شغلی و موفقیت بیشتر
احتمال انتخاب شغلی نامتناسب، منجر به نارضایتی و عملکرد ضعیف
انگیزه و اشتیاق
انگیزه بالا برای پیشرفت و توسعه فردی
کمبود انگیزه و احساس سردرگمی
اعتماد به نفس
اعتمادبه‌نفس بالا به دلیل آگاهی از نقاط قوت
اعتمادبه‌نفس پایین به دلیل ناآگاهی از توانایی‌ها
مدیریت زمان
بهره‌وری بالاتر و استفاده مؤثر از زمان
اتلاف وقت و عدم مدیریت زمان
انرژی، زمان و سرمایه فرد و جامعه نهفته است. تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی که توانایی‌های خود را به‌درستی شناسایی کرده و در مسیر آنها گام برداشته‌اند، نه‌تنها به رضایت شغلی و تحصیلی بالاتری دست یافته‌اند، بلکه میزان استرس و فرسودگی شغلی در آنها به شکل قابل‌توجهی کاهش یافته است.
بر اساس مطالعه‌ای که در دانشگاه هاروارد انجام شده، ۷۰٪ از افرادی که در مشاغل متناسب با استعدادهای خود فعالیت می‌کنند، از عملکرد شغلی بالاتری برخوردارند و میزان رضایت آنها از زندگی شخصی و حرفه‌ای بیشتر است. در مقابل، افرادی که بدون توجه به استعدادهایشان مسیر شغلی یا تحصیلی را انتخاب کرده‌اند، بیشتر در معرض ناامیدی و تغییرات مکرر شغل قرار دارند.
انواع استعداد
شناخت انواع استعدادها به ما کمک میکند تا توانایی‌های ذاتی خود را بهتر درک کرده و در مسیر توسعه فردی و حرفه‌ای گام برداریم. در ادامه، به بررسی دسته‌بندی‌های مختلف استعدادها می‌پردازیم:
دسته‌بندی
توضیحات
استعدادهای هنری
شامل توانایی‌هایی مانند نقاشی، موسیقی، طراحی، بازیگری و نویسندگی است. افرادی با این استعدادها، خلاقیت بالایی دارند و می‌توانند احساسات و ایده‌های خود را از طریق هنر بیان کنند. 
استعدادهای ورزشی
این دسته شامل توانایی‌های جسمی و حرکتی مانند دویدن، شنا، ژیمناستیک و سایر ورزش‌ها است. افرادی با این استعدادها، هماهنگی بدنی و استقامت بالایی دارند. 
استعدادهای فنی
شامل توانایی‌هایی در زمینه‌های فنی و مهندسی مانند برنامه‌نویسی، مکانیک و الکترونیک است. این افراد در حل مسائل فنی و درک سیستم‌های پیچیده مهارت دارند. 
استعدادهای کارآفرینی
توانایی شناسایی فرصت‌های کسب‌وکار، مدیریت منابع و ریسک‌پذیری را شامل می‌شود. این افراد خلاقیت و نوآوری را با مهارت‌های مدیریتی ترکیب می‌کنند. 
استعدادهای اجتماعی و انسانی
شامل مهارت‌های ارتباطی، همدلی و درک احساسات دیگران است. این افراد در برقراری ارتباط مؤثر و کار گروهی توانمند هستند. 
استعدادهای خلاقانه
توانایی تولید ایده‌های نو و حل مسائل به روش‌های غیرمعمول را در بر می‌گیرد. این افراد در تفکر خلاق و نوآوری برجسته هستند. 
استعدادهای زبانی
شامل مهارت در یادگیری زبان‌های جدید، بازی با کلمات و بیان مؤثر است. این افراد در نویسندگی، سخنرانی و ترجمه مهارت دارند. 
تحقیقات نشان می‌دهد که شناسایی و پرورش این استعدادها می‌تواند به افزایش رضایت شغلی و بهبود کیفیت زندگی منجر شود. به عنوان مثال، مطالعه‌ای در دانشگاه هاروارد نشان داد که افرادی که در مشاغل متناسب با استعدادهای خود فعالیت می‌کنند، ۲۷٪ بهره‌وری بالاتری دارند و ۳۱٪ رضایت شغلی بیشتری را تجربه می‌کنند.
آیا می‌دانید نقاشی‌هایی که کودکان می‌کشند، گاهی نشانه‌هایی از احساسات درونی آنها را در خود دارد؟ کودکان معمولاً با نقاشی کردن، خوشی، غم و خشم خود را آزاد می‌کنند.برای یادگیری تفسیر نقاشی کودکانه کافی است کلیک کنید.
ویژگی های استعدادیابی
استعدادیابی فرآیندی است که به شناسایی و پرورش توانایی‌ها و قابلیت‌های ذاتی افراد می‌پردازد. این فرآیند دارای ویژگی‌های متعددی است که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم:
شناسایی توانمندی‌های پنهان: استعدادیابی به کشف قابلیت‌هایی می‌پردازد که ممکن است در نگاه اول مشهود نباشند.
هدایت به مسیر مناسب: با شناسایی استعدادها، فرد می‌تواند مسیر تحصیلی و شغلی متناسب با توانایی‌های خود را انتخاب کند و راه های رشد و توسعه فردی را بشناسد.
افزایش انگیزه و رضایت: شناخت و استفاده از استعدادها منجر به افزایش انگیزه و رضایت‌مندی در زندگی می‌شود.
بهبود عملکرد: تمرکز بر توانمندی‌های ذاتی باعث بهبود عملکرد در زمینه‌های مختلف می‌شود.
تسهیل در یادگیری: افرادی که استعدادهای خود را می‌شناسند، در فرآیند یادگیری موفق‌تر عمل می‌کنند.
با توجه به این ویژگی‌ها، استعدادیابی نقش مهمی در توسعه فردی و حرفه‌ای ایفا میکند. شناخت این ویژگی‌ها به ما کمک میکند تا اهمیت استعدادیابی را درک کرده و برای بهره‌گیری از آن در زندگی خود برنامه‌ریزی کنیم.
انواع تست های استعدادیابی
برای شناسایی استعدادها، ابزارها و تست های هوش معتبر مختلفی توسعه یافته‌اند که هر کدام با رویکردی خاص به سنجش توانمندی‌های فرد می‌پردازند. در ادامه، به بررسی انواع تست‌های استعدادیابی می‌پردازیم:
تست جانسون اوکانر: یکی از قدیمی‌ترین تست‌های استعدادیابی که ۱۴ استعداد مختلف از جمله تجسم سازه، استدلال استقرایی و ایده‌پردازی را می‌سنجد.
تست کلیفتون (گالوپ): این آزمون ۳۴ توانایی را ارزیابی کرده و ۱۰ توانایی برتر فرد را شناسایی میکند.
تست هالند: این تست رغبت‌سنج شغلی است که به شناسایی تمایلات و علاقه‌مندی‌های فرد در محیط کاری کمک میکند.
تست MBTI: آزمونی برای شناسایی تیپ‌های شخصیتی که در انتخاب مسیر شغلی و تحصیلی مؤثر است.
تست نئو: این آزمون پنج عامل اصلی شخصیت را ارزیابی میکند و در مشاوره‌های شغلی و تحصیلی کاربرد دارد.
تست دیسک: ابزاری برای سنجش رفتارها و تمایلات فرد که در محیط‌های کاری و تیمی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تست هوش چندگانه گاردنر: این آزمون ۹ بُعد از هوش انسان را مورد بررسی قرار می‌دهد و به شناسایی نقاط قوت و ضعف فرد کمک میکند.
TalentX: با تجزیه و تحلیل نشانگرهای ژنتیکی خاص، TalentX اطلاعات منحصر به فردی از ویژگی‌هایی مانند هوش، حافظه، ظرفیت یادگیری و واکنش‌های عاطفی ارائه می‌دهد.
استفاده از این تست‌ها می‌تواند به افراد در شناسایی و پرورش استعدادهایشان کمک کند و مسیر توسعه فردی و حرفه‌ای آنها را هموار سازد. اگر به این بخش علاقه‌مندید، یا به دنبال انواع روش های استعدادیابی هستید، با مطالعه این مطلب بیش از ۱۲ روش را خواهید یافت.
تاثیر عوامل مختلف در تعریف استعدادیابی چیست؟
تعریف استعدادیابی تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد که هر کدام می‌توانند نقش مهمی در شناسایی و پرورش استعدادها ایفا کنند. در ادامه با این عوامل آشنا می‌شویم:
۱. ژنتیک
ژنتیک نقش مهمی در تعیین استعدادهای ذاتی افراد دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که برخی از توانایی‌ها و مهارت‌ها می‌توانند به صورت ارثی منتقل شوند. به عنوان مثال، مطالعه‌ای در دانشگاه هاروارد نشان داده است که ۵۰٪ از تفاوت‌های فردی در هوش به عوامل ژنتیکی مرتبط است.
۲. سیستم آموزشی
سیستم‌های آموزشی می‌توانند با ارائه برنامه‌های متنوع و فرصت‌های یادگیری، به شناسایی و پرورش استعدادها کمک کنند. برای مثال، مدارسی که برنامه‌های هنری و ورزشی را در کنار دروس علمی ارائه می‌دهند، می‌توانند به کشف و توسعه استعدادهای مختلف در دانش‌آموزان کمک کنند.
فرهنگ و جامعه نقش بسزایی در تشویق یا سرکوب استعدادها دارند. در جوامعی که به تنوع استعدادها ارزش می‌نهند، افراد بیشتری به دنبال کشف و پرورش توانایی‌های خود هستند.
۴. محیط خانوادگی
خانواده به عنوان نخستین محیط تربیتی، تأثیر قابل‌توجهی بر شناسایی و پرورش استعدادها دارد. حمایت والدین و فراهم کردن فرصت‌های مناسب می‌تواند به توسعه استعدادها و خلاقیت در کودکان کمک کند.
۵. تکنولوژی و ابزارهای تست
پیشرفت تکنولوژی و توسعه ابزارهای تست استعدادیابی، امکان شناسایی دقیق‌تر و سریع‌تر استعدادها را فراهم کرده است. استفاده از نرم‌افزارها و پلتفرم‌های آنلاین می‌تواند فرآیند استعدادیابی را تسهیل کند. پیشرفت‌های تکنولوژیک در زمینه ابزارهای تست و ارزیابی نیز می‌توانند به دقت و صحت بالاتری در شناسایی استعدادها و همچنین در ارائه برنامه‌های موثر برای توسعه آنها منجر شوند. درحال حاضر تست استعدادیابی ژنتیکی از جدید ترین روش های این حوزه در سال 1403 است.
تاثیر سن بیولوژیکی در استعدادیابی
تعریف استعدادیابی به معنای شناسایی و پرورش توانایی‌ها و قابلیت‌های ذاتی افراد است که می‌تواند تحت تأثیر سن بیولوژیکی قرار گیرد. سن بیولوژیکی به میزان تکامل و عملکرد اندام‌ها و سیستم‌های بدن اشاره دارد و ممکن است با سن تقویمی متفاوت باشد. این تفاوت می‌تواند بر فرآیند استعدادیابی تأثیرگذار باشد. در مقاله بهترین سن استعدادیابی به طور مفصل در این باره صحبت کردیم؛ اما در اینجا نگاه کوتاهی این به موضوع داریم. در ادامه، به بررسی عواملی می‌پردازیم که با افزایش سن بیولوژیکی بر استعدادیابی تأثیر می‌گذارند.
تغییرات فیزیکی و ذهنی
با افزایش سن، تغییرات قابل‌توجهی در توانایی‌های فیزیکی و ذهنی افراد رخ می‌دهد. برای مثال، در دوران کودکی و نوجوانی، افراد به سرعت مهارت‌های جدید را یاد می‌گیرند و در فعالیت‌های فیزیکی عملکرد بهتری دارند. اما با گذر زمان، ممکن است کاهش در توانایی‌های حرکتی و شناختی مشاهده شود که می‌تواند بر شناسایی و توسعه استعدادها تأثیر بگذارد.
پلاستیسیته مغز
پلاستیسیته یا انعطاف‌پذیری مغز به توانایی آن در تغییر و سازگاری با تجربیات جدید اشاره دارد. در سنین پایین، مغز دارای پلاستیسیته بالاتری است که امکان یادگیری و توسعه مهارت‌های جدید را فراهم میکند. با افزایش سن، این پلاستیسیته کاهش می‌یابد، اما تحقیقات نشان می‌دهد که مغز حتی در سنین بالاتر نیز قادر به ایجاد تغییرات و یادگیری است.
تجربه و یادگیری
با گذشت زمان، افراد تجربیات بیشتری کسب می‌کنند که می‌تواند به شناسایی و توسعه استعدادهای آنها کمک کند. مطالعات نشان داده است که یادگیری مداوم و درگیر شدن در فعالیت‌های جدید می‌تواند به حفظ و حتی بهبود عملکرد شناختی در سنین بالاتر کمک کند.
تغییر علایق و اولویت‌ها
علایق و اولویت‌های افراد ممکن است با افزایش سن تغییر کند. این تغییرات می‌تواند منجر به کشف استعدادهای جدید یا توسعه مهارت‌هایی شود که در سنین پایین‌تر مورد توجه نبوده‌اند.
انعطاف‌پذیری در مقابل محدودیت‌ها
با افزایش سن، ممکن است محدودیت‌های فیزیکی یا شناختی بیشتری تجربه شود. اما انعطاف‌پذیری و توانایی سازگاری با این محدودیت‌ها می‌تواند نقش مهمی در ادامه توسعه و استفاده از استعدادها ایفا کند.
نقش محیط و جامعه
محیط و جامعه نیز در استعدادیابی تأثیرگذار هستند. حمایت اجتماعی، فرصت‌های آموزشی و فرهنگی می‌توانند به شناسایی و پرورش استعدادها در هر سنی کمک کنند.
استعدادیابی به موقع چه تاثیری در زندگی افراد دارد؟
استعدادیابی به معنای شناسایی و پرورش توانایی‌ها و قابلیت‌های ذاتی افراد است که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر زندگی آنها داشته باشد. شناسایی به‌موقع استعدادها می‌تواند مسیر زندگی فرد را به سمت موفقیت و رضایت‌مندی هدایت کند. تأثیرات استعدادیابی به‌موقع:
انتخاب مسیر شغلی مناسب: با شناخت استعدادها، فرد می‌تواند حرفه‌ای را انتخاب کند که با توانایی‌های ذاتی‌اش همخوانی دارد، که این امر منجر به افزایش رضایت شغلی و موفقیت حرفه‌ای می‌شود.
افزایش اعتمادبه‌نفس: آگاهی از توانمندی‌ها باعث تقویت اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس فرد می‌شود، زیرا او می‌داند در چه زمینه‌هایی می‌تواند برجسته باشد.
بهبود عملکرد تحصیلی: دانش‌آموزانی که استعدادهای خود را می‌شناسند، در انتخاب رشته‌های تحصیلی مناسب موفق‌تر عمل کرده و عملکرد بهتری نشان می‌دهند.
کاهش استرس و اضطراب: شناخت استعدادها به فرد کمک میکند تا با اطمینان بیشتری تصمیم‌گیری کند و از سردرگمی و استرس ناشی از ناآگاهی از توانایی‌های خود جلوگیری کند.
توسعه مهارت‌های اجتماعی: افرادی که استعدادهای خود را می‌شناسند، در برقراری ارتباط با دیگران و کار گروهی موفق‌تر هستند.
جایگاه استعدادیابی در دنیا
در سطح جهانی، استعدادیابی به‌عنوان یک مؤلفه کلیدی در توسعه منابع انسانی و پیشرفت جوامع مورد توجه قرار گرفته است. کشورهایی مانند سوئیس، سنگاپور و ایالات متحده برنامه‌های جامعی برای شناسایی و پرورش استعدادها اجرا می‌کنند. به‌عنوان مثال، سوئیس با ترکیب سیستم آموزشی قوی و سیاست‌های مهاجرتی مناسب، توانسته است در جذب و پرورش استعدادها موفق عمل کند.
در کشورهای آسیایی مانند کره جنوبی، ژاپن و سنگاپور نیز برنامه‌های استعدادیابی در سیستم‌های آموزشی به‌طور جدی پیگیری می‌شود. این کشورها با سرمایه‌گذاری در آموزش و پرورش و ایجاد برنامه‌های حمایتی، به شناسایی و توسعه استعدادهای دانش‌آموزان می‌پردازند.
آموزش استعدادیابی در 6 مرحله
برای بهره‌گیری کامل از فرآیند استعدادیابی، می‌توان آن را در شش مرحله زیر پیاده‌سازی کرد:
شناسایی استعدادها: در این مرحله، با استفاده از ابزارها و آزمون‌های مختلف، توانایی‌ها و علاقه‌مندی‌های فرد شناسایی می‌شود. این فرآیند می‌تواند شامل مصاحبه‌ها، پرسش‌نامه‌ها و تست‌های روانشناختی باشد.
ارزیابی و تحلیل: پس از شناسایی، نتایج به‌دست‌آمده مورد تحلیل قرار می‌گیرند تا نقاط قوت و ضعف فرد مشخص شود. این ارزیابی به تعیین مسیر توسعه و پرورش استعدادها کمک میکند.
توسعه و پرورش: با توجه به نتایج ارزیابی، برنامه‌های آموزشی و تمرینی برای تقویت و توسعه استعدادها طراحی و اجرا می‌شود. این برنامه‌ها می‌توانند شامل دوره‌های آموزشی، کارگاه‌ها و فعالیت‌های عملی باشند.
راهنمایی و مشاوره: در این مرحله، فرد با کمک مشاوران و مربیان، مسیر حرفه‌ای و تحصیلی خود را برنامه‌ریزی میکند. مشاوره می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های بهتر و مؤثرتر کمک کند.
پشتیبانی و پیگیری: حمایت مستمر و پیگیری پیشرفت فرد در مسیر توسعه استعدادها از اهمیت بالایی برخوردار است. این پشتیبانی می‌تواند شامل ارائه منابع، فرصت‌ها و بازخوردهای منظم باشد.
ایجاد محیط مناسب: فراهم‌کردن محیطی که در آن فرد بتواند استعدادهای خود را به‌کار گیرد و توسعه دهد، بسیار مهم است. این محیط باید مشوق خلاقیت، نوآوری و یادگیری مستمر باشد.
با پیاده‌سازی این مراحل، می‌توان به‌طور مؤثر به شناسایی، توسعه و بهره‌گیری از استعدادهای فردی پرداخت و مسیر موفقیت و رضایت‌مندی را هموار ساخت.
ضریب هوشی و استعدادیابی بهم ارتباط دارند؟
تعریف استعدادیابی به معنای شناسایی و پرورش توانایی‌ها و قابلیت‌های ذاتی افراد است. یکی از سؤالات مهم در این زمینه، ارتباط بین ضریب هوشی (IQ) و استعدادیابی است.
ارتباط ضریب هوشی و استعدادیابی
ضریب هوشی معیاری برای سنجش برخی از توانایی‌های شناختی، مانند استدلال منطقی و حل مسئله است. با این حال، استعدادیابی فراتر از سنجش هوش است و به شناسایی توانمندی‌های متنوعی مانند مهارت‌های هنری، ورزشی، اجتماعی و فنی می‌پردازد. به گفته دکتر هاشمی، عضو مدرسین انجمن روانشناسی تربیتی ایران، هرگز نمی‌توان از تست هوش به‌عنوان ابزاری برای استعدادیابی استفاده کرد؛ در واقع، تست هوش فقط یکی از ابزارهای کمک‌کننده در این زمینه است. بنابراین، در فرآیند استعدادیابی، علاوه بر ضریب هوشی، باید به سایر جنبه‌های شخصیتی و مهارتی فرد نیز توجه شود تا تصویری جامع از استعدادهای او به دست آید.
تأثیر کشف استعدادها بر رشد روانی
شناسایی و پرورش استعدادها نقش مهمی در رشد روانی افراد دارد. این فرآیند می‌تواند به بهبود جنبه‌های مختلف روانشناختی کمک کند.
جنبه‌های رشد روانی
تأثیر کشف استعدادها
افزایش اعتمادبه‌نفس
شناخت توانایی‌ها باعث تقویت اعتمادبه‌نفس می‌شود.
بهبود انگیزه
فعالیت در زمینه‌های مورد علاقه انگیزه را افزایش می‌دهد.
کاهش استرس
تمرکز بر استعدادها به کاهش اضطراب کمک میکند.
توسعه هویت شخصی
شناسایی استعدادها به فرد کمک میکند هویت خود را بهتر درک کند.
رضایت از زندگی
استفاده از استعدادها منجر به افزایش رضایت‌مندی می‌شود.
مطالعات نشان داده‌اند که افرادی که استعدادهای خود را شناسایی و پرورش می‌دهند، در زندگی شخصی و حرفه‌ای خود موفق‌تر و رضایتمندتر هستند.
آیا انیشتین موفقیتش را مدیون استعدادش بود ؟
برای درک بهتر موضوع استعدادیابی چیست و چه اهمیتی دارد؛ یک مثال بارز داریم: انیشتین در دوران تحصیل خود فرد موفقی نبود و سیستم آموزشی او را رد کرد. مادر او یک نوازنده پیانو بود و خود انیشتین نیز علاقه‌ی زیادی به موسیقی و پیانو داشت. درست است که انیشتین در دوره تحصیل خود فرد موفقی نبود؛ اما او در همان دوران نسبت به خود، هوش و توانایی‌هایش کمی شناخت پیدا کرد. علاوه بر پشتکاری که انیشتین از خود نشان داد، مادر او نیز شرایط و محیط مناسبی برای رشد و شکوفایی استعدادها و توانایی پسرش فراهم کرد. در نهایت، پشتکار و تلاش، او را به یک نابغه در رشته‌ی ریاضی و فیزیک تبدیل کرد. پس باید این نکته را از یاد نبریم که علاوه بر شناخت قابلیت‌ها و استعدادها، پشتکار و مهیا نمودن شرایط و محیط برای استعدادیابی از اهمیت زیادی برخوردار است. والدین یا خود شخص زمانی می‌توانند شرایط محیطی مناسب را برای بال و پر دادن به استعدادها ایجاد کنند که بدانند توانمندی و استعدادهایشان در چه زمینه‌ای است. تست استعدادیابی ژنتیکی دقیقاً همین کار را میکند. با انجام این آزمایش ژنتیکی شما به عنوان خود شخص یا یک والد می‌توانید شرایط و سبک زندگی کودک یا خودتان را جوری پیش ببرید که برای رشد استعدادها‌ایده‌آل باشد. از این طریق دیگر از شاخه‌ای به شاخه‌ای دیگر نمی‌پرید و وقت و سرمایه خود را در مسیر درست هزینه می‌کنید. بر اساس یافته‌های علمی در هشتاد درصد موارد روش ژنتیکی می‌تواند افراد را به جواب درستی درباره‌ی استعدادها برساند و نقش وراثت در ژنتیک را به خوبی نمایش دهد. البته روش اوکانر نیز یکی از روش‌های قابل قبول در دنیا است. در صورتی که قصد دارید از یک روش قطعی استفاده نمایید توصیه می‌شود حتماً تست‌های مربوط به ژنتیک را انجام دهید.
TalentX یک تست ژنتیکی پیشرفته از MySmartGene است که به شناسایی توانایی‌های شناختی، ویژگی‌های شخصیتی و استعدادهای طبیعی افراد می‌پردازد. همچنین به والدین این امکان را می‌دهد که استعدادها و ویژگی‌های شخصیتی فرزندانشان را بهتر درک کنند و آنها را در مسیر توسعه‌ای هماهنگ با توانایی‌های طبیعی‌شان هدایت کنند.
اهمیت استعدادیابی و شناخت توانمندی‌ها
تعریف استعدادیابی به معنای فرآیند شناسایی و پرورش توانایی‌ها و قابلیت‌های ذاتی افراد است که به آنها امکان می‌دهد در زمینه‌های خاصی به موفقیت دست یابند. اهمیت استعدادیابی در جلوگیری از هدررفت انگیزه، سرمایه، انرژی و وقت فرد
و خانواده‌اش نهفته است. برای مثال، اصرار والدین بر تحصیل فرزندشان در رشته‌ای که با استعداد ذاتی او همخوانی ندارد، می‌تواند منجر به سرکوب استعداد و ناکامی در شغل آینده شود. کشف استعداد رابطه مستقیمی با علاقه فرد دارد و تفاوت قابل‌توجهی در کیفیت زندگی افرادی که مسیر زندگی خود را بر اساس توانایی‌هایشان تعیین کرده‌اند، مشاهده می‌شود. 
ویژگی‌های کشف توانمندی شامل افزایش اعتمادبه‌نفس، رضایت‌مندی بیشتر از زندگی و دستیابی به موفقیت‌های شغلی و تحصیلی است. استعدادیابی درست باعث تقویت نیروهای بالقوه فرد و در نتیجه افزایش عزت‌نفس و احساس خوشبختی می‌شود. همچنین، آگاهی از هدف و روشن شدن مسیر زندگی فردی از دیگر مزایای آن است. 
با توجه به اهمیت استعدادیابی در بهبود کیفیت زندگی و دستیابی به موفقیت، در ادامه به بررسی تفاوت‌های افرادی که توانمندی‌هایشان را می‌شناسند و نمی‌شناسند، انواع استعدادها و روش‌های شناسایی آنها خواهیم پرداخت.
سؤالات متداول:
آیا ضریب هوشی بالا نشان‌دهنده استعداد بیشتر است؟
خیر، ضریب هوشی تنها بخشی از توانایی‌های فرد را می‌سنجد و استعدادیابی باید جنبه‌های مختلفی مانند مهارت‌های هنری، ورزشی و اجتماعی را نیز در بر گیرد.
چگونه می‌توان استعدادهای خود را کشف کرد؟
از طریق شرکت در فعالیت‌های متنوع، استفاده از آزمون‌های استعدادیابی و مشاوره با متخصصان می‌توان به شناسایی استعدادها پرداخت.
آیا می‌توان استعدادها را در هر سنی پرورش داد؟
بله، با وجود اینکه شناسایی زودهنگام استعدادها مفید است، اما در هر سنی می‌توان به توسعه و پرورش آنها پرداخت.
چه تفاوتی بین هوش و استعداد وجود دارد؟
هوش به توانایی‌های کلی شناختی اشاره دارد، در حالی که استعداد به توانایی‌های خاص و منحصر به فرد در زمینه‌های مختلف مربوط می‌شود.
آیا محیط بر توسعه استعدادها تأثیر دارد؟
بله، محیط مناسب و حمایت‌کننده می‌تواند نقش مهمی در شناسایی و پرورش استعدادها ایفا کند.
لجبازی کودکان امری کاملاً طبیعی است. اما طبیعی بودن آن چیزی از مشکلات والدین کم نمی کند. انجام ساده ترین کارها و رفتارها در کودک لجباز، از جمله غذا خوردن، حمام رفتن و غیره می توانند آغاز یک مشاجره بزرگ باشند.
همچنین تکرار این موضوع می تواند برای والدین فرسایش دهنده باشد. بنابراین تنها راه، یافتن علت اصلی لجبازی در کودکان و راه حل هایی برای مقابله با آن است.
کودک لجباز معمولاً بعد از دو سالگی برای کنترل والدین دست به لجبازی می زند. بهترین کار این است که به عنوان والد در لجبازی او وارد نشوید، زیرا بازنده شما خواهید بود.
بهترین راه حل برای رفع لجبازی در کودکان این است که خواسته های خود را در قالب بازی با آن ها مطرح کنید. بیشتر بخوانید:کتاب‌های مناسب کودکان چه ویژگی دارد؟
چرا کودکان لجبازی می کنند؟
مصمم بودن در انجام کاری به یک روش خاص و امتناع از تغییر افکار، رفتار و عمل به معنای لجبازی است. این رفتار گاهی به اعمال فشار بر دیگران برای انجام کاری مشخص ختم می شود. لجبازی می تواند ریشه در ژنتیک داشته باشد یا رفتاری اکتسابی باشد. در ادامه به بیان دلایل لجبازی در کودکان خواهیم پرداخت.
علت لجبازی در کودکان
کودکان معمولا برای کنترل والدین، جلب توجه، بیشتر دیده شدن و تایید گرفتن دست به لجبازی می زنند. در واقع لجبازی نوعی سلاح برای کودک است که می تواند به وسیله آن به خواسته های خود برسد.
کودک لجباز می خواهد همیشه رئیس باشد و متوجه والد بودن شما نیست. تداوم این کار می تواند منجر به عصبی شدن والدین و برخورد فیزیکی آن ها با کودک شود.
آزمایش ژنتیک استعدادیابی، یک بررسی روانشناختی از طریق نمونه بزاق فرد است که به شناخت ویژگی های شخصیتی و توانایی های ذاتی کمک میکند؛ به کمک این آزمایش و شناخت توانمندی های فرزند دلبندتان مسیر خودشناسی و رسیدن به موفقیت را برای او هموار کنید؛ برایدریافت مشاوره ژنتیک رایگان در خصوص تست استعدادیابی ژنتیکی کلیک کنید.
سن لجبازی در کودکان
سن لجبازی کودکان معمولاً از دو سالگی آغاز شده، در 3 یا 4 سالگی به اوج می رسد و تا 7 سالگی ادامه دارد. در صورت برخورد نادرست والدین این رفتار می تواند به یک عادت تبدیل شود. اما در صورت برخورد صحیح حداکثر در 7 سالگی فروکش می کند.
لجبازی در کودکان سه ساله
لجبازی در کودکان دو تا سه ساله به دنبال کسب استقلال، خود شیفتگی و داشتن حس مالکیت ایجاد می شود. همچنین این کودکان در انجام کارهای خود توانایی کامل ندارند و به سرعت مستاصل می شوند.
این کودکان توقع دارند به سرعت همه چیز برای آن ها فراهم شود. در غیر این صورت شروع به لجبازی می کنند. بیشتر بخوانید: علت خجالتی بودن کودکان
با کودک لجباز دوساله چکار کنیم؟
در صورتی که والدین رفتار آن ها را به درستی پاسخ ندهند، لجبازی به رفتاری عادی برای دست یافتن به خواسته های کودک تبدیل خواهد شد.
بی توجهی سبب خاموش شدن این رفتار در آن ها می شود. برای ترک این عادت باید مواقعی که کودک رفتار درستی دارد او را تشویق کنید و در مقابل لجبازی او کاملاً بی اعتنا باشید.
نشانه های کودک لجباز
هر کودکی که آزادانه عمل کرده و در برابر برخی از رفتارها مقابله کند لجباز نیست. گاهی این رفتار نشانه مصمم بودن کودک است. کودکان مصمم بسیار با اراده، با هوش و خلاق هستند و معمولاً سوالات بسیار زیادی می پرسند.
در مقابل کودکان لجباز حاضر نیستند حتی یک لحظه به حرف های شما گوش دهند و در انجام تصمیم خود مصمم هستند. بهتر است تفاوت این دو را بدانید.
اما نشانه های کودکان لجباز چیست؟ کودکان لجباز نیاز بسیار شدیدی به دیده شدن، شنیده شدن و تأیید گرفتن دارند. این کودکان دائماً در تلاش هستند تا توجه شما را جلب کنند. آنها گاهی بسیار مستقل و متعهد هستند، اما بسیار عصبانی می شوند.
این کودکان رهبران بسیار خوبی هستند و از رئیس بودن لذت می برند. آنها می خواهند کارها را با سرعت دلخواه خود انجام دهند. برای برخورد با این کودکان باید تفاوت بین قاطعیت و سرسختی را به خوبی بدانید. درباره سبک فرزندپروری مقتدرانه بیشتر بخوانید.
به کودکت یاد بده از توانایی هاش درست استفاده کنه! با آزمایش استعدادیابی ژنتیکی، ویژگی های ذاتی فرزندت رو بشناس و برای تقویت نقاط قوت و ضعفش راهکار دریافت کن! اینطوری آینده اش روشنه!
برای درمان لجبازی کودکان می توانید راهکارهای روانشناسی و علمی را دنبال کنید. در صورتی که پس از 7 سالگی نیز این لجبازی ادامه داشت بهتر است به یک مشاور مراجعه کنید. در ادامه به معرفی ده راهکار ساده برای مقابله با این کودکان می پردازیم.
10 راهکار برای برخورد مناسب با کودک لجباز
کودک لجباز در سن و موقعیت های مختلف دست به لجبازی می زند. این کودکان برای آنکه از دستورات شما سرپیچی کنند اقدام به خودنمایی کرده، پای خود را به زمین می کوبند یا فریاد می زنند.
به او گوش دهید: کودک لجوج در صورت شنیده نشدن شروع به سرکشی می کند. ارتباط یک مسیر دو طرفه است. بجای بحث و جدل با کودک، علت رفتار او را بپرسید. کودکان لجباز با شنیده شدن احساس امنیت کرده و گاهی از لجبازی دست می کشند.
بجای اجبار با او ارتباط برقرار کنید:
مجبور کردن کودک به انجام کاری، منجر به طغیان کردن او می شود. در لجبازی نباید با کودک همراه شوید. بهتر است او را بغل کنید، با او ارتباط برقرار کرده و حرف بزنید.
کودکان لجباز اگر احساس کنند به آنها اهمیت می دهید، معمولاً به لجبازی خود پایان می دهند. برقراری ارتباط با کودک لجوج کنترل او را آسان تر می کند.
به او حق انتخاب دهید:
فرزند لجباز اگر فقط یک انتخاب داشته باشد با آن مخالفت می کند. اما اگر به او حق انتخاب دهید معمولاً به یکی از آنها راضی می شود. به طور مثال در زمان خواب به او نگویید “بخواب”، چون تنها پاسخ او “نه” است. بهتر است به او بگویید قبل از خواب کدام داستان را دوست داری با هم بخوانیم! اما توصیه می شود تعداد گزینه ها را بیشتر نکنید. چون ممکن است او را گیج و عصبی کنید.
فریاد نزنید:
در لجبازی کودک وارد نشوید، زیرا بازنده شما خواهید بود. با این کار شما نیز به یک کودک لجوج تبدیل خواهید شد! هر آنچه به خونسرد شدن او کمک می کند را انجام دهید. به طور مثال انجام مدیتیشن، پخش موسیقی مورد علاقه کودک در منزل، ورزش و غیره را امتحان کنید.
به او احترام بگذارید:
بی احترامی و اعمال قدرت به کودکان لجباز، رفتار آنها را تشدید می کند. شما باید بهترین الگو برای حفظ احترام در رابطه باشید. بجای اصرار برای پایبندی به قوانین، به دنبال همکاری باشید.
در انجام کارها با او همراه شوید:
این کودکان به نحوه برخورد شما به شدت حساس هستند. مراقب واژگانی که به کار می برید، رفتار، لحن و زبان بدن خود باشید. به جای دستور دادن و پرخاش کردن، در انجام کارها با او شریک شوید و او را سرگرم کنید.
مذاکره کنید:
با پرسیدن سوالاتی مانند “چه چیزی تو را اذیت می کند” یا “مشکل چیست” او را وادار به صحبت کنید. مذاکره به معنای تسلیم شدن در برابر خواسته های او نیست. این بهترین راه برای توافق است.
محیطی مناسب و خالی از استرس ایجاد کنید:
کودکان لجباز معمولاً والدینی دارند که در برابر آن ها بحث و مجادله می کنند. اختلافات والدین می تواند منجر به پرخاشگری و انزوای اجتماعی کودکان شود.
او را درک کنید:
خود را جای او بگذارید. تلاش کنید او را بهتر بشناسید. با کودکان لجباز همدردی کنید و به این فکر کنید که اگر جای آنها بودید چه رفتاری داشتید.
رفتار مثبت را در کودکان لجباز تقویت کنید:
مخالفت دائمی با کودکان لجباز، عکس العمل منفی آن ها را تقویت می کند. بنابراین رفتار و عکس العمل خود را بازبینی کنید. بهتر است از او سوالاتی بپرسید که دارای جواب بله یا خیر است.
این نوع پرسش احتمال پاسخ مثبت را در کودک شما بالا برده و به او این احساس را می دهد که توسط شما شنیده می شود. در مقابل می توانید او را تشویق کنید. با این کار حس می کند در حال قدردانی از او هستید.
مشکلات با بچه لجباز
کودکان لجباز در موقعیت های مختلف شروع به مخالفت و لجبازی می کنند. این مشکلات در ساده ترین رفتارهای او مانند غذا خوردن، خوابیدن، دستشویی رفتن و غیره دیده می شود.
مشکلات غذا خوردن
به جای اصرار به غذا خوردن و به زور غذا دادن، علت غذا نخوردن را از او بپرسید؛ ممکن است دل درد داشته باشد یا غذا را دوست نداشته باشد.
گاهی با صحبت کردن می توانید به یک توافق دو طرفه برسید. غذاهای مورد علاقه او را با انجام یک بازی سرگرم کننده در اختیارش قرار دهید و در چیدن میز از او کمک بگیرید.
مشکلات دستشویی رفتن
بسیاری از کودکان لجباز از سه سالگی به بعد در دستشویی رفتن مشکل دارند. ممکن است خود را خیس کنند یا در استفاده از توالت امتناع کنند. بهتر است از پرخاش کردن دست بردارید.
با او صحبت کنید. به او نحوه صحیح استفاده از توالت را آموزش دهید و از روش های سرگرم کننده استفاده کنید. در کودکان لجباز این پروسه کمی بیشتر طول می کشد.
مشکلات تحصیلی
اگر کودک شما در انجام تکالیف خود میل و رغبتی ندارد، شاید حجم تکالیف او زیاد است یا قادر به تمرکز نیست. بهتر است در انجام تکالیف کمک کنید تا استرس او کم شود. همچنین برای او تایم استراحت در نظر بگیرید.
تحقیر، تهدید و باج دادن در جمع ممنوع است. قبل از خارج شدن از خانه قانون بگذارید و در مهمانی به او یادآور شوید. ممکن است لجبازی او به دلیل وجود یک کودک دیگر در جمع باشد. بنابراین او را بغل کرده، با او حرف بزنید و علت رفتارش را جویا شوید. عصبانیت خود را در جمع به او نشان ندهید.
جمع بندی
بسیاری از کودکان بعد از دو سالگی شروع به لجبازی می کنند. این رفتار با تربیت آگاهانه والدین درمان می شود.
اما در صورت تنبیه، فریاد زدن و مشارکت در لجبازی آنها، لجبازی را تبدیل به عادت می کند و در شخصیت آنها تأثیر منفی خواهد گذاشت. بهترین کار برای خارج کردن کودک از لجبازی، بی اعتنایی کردن شما و پرت کردن حواس او است. شما با کودک لجباز خود چطور رفتار می کنید؟
[sc_fs_multi_faq headline-0=”h4″ question-0=”آیا تنبیه کودکان لجباز درست است؟” answer-0=”همه کودکان به قوانین مشخصی نیاز دارند تا نظم را یاد بگیرند. کودک باید بداند در قبال اعمال و رفتارهایش عواقب خوب یا بدی در انتظار اوست. مجازات باید متناسب با سن، بدون خشونت و فوری باشد. به طور مثال کاهش مدت زمان بازی، تماشای کارتون یا حذف زمان استراحت و در مقابل اختصاص دادن آن به انجام کارهای مشخص، می توانند تنبیه مناسبی برای کودکان باشند. در واقع هدف این است که بچه لجباز اشتباه خود را درک کرده و دیگر تکرار نکند.” image-0=”” headline-1=”h4″ question-1=”بهترین روش برخورد با کودکان لجباز چیست؟” answer-1=”هرگز احساسات و ایده های کودکان لجباز را نادیده نگیرید. اگر کودکتان در حال انجام کاری است، با وسواس او را متوقف نکنید. به او اعتماد کنید تا از او اعتماد متقابل دریافت کنید. اگر سرمشقی برای او گرفتید، ابتدا خود به آن عمل کنید. کودکان همیشه شما را زیر نظر دارند! هرگز در برابر قوانینی که وضع کرده اید سست نشوید. البته قوانین نباید سخت گیرانه باشد.” image-1=”” headline-2=”h4″ question-2=”چرا کودکان لجبازی می کنند؟” answer-2=”کودکان گاهی در انجام کارهای خود درمانده می شوند، همچنین می خواهند به سرعت به خواسته های خود برسند. بدین منظور با لجبازی کردن کنترل والدین را در دست می گیرند.” image-2=”” count=”3″ html=”true” css_class=””]
